Ο Ζέφυρος 02 μπορεί να είχε ένα αρνητικό σερί 7 ηττών τις πρώτες οχτώ (1-7) αγωνιστικές του πρωταθλήματος της Γ’ Εθνικής, όμως στα δυο τελευταία παιχνίδια για το 2019 μετράει ισάριθμες νίκες.
Οι δυο αυτές νίκες καθώς φαίνεται δεν ήταν… έκπληξη για τους ανθρώπους της ομάδας, μιας και βάση δουλείας αργά η γρήγορα περίμεναν να εξελιχθεί έτσι το πρωτάθλημα για αυτούς. Αυτό εξήγησε στο basketa.gr o Οδυσσέας Σαρρής, ο οποίος μαζί με τα ροζ φύλλα βλέπει και τα δικά του ποσοστά να ανεβαίνουν.
Ο 27χρονος σέντερ δείχνει να έχει αφήσει πίσω τον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε την περσινή σεζόν 'όταν και βρισκόταν στο Αγρίνιο, με αποτέλεσμα να βοηθάει ενεργά την ομάδα του προκειμένου να πετύχει το δύσκολο έργο της παραμονής στον 4ο όμιλο της Γ' Εθνικής/
Στα δυο τελευταία παιχνίδια η ομάδα σου παρουσιάζεται πιο δυνατή στο παρκέ. Τι συνέβη μετά το σερί των εφτά αρνητικών αποτελεσμάτων;
«Οφείλετε σίγουρα στην δουλειά. Μπορεί κάποιες συνθήκες να μας δυσκολεύουν λίγο η να υπάρχει κούραση από τα παιδιά. Η δουλειά όμως που κάνουμε βγαίνει σιγά σιγά και αυτό θα το δείτε και στην συνέχεια. Ο προπονητής μας κάνει τα πάντα και αυτός και το προπονητικό τιμ, προκειμένου να βγαίνει το σκαουτιγκ να είμαστε διαβασμένοι και έτοιμοι σε κάθε παιχνίδι, προκειμένου να έρθουν και άλλες νίκες. Έχουμε δυο νίκες σερί σε ισάριθμες αγωνιστικές. Κλείσαμε τη χρονιά έτσι όπως θα θέλαμε και ελπίζουμε να συνεχίσουμε ανάλογη πορεία».
Όσο ανεβαίνει η ομάδα βάση αριθμών παρατηρούμε ότι ανεβαίνει και η δικιά σου απόδοση, που οφείλετε αυτό;
«Οφείλεται στην ομαδική λειτουργία. Αν δεν είχα τους συμπαίκτες μου να με… φτιάχνουν δεν θα μπορούσε να γίνει αυτή η δουλειά. Τους ευχαριστώ που δείχνουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου. Επίσης στο γεγονός ότι υπάρχει καλό κλίμα στην ομάδα, υπάρχει όρεξη υπάρχει διάθεση και όσο έρχονται και θετικά αποτελέσματα νοιώθω και εγώ καλύτερα με τον εαυτό μου, έχω καλύτερα πατήματα μέσα στο γήπεδο, οπότε πιστεύω ότι θα υπάρξει συνέχεια στην ανοδική αυτή πορεία».
Η απόδοση σου στο ξεκίνημα είχε να κάνει και με τον τραυματισμό που είχε την περασμένη σεζόν;
«Όχι τόσο στο πρακτικό, όσο στο μυαλό μου. Είχα την φοβία ότι μπορεί να γίνει κάτι, ότι μπορεί κάπου να μην είμαι αντάξιος των προσδοκιών, αλλά σιγά σιγά και με την βοήθεια του κόουτς αλλά και την βοήθεια των παιδιών που ήταν μαζί μου σε αυτό έφυγε από το μυαλό μου. Το ξέχασα τελείως. Μπαίνω στο γήπεδο με άλλο σκεπτικό πια και άλλη αυτοπεποίθηση και ψυχολογία. Πλέον δεν έχω να φοβηθώ κάτι πάνω σε αυτό».
