Ο Πάτι Μιλς οδήγησε την Αυστραλία στη διάκριση του χάλκινου μεταλλίου και το Basketa.gr παρουσιάζει τον άνθρωπο πίσω από τον αθλητή, με μια ιστορική καταγωγή που δεν ξέχασε ποτέ.
Η Αυστραλία έχει επιχειρήσει τα τελευταία αρκετά χρόνια, παρά την εισβολή των αποικιστικών δυνάμεων στην Ωκεανία, όπως έγινε και στον υπόλοιπο νέο κόσμο στους προηγούμενους αιώνες, να αναγνωρίσει την αξία των ιθαγενών της κατοίκων, δείχνοντας σεβασμό στην προσφορά των Αβοριγίνων.
Το έκανε πράξη, γράφοντας μοναδική ιστορία στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο πλευρό της Κέιτ Κάμπελ βρέθηκε ένας... αυθεντικός Αβορίγινας, με τον Πάτι Μιλς να επιλέγεται να σηκώσει τη σημαία στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο στην τελετή έναρξης.
Η επιλογή μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρείται. Δεν πρόκειται απλά για έναν εξαιρετικό αθλητή, που είχε το δικό του ρόλο ως «χρυσή» λύση από τον πάγκο στην κατάκτηση του τίτλου του ΝΒΑ από τους Σπερς το 2014, παίρνοντας τώρα ένα διετές συμβόλαιο αξίας 12 εκατομμυρίων δολαρίων, φέρνοντας παράλληλα την χώρα του στην κορυφή του κόσμου, αλλά σύμφωνα με πολλούς αποτελεί και ως άνθρωπος ένα απόλυτο πρότυπο για κάθε παιδί.
Η χώρα, με λίγα λόγια, χτύπησε διάνα στην επιλογή της για τον πρώτο της άνθρωπο, που θα έμπαινε μέσα στο Στάδιο. Διάλεξε έναν άνθρωπο από αυτούς, που έχουν το δικό τους τρόπο να αλλάξουν τον κόσμο και ο Πάτι Μιλς είναι ένας από αυτούς. Το Basketa.gr θυμάται το οδοιπορικό της ζωής του απόλυτου Αυστραλιανού ηγέτη, που είναι ο καθημερινός ήρωας, τον οποίο όλοι θέλουμε στη ζωή μας.
Με μια καταγωγή... βαριά σαν ιστορία
Ήταν τελικοί του 2014. Οι Σπερς αντιμετώπιζαν ξανά τους Χιτ και ο Γκρεγκ Πόποβιτς μάζεψε πριν από ένα ματς τους παίκτες, ώστε να τους μιλήσει και σε ένα σημείο τους θέτει το ερώτημα: «Ξέρει κανείς τι μέρα είναι σήμερα;».
Κανείς δεν απαντούσε, ώσπου ο Άρον Μπέινς σήκωσε το χέρι, για να πει. «It's Mabo Day», ήτοι «Είναι η μέρα του Μάμπο». Το μήνυμα πήγαινε κατά κύριο λόγο στον Μιλς, ο οποίος ήταν επιτετραμμένος για την αντιμετώπιση του Ρέι Άλεν.
Η αναφορά γινόταν στον Έντι Κόικι Μάμπο, έναν ιθαγενή Αβορίγινα που έγραψε μοναδική ιστορία στα παγκόσμια χρονικά, καθώς κατάφερε να εξασφαλίσει το σεβασμό προς τους πρώτους κατοίκους της περιοχής της Ωκεανίας και, συγκεκριμένα, της Αυστραλίας. Ο άνθρωπος αυτός, που τυχαίνει να είναι και πρώιμος θείος του Πάτι Μιλς, είχε μεγαλώσει στο Τόρες Στρέιτ, το σημείο που χωρίζει την Χερσόνησο του Κέιπ Γιορκ με την Παπούα Νέα Γουινέα.
https://www.youtube.com/watch?v=cRfDCYbach8
Ο ίδιος αφιέρωσε τη ζωή του, στα 55 χρόνια που έζησε, στην προσπάθεια αναγνώρισης των ιθαγενών και την εμπέδωση του σεβασμού προς τους ίδιους. Οι κάτοικοι του συμπλέγματος των νησιών, όπου γεννήθηκε ο Μάμπο, αδικούνταν από το γεγονός, ότι η κυβέρνηση δεν αναγνώριζε την ιστορικότητα των εδαφών, ξεκινώντας την ιστορία από τότε που ήρθαν... οι κατακτητές.
