Ο Γιώργος Ρεμεντέλας αποτελεί την ζωντανή ιστορία του Ψυχικού, όντας ο προπονητής που πήρε την ΑΕΨ από το χεράκι, την έφερε το 2013 στην Α2, και από εκείνη τη σεζόν βρίσκεται σταθερά στην κατηγορία, αποτελώντας μια από τις παραδοσιακές της δυνάμεις, ενώ η διακοπή λόγω την πανδημίας βρήκε την ομάδα του στην 3η θέση με ρεκόρ 13-8.
Ο έμπειρος τεχνικός μίλησε στο basketa.gr τόσο για την ονειρώδη φετινή σεζόν, ανέφερε πως προσεύχεται για να είναι άπαντες υγιής, τόνισε πως η Α2 πρέπει να δυναμώσει περισσότερο και να μην αλλάξει μορφή, δηλαδή να χωριστεί σε δυο ομίλους, ενώ στάθηκε στο «αβέβαιο, θολό και σαθρό τοπίο», που αφορά το οικονομικό σκέλος, με τις απολαβές παικτών και προπονητών.
Πως περνάει ο καιρός στην καραντίνα, και αν θεωρείς ότι τα πρωταθλήματα θα επιστρέψουν στη δράση. Και αν παρθεί τέτοια απόφαση, πόσο εφικτή είναι η άμεση επιστροφή στη δράση : «Στην καραντίνα επιδιώκω να περνάει ο καιρός εποικοδομητικά και το βλέπω σαν μια ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα με το εαυτό μας κάνοντας απολογισμό και αναγνωρίζοντας και αξιολογώντας τις συμπεριφορές μας τις αντιδράσεις μας και τον τρόπο σκέψης μας, έχοντας άπλετο χρόνο και καθαρό μυαλό για αυτά,. Επαναπροσδιορίζω τις σχέσεις μου κυρίως με την οικογένεια μου που τόσο μου λείπει στην καθημερινότητα, περνάω πολύ χρόνο, σχεδόν σαν παιδί και εγώ μαζί με τα παιδιά μου, ασκούμαι μετά απο πολλά χρόνια ξανά, και ταυτόχρονα αξιολογώ κομμάτια της δουλειάς μου για να είμαι έτοιμος όταν και εφόσον έρθει η στιγμή της επιστροφής σε αυτό που αγαπώ πολύ, αλλά και μου απομυζεί πολύ μεγάλο κομμάτι της ενεργείας μου, το μπάσκετ. Παρακολουθώ τις εξελίξεις και προσεύχομαι να είναι όλος ο κόσμος υγιής και αλώβητος απο αυτό που μας έφερε σε αυτή την κατάσταση σοκ απο τη μια στιγμή στην άλλη. Και αυτό είναι που με έκανε να σκεφτώ ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και πολλά απο αυτά που θεωρούμε αυτονόητα έχουν τελικά πολύ μεγάλη και πραγματική αξία, όπως η υγειά και η οικογένεια μας, οι πραγματικοί φίλοι μας, η επικοινωνία, και εν τελεί η ελευθεριά», για να προσθέσει σχετικά με την πιθανή επιστροφή στη δράση : «Δεν μπορώ να εκτιμήσω εάν θα γίνει επανέναρξη των πρωταθλημάτων και σίγουρα εάν αυτό συμβεί, θα είναι με όρους και συνθήκες πολύ διαφορετικές απο ότι γνωρίζαμε ως τώρα. Αν και εφόσον γίνει επανεκκίνηση, οφείλουν οι υπεύθυνοι να διασφαλίσουν την υγειά των εμπλεκόμενων και να ελαχιστοποιήσουν την έκθεση των ομάδων στον ιό, Επίσης και πολύ σημαντικό είναι να λάβουν υπόψιν τους και τη γνώμη ειδικών για το πόσο διάστημα θα χρειαστεί για να παρουσιαστούν πάλι σχετικά ετοιμοπόλεμοι οι αθλητές στη δράση, χωρίς να διακινδυνεύσουν με τραυματισμους μετά απο μια σχεδόν βίαιη και αντικανονική επανέναρξη . Θεωρώ ότι ένα ελάχιστο διάστημα 4 εβδομάδων θα χρειαστεί για να πραγματοποιηθεί μια μίνι προετοιμασία και βέβαια έννοιες όπως φόρμα, ρυθμός, ομοιογένεια, τακτική κλπ δεν υφίστανται πλέον καθιστώντας οτιδήποτε έχει συμβεί έως τώρα, αναστρέψιμο και απρόβλεπτο. Βεβαίως θεωρώ πολύ άδικο να μην καρπωθούν ομάδες τους κόπους τους και αυτό που αντικειμενικά αξίζουν όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης ο οποίος δικαίως ήταν το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και μόνο με ακραία γεγονότα δε θα συνέβαινε αυτό. Όλο αυτό λοιπόν είναι ένα παζλ στην ουσία με συγκρουόμενες παραμέτρους και είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς με ποιο τρόπο δε θα υπάρξουν συνέπειες είτε αρχίσει είτε όχι ο αθλητισμός πάλι».
