Για χρόνια πριν από το τζάμπολ των πρωταθλημάτων όλοι έψαχναν τον εύκολο. Τον αδύναμο κρίκο που θα έπαιζε διακοσμητικό ρόλο και θα εξυπηρετούσε με την παρουσία του τον καθένα για τους δικούς του σκοπούς. Αλλους για να έχουν έναν σίγουρο από κάτω, άλλους για να έχουν δυο ξεκούραστα ματς και πάει λέγοντας. Συνήθως ήταν ομάδες με αβέβαιο διοικητικό περιβάλλον και δεδομένα οικονομικά προβλήματα. Και συνήθως έτσι εξελισσόταν η δουλειά, έστω και με μερικές εκλάμψεις του… μελλοθάνατου στην διάρκεια της χρονιάς.
Η φετινή πρεμιέρα δεν έδειξε ότι θα έχουμε… πρόβατο για σφαγή. Και είναι λογικό να μην έχουμε, όταν ο μοναδικός υποψήφιος για τέτοιο ρόλο είναι ο Πανιώνιος, αφού η βαριά φανέλα, ο κόσμος και γενικά η αίσθηση που προκαλεί όταν τον δεις απέναντι μπορεί να του καλύψει υπαρκτές αδυναμίες. Η πρεμιέρα του άφησε υποσχέσεις και έδειξε παλμό, το μεγάλο θέμα είναι εκεί τι αντοχές θα υπάρξουν αν αργήσουν πολύ τα αποτελέσματα και αρχίζει να χάνεται έδαφος.
Ο Πανιώνιος βέβαια έχει ένα πλεονέκτημα, ότι ξέρει τα προβλήματά του και ότι θα παίξει μια χρονιά με την πλάτη στον τοίχο. Όπως και το Ρέθυμνο έδειξε να τα αναγνωρίζει πολύ νωρίς και έπιασε δουλειά με τις αλλαγές των ξένων. Αυτή που είναι αλήθεια ότι μπέρδεψε κόσμο, ήταν η αλλαγή αυτού του Ντάνιελ. Στο Περιστέρι δεν το πίστευαν όταν το άκουσαν και μόνο… σκάφος που δεν έστειλαν να τον αρπάξουν από το Ρέθυμνο μην τους ξεφύγει. Τέλος πάντων, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Μερικά βέβαια μαθαίνονται, όπως το ότι ο Μπαρτ δεν ήταν η τελευταία προσθήκη. Ένα καθαρόαιμο πλέι μέικερ αναζητείται εναγωνίως στο Ρέθυμνο. Κι επειδή οι περιπτώσεις που έχουν φύγει από ομάδες παίκτες που άλλοι θεωρούν λαυράκια είναι συχνές, κρατείστε το όνομα του Κέισι Χιλ που είχε συμφωνήσει νωρίς με τον Πανιώνιο. Ποτέ δεν ξέρεις…
Για το Περιστέρι η όποια έκπληξη της νίκης του επί της ΑΕΚ μάλλον σε αδαείς απευθύνεται. Όχι, δεν ήταν το πιθανότερο αποτέλεσμα εκ των προτέρων, αλλά δεν έσκασε και καμια βόμβα. Κατ’ αρχάς η ΑΕΚ έπαιζε χωρίς δυο σημαντικες μοναδες , Σαντ Ρος και Καββαδά, άρα δεδομένα υπήρχε τρύπα σε καίριο πόστο. Από ‘κει και πέρα, μυαλό και μέθοδο ήθελε. Και του Πεδουλάκη οι ομάδες τα έχουν αυτά. Αρεσε συνολικά το Περιστέρι. Καλές επιλογές, καλή φιλοσοφία. Καλή προσθήκη στο πρωτάθλημα και με την συνολική εικόνα του γηπέδου.
Αυτός που έδειξε να έχει αλλάξει επίπεδο ακόμα και από το εντυπωσιακό περσινό του ήταν ο Προμηθέας. Κατά το κοινώς λεγόμενο, «τούμπανο». Η λέξη γεμάτο είναι μάλλον φτωχή για να περιγράψει το ρόστερ του. Και με πολλούς Ελληνες πρωταγωνιστές. Δύο ερωτηματικά υπάρχουν. Το προφανές, του πώς θα προσαρμοστεί η ομάδα σε διπλά παιχνίδια από τώρα που αρχίζει και η Ευρώπη, αν κι έχουν κάποιοι και τέτοιες παραστάσεις. Και το δεύτερο, πώς θα πειστούν όλοι οι παίκτες ότι στο πρόγραμμα είναι να παίζουν και 40 στο πρόγραμμα να μην παίζουν και κάποιες φορές. Είναι βαρύ το φορτίο και θέλει διαχείριση για να μένουν φρέσκοι και ενεργοί.
Στο Λαύριο το ματς είχε στοιχεία θρίλερ και είχε και τρία θέματα. Το ένα οι γηπεδούχοι. Είναι φανερό ότι θέλουν χρόνο ακόμα. Και κυρίως θέλει υπομονή η απόφασή τους να στηρίξουν πολλά σε ελληνικά χέρια. Ο δρόμος είναι σωστός, για πολλούς το λέμε και το ευχόμαστε. Το ζήτημα είναι αν έχεις βρει τις εσωτερικές σου ισορροπίες και αντοχές για να μην σε αγχώσουν τα αποτελέσματα. Ο πήχης ανέβηκε πολύ ψηλά πέρυσι και δεν θέλει πολύ να μπερδευτούν ορισμένοι. Αν κι έχουν δείξει εκεί οι άνθρωποι ότι ξέρουν πού πατάνε και πώς θα προχωρήσουν.
Tο δεύτερο ήταν ο Αρης, το ότι με τόσο εκνευρισμό από τα σφυρίγματα κράτησε καθαρό το μυαλό του και πήρε αυτό το ματς χθες, κάνει την επιτυχία ακόμα μεγαλύτερη. «Ομάδα Αγγέλου» και αυτό είναι το αναμενόμενο. Αλλά και ομάδα με περιφερειακά ερωτηματικά, όχι στα… γκαρντ, πέριξ του σωματείου εννοούμε και αυτά ποτέ δεν ξέρεις αν, πώς και πόσο θα επηρεάσουν.
Ε, το τρίτο ήταν η διαιτησία. Δεν είναι θέμα να το εξειδικεύουμε. Ποιος ευνοήθηκε ποιος αδικήθηκε. Το θέμα είναι ότι η πλειοψηφία δεν είναι διαιτητές επιπέδου. Αυτοί που είναι, δεν φτάνουν για όλα τα ματς. Αρα, κάθε εβδομάδα θα έχουμε θέματα. Απλά όταν τα βλέπεις από τους υποτιθέμενους καλούς, τραβάς τα μαλλιά σου.
