Το Λαύριο τα κατάφερε μια χαρά και φέτος, καλύτερα ακόμα απ' ό,τι πέρυσι. Όχι μόνο κατάφερε να εξασφαλίσει την παραμονή του στην Α1, που ήταν ο πρωταρχικός στόχος, αρκετά νωρίς, αλλά έχει σοβαρές ελπίδες να παίξει ακόμα και στα πλέι οφ για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Ο άνθρωπος που έφτιαξε αυτή την ομάδα, ο προπονητής που την καθοδηγεί από τότε που έπαιζε στη Γ΄Εθνική, ο Χρήστος Σερέλης, μιλάει στο basketa.gr για το φετινό επίτευγμα του Λαυρίου, για το μέλλον της ομάδας, αλλά και το δικό του.
"Φέτος καταφέραμε να πάμε πολύ καλά σε μια χρονιά, που φαινόταν στην αρχή ότι θα ήταν πιο δύσκολη από την περσινή. Δείξαμε ως ομάδα ότι αποκτούμε δυναμική στην κατηγορία, άλλωστε και μόνο το ότι παίζουμε στην κατηγορία είναι υπέρβαση".
-Μετά από δύο πετυχημένα χρόνια στην Α1 εξακολουθείτε να θεωρείτε την παρουσία σας σε αυτήν υπέρβαση;
"Ναι, γιατί δεν ανεβήκαμε επειδή είχαμε μεγάλο μπάτζετ και κάναμε μεταγραφές επί τούτου. Είχαμε φροντίσει τα προηγούμενα χρόνια να φτιάξουμε έναν πολύ καλό κορμό παικτών, δουλέψαμε πολύ με αυτόν και καταφέραμε να προσπεράσουμε ομάδες που είχαν ξοδέψει περισσότερα χρήματα εκείνη τη χρονιά. Ήταν τόσο δύσκολο το επίτευγμα της ανόδου, τόσο μεγάλη η επιτυχία μας να φτάσουμε στην Α1, ώστε ακόμα και σήμερα νιώθουμε ότι είναι πολύ μεγάλο πράγμα το ότι παραμένουμε στην κατηγορία και, πολύ περισσότερο, το ότι διεκδικούμε θέση ακόμα και στα πλέι οφ".
-Γιατί η φετινή σεζόν φαινόταν ότι θα ήταν πιο δύσκολη από την περσινή;
"Γιατί ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε την ομάδα το καλοκαίρι από την αρχή. Πέρυσι καταφέραμε κάποια στιγμή να βρούμε παίκτες που μας βοήθησαν πολύ, αλλά ταυτόχρονα ανέβασαν το κασέ τους κι έτσι δεν μπορούσαμε να τους κρατήσουμε φέτος. Επίσης, ομάδες σαν το Λαύριο, που δεν έχουν μεγάλο μπάτζετ, δεν είναι εύκολο να βρουν Έλληνες παίκτες για να εμπλουτίσουν τον κορμό τους. Πρέπει να τους δημιουργήσουμε εμείς. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα το περσινό καλοκαίρι να θυμίζει ουσιαστικά το προπέρσινο, όταν μόλις είχαμε ανέβει από την Α2. Όλα από την αρχή".
-Πώς δημιουργείτε τους Έλληνες παίκτες;
"Ψάχνουμε να βρούμε και να φέρουμε στην ομάδα παιδιά με όρεξη να δουλέψουν πολύ για να φτάσουν κάποια στιγμή να παίξουν στην Α1. Ο Κακλαμανάκης, νομίζω, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τον πιστέψαμε πολύ από την αρχή, αυτός δούλεψε και φέτος δείχνει ότι είναι καλός παίκτης και ικανός να σταθεί στο πρωτάθλημα της Α1. Γι΄αυτόν ήταν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί είναι ψηλός και ο ανταγωνισμός στη θέση του είναι ακόμα μεγαλύτερος. Δικαιώνεται όμως και αυτός και εμείς που τον πιστέψαμε και τον κρατήσαμε".
-Μετά την εξασφάλιση της κατηγορίας τι ακολουθεί; Πλέι οφ;
"Ό,τι παραπάνω υπάρχει από αυτό που έχουμε τώρα. Αυτό θα κυνηγήσουμε. Το μέλλον δεν το γνωρίζουμε. Του χρόνου θα παίξουμε στην Α1, αλλά κανείς δεν ξέρει σε ποια κατάσταση θα παρουσιαστούμε. Μπορεί να είμαστε καλύτεροι, μπορεί όμως και χειρότεροι, να παλεύουμε πάλι για να σωθούμε μέχρι την τελευταία στιγμή ή και να πέσουμε κιόλας. Κανείς δεν ξέρει. Επομένως, τώρα που έχουμε την ευκαιρία να τερματίσουμε όγδοοι ή έβδομοι δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε".
-Ποιο είναι το ταβάνι για μια ομάδα όπως το Λαύριο;
"Να καθιερωθεί στη συνείδηση των φιλάθλων ότι είναι ομάδα της Α1. Την πρώτη χρονιά σωθήκαμε, τη δεύτερη σωθήκαμε ξανά, άρα δείχνουμε σιγά σιγά ότι η ομάδα δεν είναι κομήτης. Θέλουμε κάποια στιγμή να γίνει αυτό συνείδηση σε όλους. Πώς ακούς Ρέθυμνο και λες ότι αυτοί παίζουν στην Α1; Έτσι θέλουμε να γίνει και το Λαύριο".
-Κι εσύ, κόουτς; Είσαι στο Λαύριο από τότε που έπαιζε στη Γ΄Εθνική και το έφερε εδώ που είναι τώρα. Ποια είναι η προσωπική σου φιλοδοξία;
"Είναι πολύ δύσκολο να με φανταστώ μακριά από το Λαύριο, όσο φυσικά το Λαύριο εξακολουθεί να με θέλει. Είμαι τόσα χρόνια στην ομάδα, κατάγομαι από την πόλη και δεν μου είναι εύκολο να φύγω. Άλλωστε όταν ανέλαβα προπονητής, ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι το Λαύριο θα ήταν σκαλοπάτι για την καριέρα μου. Έχουμε φτιάξει πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, είμαστε δεμένοι μεταξύ μας σαν οικογένεια. Θέλω να μείνω στο Λαύριο και να φτάσουμε μαζί ψηλά. Τώρα, αν κάποια στιγμή το Λαύριο δεν θα θέλει να συνεχίσουμε, βλέπουμε. Όλοι οι άνθρωποι έχουν φιλοδοξίες, το ίδιο κι εγώ. Αλλά αυτά δεν με αγχώνουν ούτε καν με απασχολούν αυτή την εποχή...".
