Το Basketa.gr παρουσιάζει το προφίλ της Κίνας, δεύτερης αντιπάλου της Εθνικής μας, που έρχεται με ένα «μύθο» στην προεδρία (Γιάο Μινγκ) κι άλλον έναν στον πάγκο (Ντου Φενγκ) να εμπνέουν μια νέα γενιά.
Όταν ρωτάς για μια οποιαδήποτε ομάδα, σε συλλογικό ή εθνικό επίπεδο, είναι εύκολο στο μυαλό κάποιου να έρθει άμεσα ο συνειρμός ενός ονόματος. Είχαμε μιλήσει για την επιρροή του Στιβ Νας στο μπάσκετ του Καναδά, αλλά αυτή του Γιάο Μινγκ στην Κίνα είναι ακόμη πιο χαρακτηριστική, με τη δική του παρουσία και παγκόσμια φήμη να έχει για πάντα «σφραγίσει» τη θέση του ως ενός «θρύλου».
Μαζί με ένα «μύθο» για την προεδρία, βέβαια, υπάρχει και ακόμη ένας για τον πάγκο. Ο άλλοτε συμπαίκτης του, Ντου Φενγκ, είναι εκείνος που από πέρυσι έχει αναλάβει την πρόκληση της Εθνικής, ώστε να την προχωρήσει στην επόμενη μέρα. Μπορεί στην Ασία να αποτελεί σταθερά μια μεγάλη δύναμη, αλλά είναι σπουδαίο στοίχημα να γίνει ξανά η χώρα ανταγωνιστική σε διεθνές επίπεδο και δε θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερος από τον άνθρωπο, που εντός συνόρων έχει καταστεί ασυναγώνιστος, έχοντας κατακτήσει και τους 11 τίτλους των Γουανγκτόνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς, είτε ως παίκτες είτε ως προπονητής.
https://www.youtube.com/watch?v=-5WlVZhIorg&t=8s&ab_channel=Olympics
https://www.youtube.com/watch?v=6x6viqxflII&ab_channel=CGTNSportsScene
Οι δυο τους θα επιχειρήσουν να εμπνεύσουν τις επόμενες γενιές για πιθανές επιτυχίες, ξεκινώντας από να γίνουν οι Κινέζοι ανταγωνιστικοί στη Βικτώρια. Το Basketa.gr παρουσιάζει το προφίλ του δεύτερου αντιπάλου της Εθνικής μας.
Κατακτητές της Ασίας αλλά με «διπλό πονοκέφαλο»
Για να είμαστε ξεκάθαροι, οι Κινέζοι δεν ήταν ανταγωνιστικοί και διεκδικητές τίτλων μόνο στην εποχή του Γιάο Μινγκ. Ο σπουδαίος άλλοτε NBAer κατάφερε περισσότερο να διαδώσει το μπάσκετ της χώρας του και να γίνει πρότυπο για εκατομμύρια παιδιά, όπως φυσικά δεν έχει γίνει κανείς άλλος μπασκετμπολίστας του δεύτερου πολυπληθέστερου κράτους στον κόσμο. Η Κίνα, αντιθέτως, ήταν κυρίαρχοι στις ασιατικές διοργανώσεις και πάντοτε παρόντες στα παγκόσμια ραντεβού.
Η πρώτη μάλιστα συμμετοχή στο Πανασιατικό συνοδεύτηκε από απόλυτη επιτυχία, καθώς το χρυσό μετάλλιο του 1975, σε μια διοργάνωση που ξεκίνησε το 1960, αποτέλεσε την απαρχή της συλλογής τίτλων. Έκτοτε, οι Κινέζοι μετρούν 16 πρωτιές στο Πανασιατικό ή Asia Cup, μαζί με ένα αργυρό και δύο χάλκινα και μην καταφέρνοντας μόλις σε τρεις περιπτώσεις να πάρουν θέση στα μετάλλια συνολικά. Το κακό, μάλιστα, είναι πως η είσοδος της Αυστραλίας στις ασιατικές διοργανώσεις προσθέτει άλλον έναν «πονοκέφαλο» για τους πολυνίκες της Ασίας, μιας και αυτή την εποχή οι «Boomers» κυριαρχούν, κατακτώντας το 2017 το πρώτο Πανασιατικό, όπου συμμετείχαν.
