Για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά του έχει ο Αμάρα Σι την ΑΕΚ, αλλά και τους φιλάθλους της, οι οποίοι τον αγάπησαν όσο λίγοι.
Ο 36άχρονος φόργουορντ της Μονακό αναφέρθηκε με τα πλέον κολακευτικά λόγια στην «Ένωση», στην οποία έπαιξε τη σεζόν 2007-2008. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, μιλώντας στο bebasket.fr, οι «κιτρινόμαυροι» αποτελούν πολύ σημαντικό κομμάτι στην καριέρα του και στον τρόπο που εξελίχθηκε ως παίκτης. Μίλησε, επίσης, για το «μυθικό» ΟΑΚΑ στο οποίο θα διεξαχθεί το φετινό Φάιναλ Φορ του Basketball Champions League και την υποδοχή που περιμένει. Αναλυτικά όλα όσα είπε…
-Γεια σου, Αμαρά, πώς είσαι;
«Έχω επιστρέψει στις προπονήσεις. Θα μπορούσα να παίξω, αλλά δεν έχει νόημα να επισπεύσω την επιστροφή μου. Η ομάδα μόλις βγήκε από μια δύσκολη χρονική περίοδο, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι επείγον να μπω και να παίξω άμεσα».
-Είναι το δεύτερο έτος ύπαρξης του BCL και πρόκειται να παίξετε στο δεύτερο Φάιναλ Φορ. Τι αντιπροσωπεύει η διοργάνωση για εσάς;
«Είναι μεγάλη τιμή και μεγάλη υπερηφάνεια, για πολλούς λόγους, το γεγονός ότι προκριθήκαμε και πάλι στο Φάιναλ Φορ. Πρώτον, είμαστε η μοναδική ομάδα που συμμετέχουμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Φάιναλ Φορ και είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτό. Δείχνει ότι έχουμε διάρκεια ως ομάδα. Ήταν, επίσης, ένας από τους βασικούς στόχους μας στη φετινή σεζόν και αυτή την εποχή στον αθλητισμό τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένο».
-Η ομάδα σας έδειξε πολύ μεγάλη σοβαρότητα στο BCL. Ήταν προτεραιότητα για εσάς;
«Ναι! Η κατάκτηση του τίτλου στη Γαλλία και το BCL ήταν οι δύο βασικοί στόχοι για εμάς στη σεζόν. Ο ημιτελικός του BCL πρόκειται να είναι το πιο σημαντικό παιχνίδι της σεζόν μέχρι στιγμής για εμάς. Έχουμε ήδη κερδίσει το Leaders Cup, και ήταν υπέροχο, αλλά δεν έχει το πρεστίζ που προσφέρει το Champions League. Κάθε χρόνο μια γαλλική ομάδα θα κερδίσει το Leaders Cup ή το Κύπελλο Γαλλίας. Για να κερδίσεις ένα Φάιναλ Φορ κι έναν ευρωπαϊκό τίτλο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό».
-Ποιες είναι οι πιθανότητές σας να τα κερδίσετε όλα;
«Μπορούμε να το κάνουμε. Ακριβώς όπως πέρυσι. Φέτος πολλοί είπαν ότι είμαστε το φαβορί, αλλά με την ΑΕΚ να έχει ήδη προκριθεί και να φιλοξενήσει το Φάιναλ Φορ στο "σπίτι" της, έχοντας αποκτήσει τεράστια δυναμική, για εμένα είναι πια το φαβορί. Θα είναι πολύ περίπλοκο να κερδίσουμε στην Αθήνα. Εάν τελικά παίξουμε με την ΑΕΚ θα είναι ακόμα πιο περίπλοκο. Αλλά θα πάμε εκεί για να κερδίσουμε, όπως υποθέτω κάθε άλλη ομάδα. Έχω δει την ΑΕΚ να παίζει απέναντι στο Στρασβούργο, γνωρίζω την ομάδα, ο αδελφός μου (Μπάντζα Σι) ξεκίνησε τη σεζόν εκεί. Η ομάδα παίζει σπουδαία τώρα, είναι πραγματικά εντυπωσιακή, έχουν σπουδαίους και γνωστούς παίκτες. Κέρδισαν τον Ολυμπιακό δύο φορές φέτος, κατέκτησαν το Κύπελλο Ελλάδας, και πιστεύω ότι είναι μια ισχυρή ευρωπαϊκή ομάδα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο παίζουμε στο BCL, για να ανταγωνιστούμε με τέτοιες ομάδες».
