Δεν είναι λίγες οι αεροπορικές τραγωδίες που συνδυάστηκαν με ομάδες του παγκόσμιου αθλητισμού με πιο πρόσφατη αυτή της Σαπεκοένσε πριν 13 μήνες και ίσως πιο γνωστή εκείνη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1958. Η ιστορία της ομάδας μπάσκετ του Έβανσβιλ είναι σίγουρα λιγότερο προβεβλημένη. Σαν σήμερα πριν 40 χρόνια, σκοτώθηκαν όλα τα μέλη της ομάδας μπάσκετ αυτού του μικρού πανεπιστημίου των ΗΠΑ.
Ήταν 13 Δεκεμβρίου 1977. Ήταν μια πτήση 90΄΄. Έγινε με ένα μικρό δικινητήριο αεροπλάνο DC-33 και με 29 επιβαίνοντες μεταξύ των οποίων 14 παίκτες της ομάδας του κολεγίου που διένυε την παρθενική χρονιά της ιστορίας της στην πρώτη κατηγορία του NCAA.
To δικινητήριο αεροπλάνο κόπηκε στα δύο
Η καταρρακτώδης βροχή που σε πρώτη φάση οδήγησε σε καθυστέρηση τριών ωρών τη μοιραία, όπως αποδείχτηκε, πτήση, ανάγκασε τον πιλότο στην απόφαση να γυρίσει το αεροπλάνο πίσω στη βάση του μόλις 90΄΄ μετά την απογείωση του. Οι έρευνες που έγιναν στη συνέχεια οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι και οι δύο κινητήρες είχαν σβήσει πριν την πρόσκρουση σε λόφο του Τένεσι.
Στο αεροπλάνο επέβαιναν 14 παίκτες, οι: Ρέι Κομαντέλα, Ουόρεν Άλστον, Μάικ Νταφ, Κρεγκ Χέκεντορν, Μάικλ Τζόνερ, Μπάρνεϊ Λιούις, Γκρεγκ Σμιθ, Μαρκ Σίγκελ, Κιθ Μουν, Στέφεν Μίλερ, Μπράιαν Τέιλορ, Κέβιν Κίνγκστον, Τζον Εντ Ουάσινγκτον, Τόνι Ουίνμπουρν. Παρών ο προπονητής Μπόμπι Ουάτσον, συνοδοί της ομάδας ακόμη και ένας δημοφιλής ραδιοφωνικός παραγωγός ο Μαρβ Μπέιτς. Οι Έισις του Έβανσβιλ λίγες μέρες νωρίτερα είχαν σημειώσει την πρώτη νίκη της ιστορίας τους στην πρώτη κατηγορία του NCAA κόντρα στο Ουέστερν Κεντάκι μπροστά σε 8.708 θεατές.
Ο Μπόμπι Ουάτσον και κάποιοι από τους άτυχους αθλητές του Έβανσβιλ
Ο ρεπόρτερ της ομάδας Ριτς Ντέιβις έλεγε μετά από καιρό: «Ήμουν ενθουσιασμένος που η ομάδα βρισκόταν στην πρώτη κατηγορία. Ο Μπόμπι Ουάτσον ήταν χαρισματικός προπονητής. Ο κόσμος έλεγε όταν θα έφτανε στο επίπεδο του Τζέρι Σλόαν».
Ανατριχιαστική λεπτομέρεια
Ένας από τους παίκτες εκείνης της ομάδας, ο Ντέιβιντ Φαρ είχε μείνει εκτός αποστολής εξαιτίας ενός τραυματισμού και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυχερός αφού δεν συμμετείχε στη μοιραία πτήση. Δύο εβδομάδες αργότερα όμως σκοτώθηκε με τον 16χρονο αδερφό του σε τροχαίο δυστύχημα!
Πιο τυχερός ήταν ένας από τους ασίσταντ προπονητές του Έβανσβιλ, ο Στάφορντ Στέφενσον που για επαγγελματικούς λόγους δεν ακολούθησε την αποστολή και 40 χρόνια μετά θυμάται: «Τα παιδιά είχαν τρομερές προοπτικές τόσο στο παρκέ όσο και έξω από αυτό. Ήταν καλά παιδιά και δούλευαν σκληρά. Ευχαριστιόμουν τη δουλειά μαζί τους. Είναι πάντα στο μυαλό μου».
Εικόνες από τις προπονήσεις της ομάδας πριν το μοιραίο βράδυ της 13ης Δεκεμβρίου 1977
Το δυστύχημα απασχόλησε για καιρό τον τοπικό Τύπο
Συγκλονισμένη η τοπική κοινωνία από την τραγωδία που χτύπησε το κολέγιο
Η επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της τραγωδίας, έγινε στο γήπεδο του Έβανσβιλ
Σήμερα, θα ήταν 60άρηδες…
Η νύχτα εκείνη χαρακτηρίζεται ακόμη και σήμερα από τους φίλους του κολεγίου ως «η νύχτα που έβρεχε δάκρυα»...
