Όταν η ΑΕΚ επέστρεψε από την Α2 στην Α1 πριν από τέσσερα χρόνια, δεν θύμιζε σε τίποτα την ομάδα που το Σάββατο το βράδυ κέρδισε τον Ολυμπιακό στο Ηράκλειο και κατέκτησε το τέταρτο Κύπελλο Ελλάδας της ιστορίας της. Ήταν μια ομάδα που πάλευε με νύχια και με δόντια να σταθεί στην κατηγορία, προσπαθώντας να βρει χρήματα εκ των ενόντων για να τα καταφέρει. Μέχρι να αποφασίσει να βγει μπροστά ο Μάκης Αγγελόπουλος και να την απογειώσει, οι στιγμές ήταν δύσκολες.
Και ο μόνος παίκτης που έχει μείνει από εκείνη την ομάδα σήμερα είναι ο αρχηγός της. Αυτός που σήκωσε πρώτος την κούπα στο κλειστό “Δύο Αοράκια” αμέσως μετά τον θρίαμβο επί του Ολυμπιακού. Ο Ντούσαν Σάκοτα. Μιλώντας στο basketa.gr λίγες ώρες μετά το τέλος του τελικού, προσπαθεί να περιγράψει τα συναισθήματά του, τον τρόπο με τον οποίον η ΑΕΚ έφτασε στη μεγάλη νίκη και τι σημαίνει αυτή για το μέλλον της, δίχως να ξεχνά το παρελθόν. Ούτε την οικογένειά του και τη μητέρα του, που πρόσφατα πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία της και στην οποία αφιερώνει το τρόπαιο. Ούτε φυσικά τον Μάκη Αγγελόπουλο…
Η ερώτηση που δίνει εκκίνηση στην κουβέντα με τον πανευτυχή Ντούσαν είναι ένα… απαγορευμένο δημοσιογραφικό κλισέ. Αλλά και αναπόφευκτο.
-Πώς νιώθεις;
"Έχουν περάσει λίγες ώρες από το τέλος του τελικού, αλλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα. Περηφάνεια, χαρά ό,τι λέξη κι αν χρησιμοποιήσω, δεν μπορεί να περιγράψει το τι ακριβώς νιώθουμε. Το θέλαμε πάρα πολύ αυτό το Κύπελλο και το δείξαμε μέσα στο γήπεδο. Κοιτάξαμε στα μάτια μια από τις πιο δύσκολες ομάδες στην Ευρώπη, δεν φοβηθήκαμε και κερδίσαμε".
-Πέρα από όλα τα άλλα, αισθάνεσαι προσωπική δικαίωση;
"Ναι, και σε προσωπικό επίπεδο είναι μια μεγάλη δικαίωση. Αν μάλιστα θυμηθώ από πού ξεκινήσαμε. Στη Ζωφριά και στην Αγ. Βαρβάρα κάναμε προπόνηση, τα δύο πρώτα παιχνίδια στο κλειστό της Γλυφάδας για το Κύπελλο… Και φτάσαμε τώρα στο σημείο να είμαστε Κυπελλούχοι Ελλάδας και η μόνη ομάδα μετά από πολλά χρόνια που για να φτάσει στο τρόπαιο νίκησε και τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Είναι μεγάλη η περηφάνεια. Και για μένα και για όλη την ομάδα".
-Πώς ετοιμάσατε το παιχνίδι και παρουσιάσατε αυτό το εξαιρετικό πρόσωπο;
"Όταν γυαλίζει το μάτι των παικτών είναι εύκολο να ετοιμάσεις ένα παιχνίδι. Όποιος παίκτης κι αν πάτησε το παρκέ σήμερα, πρόσφερε. Στο πιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς δείξαμε πραγματικά το καλύτερό μας πρόσωπο. Αυτό δείχνει ότι η ομάδα έχει χαρακτήρα. Εγώ το φώναζα όλη τη χρονιά, άσχετα αν είχαμε σκαμπανεβάσματα, που είχαμε πολλά. Όποτε βρισκόμαστε, όμως, με την πλάτη στον τοίχο, αντιδρούσαμε με μια μεγάλη νίκη. Αυτό κάναμε και με την Μπαϊρόιτ την προηγούμενη εβδομάδα, αυτό κάναμε και σήμερα. Αυτό το κυπελλο μας δίνει κίνητρο για ακόμα καλύτερη συνέχεια".
-Σας ντόπαρε το γεγονός ότι έχετε δει τόσες φορές μέχρι σήμερα την ταινία “1968”;
"Βέβαια. Την είδαμε και την Πέμπτη όλη η ομάδα μαζί. Και οι ξένοι της ομάδας κατάλαβαν ότι η ΑΕΚ δεν είναι μόνο μια ομάδα, έχει ιστορία. Κουβαλά μεγάλο φορτίο πίσω της. Συγκινήθηκαν όλα τα παιδιά βλέποντας την ταινία και έχω να πω ότι το τάιμινγκ ήταν το πιο κατάλληλο. Μας έδωσε ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο".