-Έπαιξες για την ΑΕΚ το 2007-2008 και άφησες πολύ καλές εντυπώσεις. Τι σημαίνει αυτή η ομάδα για εσένα και ποιες αναμνήσεις κρατάς;
«Η ΑΕΚ υπήρξε ένας πολύ βασικό κομμάτι στην καριέρα μου. Ήταν μια πολύ σημαντική ομάδα για εμένα, όπου βρέθηκα να αγωνίζομαι πραγματικά στο υψηλότερο επίπεδο. Τότε, το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν σπουδαίο. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Άρης, ο Πανιώνιος, ο ΠΑΟΚ, ήταν ομάδες με πολύ υψηλό επίπεδο και παίζοντας κάθε εβδομάδα εναντίον τέτοιων ομάδων ήταν η εμπειρία που με έκανε αυτό που είμαι. Όταν επέστρεψα στη Γαλλία δεν ήμουν πια ο ίδιος παίκτης, χάρη στην ΑΕΚ. Μου πρόσφεραν πολλή αγάπη εκεί. Οι οπαδοί τραγουδούσαν για εμένα συνθήματα. Ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Και έμαθα πολλά. Μεγάλωσα. Είμαι ακόμα σε επαφή με το σύλλογο και κάποιους οπαδούς. Μου έστειλαν μηνύματα, γράφοντας ότι με θέλουν πίσω (γέλια)! Είναι η καλύτερη εμπειρία μου εκτός Γαλλίας».
-Σε ποια κομμάτια του παιχνιδιού βελτιώθηκες τόσο πολύ;
«Ήμουν ήδη ένας καλός αμυντικός παίκτης όταν υπέγραψα στην ΑΕΚ. Αλλά εκεί κατάλαβα καλύτερα την τακτική, έγινα πιο πειθαρχημένος και το μπασκετικό IQ μου βελτιώθηκε. Στην Ελλάδα παίζουν με πολλή τακτική. Νομίζω ότι κέρδισα πέντε ή έξι χρόνια βελτίωσης εκεί. Εύκολα. Είχε σημασία, επίσης, ο τρόπος που οι άνθρωποι με αντιμετώπιζαν κι εκτιμούσαν αυτά που έκανα. Έτσι πήρα το ρόλο μου πολύ σοβαρά. Στη Γαλλία, εάν δεν σκόραρα ο χρόνος συμμετοχής μου μειωνόταν, είχα εμμονή με το σκοράρισμα. Με την ΑΕΚ είχα 10 πόντους μέσο όρο, το οποίο δεν είναι και τίποτα φοβερό, αλλά έπαιζα 35 λεπτά, επειδή το παιχνίδι μου είχε εκτιμηθεί συνολικά. με αντάμειβαν για αυτό που έκανα κι αυτό με οδήγησε να δουλέψω πιο σκληρά. Βελτιώθηκα και η αυτοπεποίθησή μου ανέβηκε. Η ομάδα ήθελε να μου υπογράψει μια καλύτερη συμφωνία και πραγματικά ήθελα πάρα πολύ να μείνω, αλλά στο τέλος δεν συνέβη αυτό. Αλλά αγάπησα την παραμονή μου στην Ελλάδα. Έχω ακόμα πολύ καλές σχέσεις με την ΑΕΚ. Και τον μικρό αδερφό μου, ακόμα κι αν δεν έπαιζε πολύ, τον αντιμετώπισαν πολύ καλά. Υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός».
-Τι είδους υποδοχή περιμένεις;
«Περιμένω μια πολύ καλή υποδοχή. Όπως και πέρυσι, όταν παίξαμε αντιμέτωποι. Οι οπαδοί αποδοκίμαζαν τους πάντες εκτός από εμένα! Ήμουν αγαπημένος εκεί, οι άνθρωποι θυμούνται πόσο πρόσφερα, τον ιδρώτα που χύνω κάθε φορά που παίζω».