Το Ψυχικό πραγματοποιούσε την καλύτερη του σεζόν. Πως την κρίνεις ως την διακοπή, και αν είχατε στόχο την άνοδο μέσω πλέι οφς : «Η ομάδα μου μετά απο τις σεζόν 13-14 και 14-15 όπου πρωταγωνίστησε ως ένα σημείο άλλα έχοντας άλλα δεδομένα τότε, πραγματοποίησε έως τη διακοπή εξαιρετική πορεία, σχεδόν ανέλπιστη μετά απο το αποκαρδιώτικο ξεκίνημα των δυο πρώτων αγωνιστικών. Ως προπονητής και δη σε ένα περιβάλλον οικείο για μένα , ήμουν βέβαιος ότι θα υπήρχε μεγάλη βελτίωση στη συνεχεία, γνωρίζοντας ότι καθημερινά μοχθούσαμε όλοι μας υπερβαίνοντας τα όρια μας προπονητές και παίχτες για να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Χωρίς να είμαι σίγουρος που μπορεί να φτάσει η ομάδα και έχοντας την ίδια φιλοσοφία πάντα εδώ και πολλά χρόνια, δηλαδή να στοχεύω μόνο την επόμενη προπόνηση, το κέρδος που θα έχουμε απο αυτήν, το επόμενο παιχνίδι και πόσες απο τις αρχές μας θα έχουμε σε αυτόν, τον επόμενο αντίπαλο, την επόμενη ώρα και μόνο αυτή. Ένα βήμα τη φορά , μια μικρή βελτίωση κάθε μέρα και ταμείο στο τέλος. Κάπως έτσι η ομάδα έφτασε να είναι τρίτη στη βαθμολογία με πολύ κόπο και κατάθεση ψυχής απο τους παίχτες μου για τους οποίους είμαι υπερήφανος και ευγνώμων που πολλές φορές έπρεπε να αντέξουν την υπερβολική πίεση , τις πολλές πληροφορίες αλλά και την κακώς εννοούμενη ένταση που τους προκάλεσα. Για ένα είμαι βέβαιος ,ότι μετά απο αυτό θα είναι καλύτεροι. Έχοντας πραγματοποιήσει λοιπόν φοβερή πορεία δεν άλλαξε ο στόχος μας. Και αυτός όπως είπα ήταν η επόμενη προπόνηση, η επόμενη στιγμή, το επόμενο πρόβλημα. Αν με ρωτάς προσωπικά θα σου εξομολογηθώ ότι είμαι φιλόδοξος και στόχος είναι το καλύτερο αποτέλεσμα σε ότι προσπαθώ. Και κομμάτια της φιλοσοφίας μου είναι το ''άδραξε τη μέρα'', ''άρπαξε την ευκαιρία'', ''υπερέβαλλε εαυτόν''.»