Τι έγινε την περσινή σεζόν, μιας και ξεκίνησες καλά στο Αγρίνιο, ήρθε ο τραυματισμός και από εκεί και έπειτα σταμάτησες να είσαι και στην ομάδα ;
«Ήταν λίγο απρόβλεπτο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να εξελιχθεί έτσι η σεζόν. Όντως ήμουν σε έναν σύλλογο ο οποίος ήταν οργανωμένος από κάθε άποψη. Είτε ήταν εντός παρκέ, είτε εκτός γηπέδου. Τα πράγματα στο Αγρίνιο ήταν πολύ οργανωμένα. Υπήρχε υγεία στον σύλλογο, κάτι που βοηθούσε εμάς τους αθλητές, η προπόνηση να κυλάει όσο το δυνατόν καλύτερα. Γι’ αυτό φυσικά και η ομάδα κατέληξε να ανεβεί στην Α2. Όσον αφορά το δικό μου θέμα, ήταν μια ατυχή στιγμή όπως συμβαίνει σε όλους τους επαγγελματίες και μη αθλητές. Είναι δυστυχώς μέρος της δουλειάς μας και πρέπει να ανταπεξέλθεις και σε τέτοια γεγονότα και καταστάσεις, ήθελα τον χρόνο μου για να επανέλθω και αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά και με βοήθησε πολύ ο κόουτς σε αυτό το κομμάτι που μου έδωσε την ευκαιρία να βρω τον εαυτό μου ξανά και να επανέλθω».
Θεωρείς ότι σου ταιριάζει περισσότερο σαν παίκτης να αγωνίζεσαι σε ομάδες του βορρά;
«Η καταγωγή μου είναι από τον νότο, όμως έχω μεγαλώσει στον Βορρά. Ξέρω τις ομάδες εκεί, έχω ασχοληθεί και στο κομμάτι της προπονητικής με τα δεδομένα του Βορρά. Δεν μπορώ να σου πω ότι μου πάει, αλλά μπορώ να πω νοιώθω πιο άνετα σαν Οδυσσέας».
Υπάρχει κάποια ομάδα που φέτος να σου έχει κινήσει το ενδιαφέρον, πέρα από αυτή που αγωνίζεσαι;
«Ο ΟΦΗ, στην Β Εθνική, για μένα θα έπρεπε να είναι σίγουρα παραπάνω. Ήμουν πιο μικρός και έβλεπα παιχνίδια του ΟΦΗ και του Ηρακλείου και σκεφτόμουνα ότι και εγώ κάποια στιγμή θα μπορούσα να παίξω σε αυτές τις ομάδες. Να φορέσω αυτή τη φανέλα. Χαίρομαι που φαίνεται η ομάδα να έχει υγεία και λειτουργούν τα πράγματα όπως λειτουργούν. Είναι μια ομάδα που μου έκανε εντύπωση. Μπορεί να μην ξεκίνησε όπως θα ήθελε, όμως μου κίνησε το ενδιαφέρον με το ροστερ και τους αθλητές που πήρε. Πολλοί καλοί παίκτες αλλά και καλά παιδιά. Έχει κάνει και πολύ καλές νίκες θα είναι ευχής έργων να μείνει και στην κατηγορία. Χαίρομαι λοιπόν για την ομάδα αυτή και τους ανθρώπους που τρέχουν πίσω από αυτή».
Ποιος είναι ο στόχος του Ζέφυρου 02 για φέτος τελικά;
«Η αλήθεια είναι ότι πλέων στόχος είναι η παραμονή. Θέλαμε να ξεκινήσουμε το πρωτάθλημα καλά. Η ομάδα πέρσι δεν είχε τόσο δυνατά και όμως κατέληξε να είναι μέσα στην πεντάδα. Φέτος θέλαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο. Δεν μας βγήκε για διάφορους λόγους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα παρατήσουμε και ότι δεν θα δουλέψουμε προκειμένου η ομάδα να πάει όσο το δυνατόν πιο ψηλά γίνετε. Όσο πιο ψηλά τερματίσουμε φέτος τόσο το καλύτερο».
