Να φεύγεις από το Ελσίνκι της τάξης, της πειθαρχίας και του απόλυτου προγραμματισμού στα πάντα και μετά από 3,5 ώρες να πατάς την, υπέροχη κι αυτό δεν το αλλάζουν οι... συνθήκες Πόλη, το λες και πολιτισμικό σοκ. Και λίγα λες δηλαδή...
Στο Ελσίνκι για παράδειγμα, ακόμα και οι παίκτες των ομάδων για να μπουν στο πούλμαν που θα τους μετέφερε κάπου, προσοχή όχι στο γήπεδο, έπρεπε να δείξουν την διαπίστευσή τους. Κι αν δεν την έδειχναν και έλεγαν "μα είμαι παίκτης", εισέπρατταν το ευγενές μα παγωμένο χαμόγελο του σεκιουριτά που τους έστελνε να τη φέρουν. Χωρίς πολλά - πολλά.
Στην Πόλη, μια στρατιά πούλμαν που έλεγαν Ευρωμπάσκετ, αλλά δεν έλεγαν για ποια αποστολή ήταν το καθένα, περίμεναν στο "Κεμάλ Ατατούρκ", όπου τα 'φερε έτσι η τύχη και πλάκωσαν οκτώ αποστολές μαζί, αφού προσγειώθηκαν μαζί τα αεροπλάνα της διοργάνωσης από Ελσίνκι και Τελ Αβίβ. Κι αν με λίγο ζόρι βρήκε ο καθένας πού έπρεπε να μπει, αν με περισσότερο ζόρι χώρεσαν και τα μπαγκάζια μέσα αφού οι Τούρκοι κάπου δεν τα υπολόγισαν σωστά, η τύχη δεν πήγε πρίμα την ελληνική αποστολή μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Το ξενοδοχείο των αποστολών από το "Σινάν Ερτνέμ", το γήπεδο της διοργάνωσης είναι βία 10 λεπτάκια οδικώς. Κι αυτό επειδή δεν πάει όλο ευθεία. Πόσο χρειάστηκε η Εθνική να πάει στην απογευματινή προπόνηση; Πενήντα πέντα, ναι 55, ναι μια ώρα παρά πέντε. Και πάμε πάλι στο Ελσίνκι, που οι οδηγοί είχαν αυστηρά προκαυθορισμένη διαδρομή να ακολουθήσουν, την οποία είχαν προβάρει για καιρό. Εδώ ο γίγαντας, χάθηκε από το ξενοδοχείο στο γήπεδο. Για να το κάνβουμε λίγο αναγωγή, σα να 'φευγε ένας από το Χίλτον να πάει στο Καλλιμάρμαρο και να το έκανε βγαίνοντας... Κατεχάκη, κάτω την Αλίμου και πίσω από παραλιακή. Ενα τέτοιο πράγμα.
Το φινάλε της βραδιάς ήταν εντυπωσιακό. Ο Σλούκας, παιδί της Πόλης πια κι ας εδρεύει στην ασιατική πλευρά, τον πλησιάζει τον κολοσσό οδηγό μετά την προπόνηση και του λέει γελώντας "τώρα θα σου πω εγώ πώς θα γυρίσουμε". Και γυρίζει αυτός με αυτοπεποίθηση και του λέει δε χρειάζεται, δείχνοντάς του ένα περιπολικό που... καιροφυλακτούσε. Ναι, αυτό συnέβη, κλήθηκε η αστυνομία για να μην ψάχνουν βραδιάτικα τις αποστολές.
Αυτά να 'ναι τα προβλήματα βέβαια... Που ξεπερνιούνται και εν τέλει, αντιμετωπίζονται και με ευθυμία. Η Εθνική άλλαξε πόλη, ήρθε στην Πόλη, αλλά ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Να δείξει ότι κόντρα στην Πολωνία... άρχισε το Ευρωμπάσκετ και να μην το τελειώσει το Σάββατο απέναντι στους πυραυλοκίνητους Λιθουανούς. Η ομάδα είναι καλά, το κλίμα μια χαρά, τα χαμόγελα συντροφεύουν τους πάντες και τα υπόλοιπα, επί του πρακτέου.