-Ο πατέρας σου είπε στη σύνεντευξη Τύπου ότι είναι “πρόβλημα” το ότι αυτός ο τίτλος έρχεται στο μέσον της σεζόν. Ενώ υπάρχει ακόμα μπροστά σας δρόμος να διανύσετε…
"Αυτός είναι πιο προσηλωμένος από μένα, αλλά εγώ πραγματικά δυσκολεύομαι να βρω ότι υπάρχει πρόβλημα! Έχει δίκιο, αλλά από την άλλη είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτή τη διακοπή στο πρωτάθλημα τώρα, οπότε μπορούν να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Εμείς οι τέσσερις διεθνείς, βέβαια, έχουμε μια δουλειά να κάνουμε με την Εθνική ομάδα και πρέπει να μείνουμε προσηλωμένοι".
-Ανοίγει η όρεξή σας τώρα; Την προηγούμενη Τετάρτη είχαμε και την κλήρωση του BCL…
"Ε, πώς να μην ανοίξει; Εγώ το είχα πει εξ αρχής. Αφού προκριθήκαμε έτσι όπως προκριθήκαμε στο BCL, θα παίρναμε το Κύπελλο…"
-Ποιο Κύπελλο; Ελλάδας ή το Champions League;
(γέλια) "Αυτό. Το Κύπελλο Ελλάδας, γιατί ο τελικός ερχόταν αμέσως μετά τον αγώνα με την Μπαϊρόιτ. Ο τρόπος που περάσαμε στο BCL ήταν πραγματικά συγκλονιστικός, γιατί μέσα σε μία εβδομάδα βρεθήκαμε από την κόλαση στον παράδεισο, αλλά πλέον όλα βρίσκονται στα χέρια μας. Έχουμε τη φόρα από το Κύπελλο, που θα μας δώσει φτερά".
-Μήπως με την κατάκτηση του Κυπέλλου στέλνετε κι ένα μήνυμα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό ενόψει πλέι οφ;
"Είναι λίγο νωρίς να μιλάμε για τα πλέι οφ. Τώρα πρέπει να μαζέψουμε κάποιες κακές ήττες που κάναμε στο πρωτάθλημα και να φτάσουμε τουλάχιστον στην τρίτη θέση. Έχουμε δύσκολο πρόγραμμα μπροστά μας. Πάντως στείλαμε πράγματι ένα μήνυμα, αλλά προς τους ίδιους τους εαυτούς μας. Ότι όταν γυαλίζει το μάτι μας κι όταν το πιστεύουε, μπορούμε να κερδίσουμε οποιονδήποτε αντίπαλο, όχι μόνο τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό".
-Ως αρχηγός τι είπες στην ομάδα όταν τελείωσε το παιχνίδι;
"Δεν μπορώ να θυμηθώ, αλήθεια. Ένιωθα απίστευτη χαρά, εκεί που αγκάλιασα τον Ντελρόι Τζέιμς όταν ακούστηκε η κόρνα. Ήταν φοβερή αίσθηση".
-Πριν από το παιχνίδι θυμάσαι τι τους είπες;
"Η βραδια αυτή είναι δική μας και κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει. Αυτό".
-Πού αφιερώνεις αυτό το Κύπελλο;
"Θέλω να το αφιερώσω στη μητέρα μου. Μου είχε ζητήσει να το φέρω και το έφερα".
-Όλη η οικογένεια ευτυχισμένη λοιπόν…
"Εμείς οικογενειακά ήμαστε και θα παραμείνουμε πάντα δεμένοι με την ΑΕΚ. Μείναμε όλα αυτά τα χρόνια σε στενή επαφή μαζί της, ακόμα και στα δύσκολα χρόνια, όταν ήταν στην Α2. Είμαστε δεμένοι. Εγώ ξεκίνησα την καριέρα μου στην ΑΕΚ. Έκανα τις πρώτες μου νίκες, ένιωσα τις πρώτες μεγάλες στιγμές με την ΑΕΚ. Οπότε είναι ό,τι πιο όμορφο για μένα να ζω τώρα τη στιγμή που σηκώνω ένα τρόπαιο μαζί της. Πραγματικά δεν μπορώ να περιγράψω τη χαρά μου".
-Θα σας δώσει πριμ ο Μάκης Αγγελόπουλος; Τι σας είπε στα αποδυτήρια;
"Δεν με ενδιαφέρουν αυτά ούτε και θυμάμαι. Ξέρω μόνο ότι χρωστάμε στον κ. Αγγελόπουλο τα πάντα. Έχει καταβάλει τεράστια προσπάθεια από τότε που επέστρεψε η ΑΕΚ στην Α1 και ανέλαβε ο ίδιος. Ένα τεράστιο μερίδιο από αυτό το Κύπελλο ανήκει στον άνθρωπο αυτό".