Εκτός αυτού, παράλληλα, οι ιθαγενείς πληρώνονταν στους μισθούς τους με πίστωση και όχι μετρητά, δυσκολεύονταν στην εύρεση οικίας και σε άλλες πτυχές της καθημερινότητάς τους. Ο νόμος του «Terra nullius», που ίσχυε από το 1788 στις περιοχές αυτές, τους είχε επί της ουσίας θέσει στο περιθώριο, με τον Μάμπο να διεκδικεί την περιουσία, που ανήκε στην ιθαγενή οικογένειά του, και να πηγαίνει στα δικαστήρια, για να δικαιωθεί με ψήφους 6 προς μία, διορθώνοντας μια αδικία αιώνων εν έτει 1992, καθώς με τον προηγούμενο νόμο οι ιθαγενείς θεωρούνταν επί της ουσίας... εισβολείς στο ίδιο τους το σπίτι.
https://www.youtube.com/watch?v=jBJ_OjnPgYA
Η αναφορά του Μπέινς και το μήνυμα του Πόποβιτς σε εκείνο τον αγώνα, λοιπόν, μονάχα τυχαία δεν ήταν. Ο Μιλς προέρχεται από ένα σόι... βαθιά ιστορικό, με τον πατέρα του να είναι από το Τόρες Στρέιτ, με γιαγιά που κατάγεται από τα νησιά Ντουάρ, την ιδιαίτερη πατρίδα του Έντι Μάμπο, και τη μητέρα του να είναι γέννημα-θρέμμα της Νότιας Αυστραλίας, με πατέρα από την φυλή των Κοκάθα και μητέρα από τους Μίρνινγκ.
Ο ίδιος ο Πάτι, φυσικά, ποτέ δεν ξέχασε από πού προέρχεται. Μπορεί εδώ και πολλά χρόνια να είναι κάτοικος εξωτερικού και σε απόσταση πολύ μακρινή από την Αυστραλία. Το 2014, λίγο μετά τον τίτλο στο ΝΒΑ, έκανε το ταξίδι στην πατρίδα της μητέρας του, θέλοντας να δουλέψει εθελοντικά με νέα παιδιά στο κλαμπ της Σεντούνα.
Ο υπεέθυνος του κλαμπ, Πίτερ Τζέρικο, ανέφερε τότε πως «το να θέλεις να έρθεις στο σπίτι σου και να μοιραστείς τις εμπειρίες σου με αυτά τα παιδιά, σε κάνει ένα πραγματικό πρότυπο». Ο ίδιος ο Μιλς, εξηγώντας τους λόγους που πήγε σε εκείνο το κλαμπ ιθαγενών, είχε αναφέρει πως «είχα ζητήσει να πάρω λίγο χρόνο, ήθελα να περάσω λίγο καιρό με αυτά τα παιδιά, γιατί το θεωρούσα πολύ σημαντικό».
Και αυτή η δράση του, φυσικά, δεν είναι και η μόνη, δείχνοντας την ιδιαιτερότητα και το ποιόν του ανθρώπου...
https://www.youtube.com/watch?v=J1bh4b3PB-M
Τα χρόνια πριν από το ΝΒΑ που δεν ξέχασε ποτέ
Ο Πάτι Μιλς, από την πλευρά του, γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια ήσυχη γειτονιά στην Καμπέρα, όπου έκανε και τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ. Ο ξάδελφός του και επίσης μπασκετμπολίστας, Λουκ Κάρι-Ρίτσαρντσον, θυμάται πως «ήταν πάντοτε πειθαρχημένος, αποφασισμένος και αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε. Θυμάμαι να παίζουμε μέσα στον χειμώνα με πολύ κρύοκαι φορώντας τα παραδοσιακά αβοριγινικά ρούχα μας».