-Μπορεί, επίσης, να παίξετε εναντίον της Μούρθια, μια άλλη πρώην ομάδα σου...
«Έχουμε ήδη παίξει αντίπαλοι αυτή τη σεζόν. Με υποδέχθηκαν πολύ θερμά και εκεί. Έστω κι αν είχα την χειρότερη περίοδο της καριέρας μου όταν έπαιζα για τη Μούρθια, και η ομάδα δεν έπαιζε τόσο καλά. Όμως, ποτέ δεν κλέβω, έχω πάντα τη σωστή στάση και οι άνθρωποι δεν το ξεχνούν αυτό. Από τις τέσσερις ομάδες του Φάιναλ Φορ είμαι συνδεδεμένος προσωπικά με τις τρεις από αυτές! Αλλά η Μούρθια δεν είναι ευχάριστη ανάμνηση για εμένα. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τον τρόπο που έπαιξα εκεί. Η ομάδα ήθελε να με κρατήσει. Με καλωσόρισαν θερμά και με στήριξαν, παρ’ όλο που όταν έπαιξε εκεί βρέθηκα σε μία από τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου. Ένιωσα την ανάγκη να πλησιάσω την οικογένειά μου και για αυτό επέστρεψα στη Γαλλία. Ξέρουν μπάσκετ και αυτό μου άρεσε. Οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν πραγματικά καλές. Δεν έχω ξεχάσει ποτέ τη στάση τους απέναντί μου».
-Έτσι, υπάρχει πιθανότητα να αντιμετωπίσεις φίλους στο Φάιναλ Φορ;
(Γέλια) «Όχι, υπάρχει μόνο σεβασμός. Γνωρίζω καλά τους Έλληνες οπαδούς. Θα με καλωσορίσουν, μετά θα με αποδοκιμάζουν σε ολόκληρο το παιχνίδι, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα! Είναι αγάπη. Και μόλις το παιχνίδι τελειώσει θα μιλήσουμε, θα βγάλουμε φωτογραφίες, θα υπογράψω αυτόγραφα. Είναι πραγματικά ιδιαίτερο αυτό που μοιράζομαι με τους οπαδούς της ΑΕΚ. Δεν ξεχνάω ποτέ αυτά που έζησα εκεί και συχνά σκέφτομαι την εποχή που έπαιζα εκεί. Σπάνια μου προσφέρθηκε τόση αγάπη, ακόμα και στη Γαλλία. Δεν μπορείς να το ξεχάσεις. Είναι αδύνατον. Αυτή η ομάδα είναι για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου».
-Τι κάνει τους Έλληνες οπαδούς τόσο ξεχωριστούς;
«Το πάθος! Η αγάπη για το παιχνίδι, αλλά και για την ομάδα τους πάνω από όλα. Το γήπεδο πρόκειται να γεμίσει ασφυκτικά για το Φάιναλ Φορ. Κάθε οπαδός της ΑΕΚ θα είναι εκεί. Θα είναι θαυμάσιο. Και αυτοί οι οπαδοί εκφράζουν την αγάπη ή το μίσος με πολύ θεαματικό τρόπο. Μου αρέσει αυτό, όμως. Ήμουν πραγματικά χαρούμενος όταν έμαθα ότι η Φάιναλ Φορ πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα. Φυσικά, θα είναι περίπλοκο για εμάς. Αλλά παίζουμε μπάσκετ για να ζήσουμε στιγμές σαν αυτές. Και αν καταφέρουμε να νικήσουμε σε αυτή την ατμόσφαιρα, θα είμαι ακόμα πιο όμορφο. Είτε κερδίσουμε είτε χάσουμε, θα είναι μαγικό. Είναι κάτι που πρέπει να το ζήσεις τουλάχιστον μία φορά στην καριέρα σου. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε αυτή την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε αυτό το γεγονός. Και θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να νικήσουμε. Η ατμόσφαιρα αυτού του Φάιναλ Φορ δεν θα θυμίζει τίποτα από αυτά που γνωρίζουμε στη Γαλλία. Το γήπεδο είναι "μυθικό", όπως και οι οπαδοί. Πραγματικά ανυπομονώ».