https://www.youtube.com/watch?v=Z9l0sCXTSuY&ab_channel=FIBA-TheBasketballChannel
Παράλληλα, οι Κινέζοι έχουν άλλους οκτώ τίτλους στις 12 παρουσίες τους στους Ασιατικούς Αγώνες, με δύο αργυρά κι ένα χάλκινο μετάλλιο, φτάνοντας συνολικά 30 μετάλλια σε 34 συμμετοχές στις μεγάλες διοργανώσεις της ηπείρου τους. Δεν έχουν καταφέρει, όμως, μέχρι σήμερα να γίνουν τόσο επιβλητικοί, ούτε στο ελάχιστο, σε διεθνείς διοργανώσεις, αν και από το 1984 έχουν χάσει μόνο δύο Ολυμπιάδες, δείχνοντας σταθερότητα είτε στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός είτε στα Παγκόσμια Κύπελλα, με καλύτερη επίδοση την 8η θέση το 1994 στο Μουντομπάσκετ του Καναδά και το 2008 στους Αγώνες, που οι ίδιοι διοργάνωσαν, όντες επίσης ένα χαμηλό «εμπόδιο» στο δρόμο της Εθνικής μας το 2006 και το 2008.
https://www.youtube.com/watch?v=ZTzY52NhR2M&t=3s&ab_channel=TRNNHoops
Τα δικά τους παιδιά…
Αν παρατηρήσει κανείς το ρόστερ των Κινέζων, ο μόνος παίκτης με παραστάσεις αξιοσημείωτες σε διεθνές επίπεδο, είναι ο Ζόου Τσι. Ο 25χρονος σέντερ είχε επιλεγεί στο νούμερο 46 του draft από τους Χιούστον Ρόκετς, με πολλούς να συνδέουν τον ίδιο με την εποχή του Γιάο, αλλά χωρίς φυσικά να έχουν σχέση οι δύο μεταξύ τους.
https://www.youtube.com/watch?v=qsJ85CqzP8M&ab_channel=KingSWAG
Εδώ και δύο χρόνια, άλλωστε, ο σημερινός ηγέτης της Εθνικής έχει γυρίσει πίσω στην πατρίδα του, αγωνιζόμενος για τους Σισιάνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς. Μαζί του, άλλοι έντεκα παίκτες που αυτή τη στιγμή παίζουν στο εγχώριο πρωτάθλημα, θα επιχειρήσουν με την καθοδήγηση του Φενγκ και την πάντοτε επιβλητική παρουσία του Γιάο, να μας δείξουν… τι παιδιά βγάζει η Κίνα.
https://www.youtube.com/watch?v=uDRymi-fA-I&ab_channel=FIBA-TheBasketballChannel
Γνωρίζουν, άλλωστε, ότι το ταβάνι τους είναι συγκεκριμένο και θα επιχειρήσουν να είναι ανταγωνιστικοί στον όμιλο με τον Καναδά και τη δική μας Εθνική. Αυτός είναι ο στόχος τους και μια πιθανώς καλή αρχή στην εποχή, όπου έχουν εισέλθει.
Το ρόστερ
Ζου Ζιε (Γουανγκτόνγκ Ντονγκουάν)
Χου Μινγκξουάν (Γουανγκτόνγκ Ντονγκουάν)
Ζάο Ζιγουέι (Λιαονίνγκ Φλάινγκ Λέοπαρντς)
Ζανγκ Ζενλίν (Λιαονίνγκ Φλάινγκ Λέοπαρντς)
Ζόου Πενγκ (Γουανγκτόνγκ Σάουθερν Τάιγκερς)
Ρεν Γιουνφέι (Γουανγκτόνγκ Σάουθερν Τάιγκερς)
Λιου Τσουανζίνγκ (Τσινγκτάο Ίγκλς)
Σεν Ζιζιέ (Σενζέν Αβιέιτορς)
Ζόου Τσι (Σισιάνγκ Φλάινγκ Τάιγκερς)
Λου Ουενμπό (Ζεζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς)
Ουανγκ Σαοζιέ (Μπεϊτζίνγκ Ρόγιαλ Φάιτερς)
Γου Τσιάν (Ζεζιάνγκ Γκόλντεν Μπουλς)
Προπονητής: Ντου Φενγκ (Γουανγκτόνγκ Σάουθερν Τάιγκερς)