Ο σημερινός σούπερ σταρ του ΝΒΑ δεν είχε και τα πιο εύκολα χρόνια, αν και οι γονείς του ήταν εκείνοι, που στήριξαν περισσότερο από κάθε άλλο το όνειρό του, δημιουργώντας ομάδα μπάσκετ στην περιοχή. «Θυμάμαι να κοιμάμαι σε ένα στρώμα μαζί του στο δωμάτιο και να βλέπω στον τοίχο τους στόχους, που είχε θέσει», αναφέρει σε δηλώσεις του ο Λουκ.
Ο Πάτι δοκίμαζε από τότε τα... κόλπα που βλέπουμε σήμερα, με συνέπεια να πάρει το 2007 υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Σεντ Μέρι, το οποίο του έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει τον κόσμο του μπάσκετ στην χώρα, όπου όλοι επιδιώκουν να πάνε.
https://www.youtube.com/watch?v=V0FkPPqyFjE
Η πορεία του, από τότε, δε σταμάτησε να είναι ανοδική. Το 2009 οι Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς τον επιλέγουν στο νούμερο 55 του draft και, μετά από ένα ταξίδι ανάμεσα σε ΝΒΑ, G-League, Αυστραλία και Κίνα, ο Γκρεγκ Πόποβιτς του έδωσε το ρόλο, με τον οποίο τον μάθαμε και τον θαυμάσαμε, εξελισσόμενος σε ένα από τα αγαπημένα του παιδιά, πλην της γνωστής «θρυλικής» τριάδας του Σαν Αντόνιο.
Ο Μιλς έγινε ένας ιδανικός αντικαταστάτης του Τόνι Πάρκερ, ωθώντας τους Σπερς στην επόμενη ημέρα, που τους κράτησε ως ανταγωνιστική ομάδα, με τον ίδιο να παραμένει Τεξανός για δέκα ολόκληρα χρόνια. Ποτέ του, όμως, δεν ξέχασε από πού ξεκίνησε.
https://www.youtube.com/watch?v=g2PYgTfOnhk
Ήταν το περσινό έτος, σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιλανθρωπικές του κινήσεις, όταν έδωσε όλα τα χρήματα, που έλαβε για να αγωνιστεί στην «φούσκα» του ΝΒΑ στο Ορλάντο, για τον οργανισμό του «Black Lives Matter» στην Αυστραλία, καθώς και σε αρκετές ακόμη, που ασχολούνται με την εμπέδωση των δικαιωμάτων των μαύρων και των ιθαγενών της χώρας.
https://www.youtube.com/watch?v=AumwDWZGyaU
Τα χρήματα, μάλιστα, δεν πήγαν μονάχα εκεί. Το συνολικό ποσό ανερχόταν σε 1.5 εκατομμύριο δολάρια και μέρος αυτού πήγε στην υδροδότηση μέσω ηλιακής ενέργειας της περιοχής του Νιου Σάουθ Ουέιλς με πόσιμο νερό. Μια κίνηση που έκανε εντύπωση όχι τόσο για την κίνηση, αλλά επειδή χρειάστηκε να την κάνει ένας μη ντόπιος άνθρωπος, που ζει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά απλά έτυχε να μάθει το πρόβλημα της περιοχής.
https://www.youtube.com/watch?v=dg4AdR7cOq4
Το παραδέχθηκε ένας γερουσιαστής της περιοχής, ο Τιμ Έιρς, ο οποίος έκανε λόγο για τις ουκ ολίγες βοήθειες του Μιλς στην περιοχή, χωρίς να επιδιώξει τη δημοσιότητα. «Παίζω στο Ορλάντο, επειδή δε θέλω ούτε δολάριο να πάει χαμένο για τις μάυρες κοινότητες και όχι μόνο», είχε πει τότε ο Μιλς με το «Black Lives Matter» τότε σε έξαρση, στηρίζοντας παράλληλα τον τόπο του.
https://www.youtube.com/watch?v=7xaTPqeqJGw
Ο Μιλς δεν είναι ένας απλός μπασκετμπολίστας. Είναι ο καθημερινός ήρωας, που όλοι θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας. Αυτός που θα δώσει το χέρι απλόχερα, για να σε στηρίξει, μην ξεχνώντας το από πού ξεκίνησε και ο ίδιος. Κάτι παραπάνω από απλά ένας Αυστραλιανός ηγέτης...
https://www.youtube.com/watch?v=NtxHeZfrrwg
