Η Πεύκη αναδύεται ως μια νέα δύναμη από την Αττική για το ελληνικό μπάσκετ στην φετινή Γ' Εθνική και το Basketa.gr παρουσιάζει την έως τώρα πορεία της, με στόχο την υπέρβαση κόντρα σε έναν πανίσχυρο ανταγωνιστή στον 3ο όμιλο.
Ήταν την άνοιξη του 2017, όταν μετά από ένα τρομερό ράλι για την παραμονή στο τέλος της σεζόν, η Πεύκη δεν κατάφερνε να παραμείνει στη Γ’ Εθνική, παρά τη μεγάλη της αντεπίθεση στο δεύτερο γύρο. Η ομάδα των Βορείων προαστίων υποβιβάστηκε εκ νέου στην Α’ ΕΣΚΑ, έχοντας πάρει ωστόσο από τότε την απόφαση να επανέλθει δριμύτερη στις εθνικές κατηγορίες, κάτι που αναμενόταν να υλοποιήσει τρία χρόνια αργότερα.
Πολλές φορές, άλλωστε, είναι πιο δύσκολο να ανέβεις από τα τοπικά της ΕΣΚΑ παρά στις ίδιες τις εθνικές κατηγορίες. Ο σύλλογος, όμως, που μέχρι το 1960 αποκαλείτο ΑΟ Μαγκουφάνας, αφού έτσι αναφερόταν έως τότε η περιοχή, ήθελε όσο τίποτε την επιστροφή στο πρωτάθλημα, όπου διαγωνίστηκε για πρώτη φορά πριν από οκτώ μόλις χρόνια, κάνοντας σήμερα πρωταθλητισμό.
Ο κορονοϊός δε σταμάτησε απλά την Πεύκη, αλλά αντιθέτως το 2020 ανέβηκε από την Α’ ΕΣΚΑ, μετά τη διακοπή των πρωταθλημάτων, ενώ έναν χρόνο αργότερα, μετά τις δύο νίκες στα τρία πρώτα παιχνίδια και την νέα διακοπή, δεν έστρεψε στιγμή προς άλλη κατεύθυνση το βλέμμα της, αποφασισμένη να πετύχει, κάτι που αποδεικνύεται στο «9 στα 9» στον 3ο όμιλο της φετινής Γ’ Εθνικής, μοιραζόμενη την κορυφή με τον ΑΟ Μυκόνου.
Σιγουριά σε πάγκο και παρκέ
Η Πεύκη έκανε την πρώτη σωστή κίνηση για την ανέλιξή της το καλοκαίρι του 2020, όταν έφερε στον πάγκο της τον Γιάννη Κτιστάκη, προπονητή που πορεύτηκε με επιτυχία σε τμήματα Γυναικών κι έδειξε, αργότερα, τις ικανότητές του στους Άνδρες της Ένωσης Ιλίου. Ο Έλληνας τεχνικός ανέλαβε, μετά την παραίτηση του Μάριου Δεσποτάκη και συνέχισε το επιτυχημένο του έργο, έστω και με καθυστέρηση ενός χρόνου.
Οι προθέσεις είχαν, βέβαια, ήδη φανεί από την περσινή χρονιά, όταν έγιναν και εξαιρετικές μεταγραφικές κινήσεις σαν του Νίκου Καρούζου, του Κωνσταντίνου Οικονομόπουλου και του Κώστα Σωτηράκη, τη στιγμή που η ομάδα διατήρησε και το βασικό της κορμό. Παρά την νέα επέλαση της πανδημίας, μάλιστα, μπόρεσε και για την φετινή σεζόν να παραμείνει σε σημαντικό βαθμό ίδια, να κρατήσει τον προπονητή της και να αντικαταστήσει με ιδανικό τρόπο όποια κενά προέκυψαν.
Οι προαναφερθέντες τρεις παίκτες αποχώρησαν, αλλά η Πεύκη απέκτησε τον Γιώργο Σκάνδαλο, τον Δημήτρη Καραδολάμη και τον Δημήτρη Τσακίρη, δίνοντας δηλαδή έμφαση στην περιφέρειά της, όπου ήδη υπήρχε ο Δημήτρης Κορκοσούρας, καθώς παράλληλα στη ρακέτα δεσπόζει ο επιβλητικός και… άνθρωπος των ανόδων, Σταύρος Φιλιππόπουλος.
Με παίκτες που αποτελούν εγγύηση κι έναν προπονητή, που γνωρίζει τον χειρισμό προσωπικοτήτων, η Πεύκη έφτασε στο απόλυτο σε εννέα αγωνιστικές, με μεγάλο τεστ το ντέρμπι κορυφής με τον ΑΟ Μυκόνου. Πρώτα, βέβαια, ξεπέρασε τα «εμπόδια» των ΚΑΠ, ΑΕ Δικαίου, Τήρωνα Αγίων Θεοδώρων, Νίκης Αμαρουσίου, Ελευθερίας Μοσχάτου, Ερμιονίδας, Πέρα, Ποσειδώνα Λουτρακίου και Χαλανδρίου. Μπορεί να το έκανε λιγότερο εντυπωσιακά από τους Κυκλαδίτες, αλλά στο τέλος το αποτέλεσμα μετρά…