Όσον αφορά τον 4ο, είναι δύσκολο να κρατηθείς στον όμιλο;
«Είναι δύσκολο. Τα παιχνίδια είναι αμφίρροπα. Η ΔΕΚΑ που έχεις κερδίσαμε κέρδισε τον Μακεδονικό που ήταν πρώτος μέχρι πρότινος. Οι ανακατατάξεις έρχονται συνέχεια. Σε κάθε αγωνιστική γίνεται και κάτι που δεν το περιμένεις. Όχι ότι δεν υπάρχουν τα φαβορί, όπως είναι ο Λεύκιππος, ο Μακεδονικός και ο Πανσερραϊκός, που ξεκίνησε καλά. Δεν υπάρχει παιχνίδι που να μπεις και να πεις ότι είναι ‘’δικό μου’’. Δεν υπάρχουν τέτοια παιχνίδια και δεν θα υπάρξουν και μέχρι τέλους της χρονιάς. Δεν υπάρχουν τέτοια παιχνίδια φέτος σε καμία κατηγορία από τις τέσσερις στην Γ' Εθνική αλλά ούτε στην Β' Εθνική».
Στην Γ’ Εθνική δύσκολα βρίσκεις πλέι μέικερ και κλασσικούς σέντερ, είναι «πολυτέλεια» η θέση που παίζεις στην συγκεκριμένη κατηγορία;
«Όχι δεν το βλέπω έτσι. Το βλέπω ότι υπάρχει δυσκολία στην αγορά να βρει ένα καλό τεσσαροπεντάρι η να βρει κάποιος ένα καλό πλειμεικερ, φυσικά με τα στοιχεία που ψάχνει ο κάθε προπονητής ή με αυτά που θέλει να βγάλει ο συγκεκριμένος παίκτης μέσα στο γήπεδο. Είναι δυσεύρετα και όχι πολυτέλεια. Ωστόσο αν τα βρεις και βρεις κάτι που σε καλύπτει και σε βοηθάει και στα δυο κομμάτια. Δηλαδή είτε έχεις ένα ψηλό τεσσάρι που θα ποστάρει είτε έχεις ένα πεντάρι που θα μπορεί να σουτάρει και απ’ έξω, ίσως τότε ναι να το βαφτίσουμε πολυτέλεια».
Το άθλημα αλλάζει άρα και εσείς σαν παίκτες πρέπει να αλλάξετε ξαφνικά στα 25 και στα 30 σας χρόνια;
«Δουλεύεται από την μεταβατική περίοδο. Όπως αλλάζει το μπάσκετ και εξελίσσετε και γίνεται πιο γρήγορο τα σκορ είναι μεγαλύτερα, έτσι και εμείς κάνουμε ανάλογη προπόνηση, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στο μπάσκετ της εποχής. Πλέον δεν υπάρχει ‘’τεσσάρι’’ ή παίκτης πάνω από τα δυο μέτρα να είναι μόνο για κάτω από την ρακέτα και να κάθετε να κοσμεί το χρωματιστό. Υπάρχουν ‘’τεσσάρια’’ που κατεβάζουν την μπάλα, υπάρχουν ‘’τεσσάρια’’ που οργανώνουν και είναι γνωστά ως πλέι μέικερ ρακέτας. Έχει αλλάξει το μπάσκετ και αυτό δίνει και άλλη ομορφιά στο άθλημα. Το κάνει πολυδιάστατο, όμορφο και πολύπλοκο ταυτόχρονα».
Έχεις επιλέξει ποτέ ομάδα βάση προπονητή;
«Έχω πάει σε ομάδα που ο προπονητής και η ομάδα έχει πολύ καλή προσέγγιση. Η αλήθεια είναι ότι έχω μάθει να λειτουργώ επαγγελματικά και δεν θα κοιτάξω τόσο πολύ το τι μπορεί να είναι η φιλοσοφία του προπονητή, αλλά θα κοιτάξω το στόχο της ομάδας. Το πόσο με θέλει μια ομάδα και τι θα κάνει μια ομάδα για να με κερδίσει και να με φέρει στο σύνολο της. Σίγουρα να νοιώθω άνετα».
