Ο Ολυμπιακός σε αυτή τη δεκαετία, όπου πράγματι είναι η κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη (έστω και στο νήμα ξεπερνάει Ρεάλ και Παναθηναϊκό σε συμμετοχές σε τελικούς και φάιναλ φορ) πέρα από τα μεγάλα και αρκετά κατορθώματά του, έχει κάνει κάποιες φορές ήρωες και τους αντιπάλους του. Οπως η Ζαλγκίρις εφέτος, η Σιένα παλαιότερα αλλά και σε μεμονωμένα παιχνίδια και όχι μόνο σε σειρές πρόκρισης στο φάιναλ φορ, όπως με τη Χίμκι, με τη Μπασκόνια, με τη Μπάμπεργκ (πάνω από μια φορά) και πάει λέγοντας.
Αυτό είναι κάπου φυσιολογικό στον αθλητισμό όπου σαφώς και δεν μπορείς να νικάς πάντα ακόμα και αν είσαι φαβορί. Ομως οι Πειραιώτες που μπαίνουν την Κυριακή στους τελικούς, έχουν καταφέρει εφέτος κάτι μοναδικό στα χρονικά σε ανάλογες καταστάσεις, δηλαδή σε τελικούς Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Οπου παραδοσιακά ο έχων το πλεονέκτημα έδρας και την καλύτερη αγωνιστικά εικόνα, έχει τον πρώτο λόγο και είναι το φαβορί, έχοντας όμως και το μεγαλύτερο μέρος της πίεσης πάνω του.
Οι Ερυθρόλευκοι λοιπόν, που με βάση την εικόνα των δύο ομάδων το τελευταίο δίμηνο σε συνδυασμό με το πλεονέκτημα έδρας των "πρασίνων", είναι σαφώς το αουτσάιντερ, έχουν...καταφέρει να έχουν αυτοί τη μεγαλύτερη πίεση στους τελικούς !
Διότι σε περίπτωση απώλειας του πρωταθλήματος, βαδίζουν σε μια διετία χωρίς τίτλο και με παταγώδεις αποτυχίες (χαμένο πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό πέρυσι με πλεονέκτημα έδρας και με μπρέικ στο ΣΕΦ στο τελευταίο παιχνίδι, χαμένο κύπελλο εφέτος από την ΑΕΚ που ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ).
Θα πρόκειται για ένα "εφιαλτικό" καλοκαίρι (σε συνδυασμό και με άλλα γεγονότα εξωαγωνιστικά) όπου έτσι και αλλιώς ο Ολυμπιακός θα βρεθεί σε ένα σταυροδρόμι κρίσιμων αποφάσεων.
Από το 1998 και μετά ο Παναθηναϊκός τελειώνει κάθε χρονιά τουλάχιστον με ένα τρόπαιο, το οποίο ακόμα και στις χρονιές που δεν είναι οι πλέον επιτυχημένες και παίρνει μόνο ένα, είναι συνήθως πρωτάθλημα (2010) ή Ευρωλίγκα (2002), με μοναδική εξαίρεση το 2012, όταν ο Ολυμπιακός κατέκτησε και την Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα και άφησε στον αιώνιο αντίπαλό του μόνο το κύπελλο.
Αντίθετα για τον Ολυμπιακό αυτής της δεκαετίας - και με βάση την επένδυση σε χρήματα που έγινε εφέτος - η περίπτωση απώλειας και αυτού του πρωταθλήματος θα σημάνει μακράν την χειρότερη διετία επί εποχής των αδελφών Αγγελόπουλων. Ακόμα και στην πρώτη τους διετία, 2009-2010, η ομάδα τους είχε αποκλειστεί στο σουτ από τον καλύτερο και πιο πλήρη Παναθηναϊκό όλων των εποχών στον ημιτελικό του φάιναλ φορ στο Βερολίνο (2009), είχε κατακτήσει ένα κύπελλο (2010) και είχε υποστεί τη μεγαλύτερη διαιτητική αδικία - σε διάρκεια - που εμφανίστηκε ποτέ σε τελικό των δύο "αιωνίων" στον τρίτο αγώνα του ΟΑΚΑ (2010).
Συνεπώς στο Πειραιά γνωρίζουν καλά, ότι παρά τα πολλά και σοβαρά προβλήματα τραυματισμών που "εκτροχίασαν" την ομάδα από το φάιναλ φορ (διότι με πλήρη ομάδα, παιχνίδι στο ΣΕΦ δεν θα έχανε από την εξαιρετική κατά τα άλλα Ζαλγκίρις) δικαιολογίες δεν υπάρχουν και μια νέα απώλεια τίτλου θα βάλει ένα μεγάλο Χ και στην εφετινή χρονιά.
Αυτό εκ των πραγμάτων βάζει πολύ μεγαλύτερη πίεση στους Ερυθρόλευκους που θα πρέπει να τη διαχειριστούν και να τη μεταφέρουν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Ομως αυτό γίνεται μόνο με αγωνιστικό τρόπο, άρα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του θα πρέπει να βρουν τρόπο να σπάσουν το αήττητο του Παναθηναϊκού το συντομότερο δυνατό αν θέλουν να αντιστρέψουν λίγο τα ποσοστά επιτυχίας της κάθε ομάδας.
Μόνοι τους πέτυχαν το να βάλουν τόση πίεση στην πλάτη τους, μόνοι τους θα πρέπει (αν μπορέσουν) να τη βγάλουν από πάνω τους.
Ιδωμεν
Photo Credit: Eurokinissi