Είστε ο προπονητής με τις περισσότερες στη σειρά παρουσίες στην Α2 με το Ψυχικό.Ποια θεωρείς ότι πρέπει να είναι η συνέχεια στην Α2 και αν έχεις κάποια πρόταση να καταθέσει : «Έχοντας ζήσει την κατηγορία για πολλά χρόνια συνεχόμενα , θεωρώ ότι είναι πηγή τροφοδότησης παιχτών στο Ελληνικό μπάσκετ, και πρέπει να διατηρήσει αυτή την δυνατότητα. Και αυτό γίνεται ανεβάζοντας το επίπεδο και όχι ρίχνοντας το. Χωρίς να θέλω να φανώ αιρετικός σε σχέση με άλλους συνάδελφους των οποίων τη φωνή ακούω με σεβασμό, εκτιμώ ότι η κατηγορία πρέπει να μείνει με την τωρινή μορφή της, να έχει πανελλαδική εμβέλεια κρατώντας μια εικόνα όσο πιο κοντά γίνεται στην Α1 σε συνθήκες ανταγωνισμού και με άξονα το να βγαίνουν παίχτες για το επόμενο επίπεδο. Δε μπορώ να κοιτάξω κοντόφθαλμα και με πρόσχημα το οικονομικό σκέλος και τις πολλές μετακινήσεις να δεχτώ δυο ομίλους με χαμηλότερο επίπεδο ως σωστή τοποθέτηση. Με την ίδια λογική και τα οδοιπορικά η οι αμοιβές αν θέλετε των αθλητών διαφέρουν παρασάγγας για παίχτες που αγωνίζονται στο Βορρά και αυτούς του Νότου εννοώντας τους γηγενείς πάντα. Αυτό που πρέπει να επανεξεταστεί και να βελτιωθεί είναι δυο πράγματα. Το ένα το σύστημα διεξαγωγής play off και play out, και με τι κριτήρια να υφίστανται. Στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα υπάρχει κυρίως ο θεσμός των play off απο τις θέσεις 1 έως 8, συνήθως υποβιβάζεται μια ομάδα και άλλη μια μόνο ίσως αγωνίζεται σε διπλούς αγώνες με μια ομάδα απο την χαμηλότερη κατηγορία. Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι θα έδινε νέο αέρα και κίνητρο στο πρωτάθλημα και διάθεση για προσπάθεια απο περισσότερους παράγοντες. Να καταργηθεί δηλαδή στην ουσία ο θεσμός των play out .Το άλλο και επίσης η και σημαντικότερο είναι η αύξηση της πίεσης απο τις ομάδες να λάβουν βοήθεια απο το εμπορικό κομμάτι του αθλητισμού στην Α2 με ενιαίο τρόπο πχ να μεταδίδει η τηλεόραση κάποια παιχνίδια η να συμμετέχει ένας χορηγός εθνικής εμβέλειας βοηθώντας τον αθλητισμό να σταθεί στα πόδια του έως ότου επανέλθει η οικονομία σε καλά επίπεδα και μηδενιστεί το πρόβλημα της επιβίωσης. Σε αυτό αρωγοί οφείλουν να είναι η Ομοσπονδία μέσω μιας επιτροπής τεχνοκρατών που θα εργαστεί για το κοινό καλό μαζί με μια αντιπροσωπεία ανθρώπων απο τις ομάδες οι οποίο θα κάτσουν στο τραπέζι απο κοινού να βρουν λύσεις. Ας πάμε επιτελούς ένα βήμα μπροστά απο το να κοιτάμε ο καθένας την πάρτη του».
Υπάρχουν αρκετές διαμαρτυρίες για το οικονομικό σκέλος, με τον Κώστα Σορώτο να θέτει το θέμα με τις αμοιβές των προπονητών. Θεωρείς θολό το οικονομικό τοπίο στη συνέχεια, και αν θα αλλάξουν τα δεδομένα αφορά τα πρωταθλήματα στις επόμενες χρονιές : «Τέλος για να αναφερθώ στο οικονομικό σκέλος θεωρώ δεδομένο ότι πλέον τίποτε δε θα είναι όπως τα αφήσαμε και μάλιστα αυτό που αφήσαμε ήταν ήδη μια κατάσταση αβέβαιη, θολή και σαθρή. Πάνω απο όλα πρέπει να προστατευθούν οι αθλητές πολλοί απο τους οποίους ζουν την οικογένεια τους απο το μπάσκετ και βρίσκονται εκτεθειμένοι πλέον και με σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Η ασφάλεια τους με αμοιβαίες υποχωρήσεις στο οικονομικό πρέπει να γίνει προτεραιότητα γιατί η κατάσταση που βιώνουμε ανέδειξε τη δύναμη του απρόβλεπτου. Είναι ευκαιρία να προκύψουν νέες σχέσεις ομάδων αθλητών και να κοιτάξουν με προνοητικότητα και σωφροσύνη μακροπρόθεσμα αμφότεροι. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τους επαγγελματίες του κλάδου οι οποίοι έχουν το μπάσκετ ως μοναδική και κύρια απασχόληση».
