Τα φιλικά είναι πάντα αγώνες που δίνουν κάποια δείγματα γραφής της ομάδας. Αγώνες, που χρησιμεύουν για τα «πειράματα» του προπονητή, που δοκιμάζει πράγματα, σχήματα, παίκτες σε διάφορες θέσεις, ανάλογα με την ικανότητά τους να ανταποκριθούν, ώστε να αποφασίσει το τι θα κάνει στην τελική φάση ενός τουρνουά.
Ναι, ακούγεται αυτονόητο. Στην Ελλάδα, όμως, είναι αυτονόητο πως… τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Και αποδείχθηκε με μια ήττα από τη Σερβία στην παράταση για το τουρνουά «Ακρόπολις», όπου υπήρξε ένα σημαντικό, για τα δεδομένα της εποχής, «κύμα» αμφισβήτησης για τις επιλογές του ομοσπονδιακού τεχνικού, Θανάση Σκουρτόπουλου, όπως και το τι μπορεί να αποδώσει κάθε παίκτης.
Και όπως πολλά πράγματα στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καν νόημα σε αυτή την αμφισβήτηση. Ο Σκουρτόπουλος είναι ο άνθρωπος που έφερε την ομάδα πρώτη και καλύτερη στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου με μόνο μία ήττα στα προκριματικά και ρόστερ σχεδόν τελείως διαφορετικό (στις περισσότερες περιπτώσεις) από αυτό που θα αγωνιζόταν στην Κίνα. Επίσης, ο ίδιος κλήθηκε να παρατάξει την ομάδα στο πιο σκληρό τεστ με τη Σερβία χωρίς τον έναν εκ των βασικών του γκαρντ (Σλούκας), τα δύο «τριάρια» του (Παπανικολάου, Παπαπέτρου) και με έναν εκ των αναπληρωματικών του γκαρντ (Αθηναίου) να υφίσταται «σοκαριστικό» τραυματισμό.
Η ομάδα, όμως, αντέδρασε σε όλα αυτά και μάλιστα απέναντι σε έναν αντίπαλο, που θα μπορούσε να κοντράρει ακόμη και την Team USA με το υλικό που έχει, καθώς ο Σάσα Τζόρτζεβιτς ανακοίνωσε στην αρχή μια προεπιλογή, όπου δεν ήξερε… ποιον να πρωτοκόψει. Όλοι τους, χωρίς καμία εξαίρεση, θα μπορούσαν να έχουν θέση στο ρόστερ του Μουντομπάσκετ. Ας δούμε τις επιλογές, για παράδειγμα, στο «5». Απέναντι σε Γιόκιτς, Μαριάνοβιτς, Μιλουτίνοφ και Ραντούλιτσα υπάρχουν οι Μπουρούσης, Παπαγιάννης και Αντετοκούνμπο υπό συνθήκες.
Το γεγονός και μόνο, λοιπόν, ότι η Εθνική αντέδρασε, «ηλέκτρισε» την ατμόσφαιρα με την ενέργεια που έβγαλε, ειδικά στο σημείο όπου όλα έμοιαζαν χαμένα στο -8, έβαλε τον κόσμο στην εξίσωση και έδειξε, ότι μπορεί να βρει λύσεις ακόμη και σε πιο περιορισμένες βασικές επιλογές, λέει αρκετά πράγματα. Προσοχή, όμως, δε μιλάμε για ματς Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπως τόνισε ο αρχηγός, Γιάννης Μπουρούσης. Για φιλικά μιλάμε, αλλά σε δύο περιπτώσεις, όπου χρειάστηκαν αντανακλαστικά, η «γαλανόλευκη» τα αντιπαρέταξε. Μία, όταν η Τουρκία θέλησε να μας κάνει τη ζωή δύσκολη με την πίεση, και μία απέναντι στην υπερομάδα που λέγεται Σερβία, ενώ είχαμε τόσα προβλήματα.
Αυτό, που πρέπει να κρατήσει αυτή η ομάδα, λοιπόν, είναι το πνεύμα της. Ακούγεται κι αυτό «κλισέ», αλλά το να παλεύει ο ένας για τον άλλον και το να αποπνέει ένα σύνολο υγεία, είναι ένα σπουδαίο «βήμα» προς την καταξίωση. Δεν φτάνει μόνο το ταλέντο για να πας μακριά, ειδικά σε μια Εθνική ομάδα κι ένα συγκρότημα παικτών, όπου ο καθένας πρέπει να μάθει τα καλά και… τα κουσούρια του άλλου μέσα σε λίγες μέρες. Κι αν έχετε αμφιβολία για το πόσο δύσκολο είναι αυτό, ρωτήστε τους Κροάτες, που… έχουν χάσει το μέτρημα στο πόσες φορές έχουν «σκοτωθεί» μεταξύ τους σε μεγάλες διοργανώσεις.
Όλα αυτά, λοιπόν, είναι στοιχεία που κρατά η Εθνική και, προς το παρόν, δεν φαίνεται να επηρεάζονται καθόλου, έχοντας βάλει και στο σωστό πλαίσιο τη (λογική) μεγάλη ενασχόληση με τον MVP του ΝΒΑ. «Αφήστε τον ήσυχο, για να μας βοηθήσει και να τον βοηθήσουμε κι εμείς», είπε ο Μπουρούσης. Φυσικά, δεν εννοούσε να μην ασχολούμαστε καθόλου με τον Γιάννη, αλλά να το κάνουμε στο σωστό πλαίσιο, όπως ήδη συμβαίνει.
Με αυτά τα πολύτιμα, επομένως, θα φύγει αύριο (21/8) για Κίνα η Εθνική, ώστε να κάνει το τελικό της «μοντάρισμα», περιμένοντας και τον Σλούκα. Έχοντας πετύχει τα πρώτα ζητούμενα, αγωνιστικά και πνευματικά, στο βαθμό που χρειαζόταν μέχρι τώρα. Έτσι κι αλλιώς, για να μην μπερδευόμαστε, στόχος δεν είναι να παίρνουμε το «Ακρόπολις», αλλά να φορτσάρουμε μετά από αυτό και να πηγαίνουμε καλά στις μεγάλες διοργανώσεις. Και για το τελευταίο είναι λογική η λαχτάρα του κόσμου, 10 χρόνια μετά το τελευταίο μετάλλιο στο Κατοβίτσε, αλλά μια ψυχή κάποτε έλεγε «υπομονή». Και ήξερε πολύ καλά τι έλεγε…
Υ.Γ. Ήταν πραγματικά φανταστική η εικόνα του ασφυκτικά γεμάτου ΟΑΚΑ μέσα στις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, δημιουργώντας ατμόσφαιρα απίστευτη, τόσο στο ματς με τη Σερβία όσο και στη βράβευση των ηρώων των «παραθύρων». Ο Παπαπέτρου ισχυρίστηκε, ότι οι Έλληνες είμαστε ικανοί να το κάνουμε αυτό σε μόνιμη βάση. Μια καλή τροφή για σκέψη για το... τι κάνουμε λάθος τελικά, όταν παίζονται τα πρωταθλήματα.
