Καμία εντύπωση δεν προκάλεσε η νίκη του Παναθηναϊκού Superfoods στην έδρα του Ολυμπιακού, στον δεύτερο τελικό της Stoiximan.gr Basket League.
Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ έκανε ορισμένα από τα πράγματα που συνηθίζει και κατάφερε να αφήσει γρήγορα πίσω της τον πρώτο αγώνα στον οποίο δεν θύμισε σε τίποτα το καλοδουλεμένο σύνολο του Καταλανού τεχνικού. Το έχουμε ξαναγράψει. Οι «πράσινοι» είναι σαφώς ανώτεροι από τους αντιπάλους τους οι οποίοι θέλουν να πάρουν το πρωτάθλημα κατεβάζοντας το «τριφύλλι» στο επίπεδό τους και όχι παίζοντας εκείνοι καλύτερο μπάσκετ. Στον πρώτο τελικό ο Παναθηναϊκός έπεσε στην καλοστημένη παγίδα, η δεύτερη αναμέτρηση όμως ήταν μία εντελώς διαφορετική ιστορία.
Σαφώς και αποτελεί αντικείμενο συζήτησης ότι οι πρωταθλητές Ελλάδας έχουν φτάσει στο σημείο να νιώθουν πιο οικεία στο ΣΕΦ, παρά στο ΟΑΚΑ, στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Οι τέσσερις διαδοχικές νίκες στο Φάληρο αποτελούν ρεκόρ που δεν είχε σημειωθεί ακόμα και την εποχή που οι «πράσινοι» κατακτούσαν με συχνότητα την κορυφή της Ευρώπης. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν σε αυτά, αλλά το βάρος της φανέλας του «τριφυλλιού» είναι πάρα πολύ μεγάλο και κάνει τη διαφορά. Παράδειγμα της πίστης που υπήρχε, ήταν ο πανηγυρισμός μετά το τέλος του αγώνα, με τον Νικ Καλάθη και τον Φραγκίσκο Αλβέρτη να μαρτυρούν τα πάντα με το βλέμμα τους. Δείτε την εικόνα.
Παρ' όλα αυτά, είναι δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί -και πρέπει- να παίξει πολύ καλύτερα, αρχής γενομένης από την προσεχή Κυριακή στο ΟΑΚΑ. Αν επαναπαυτεί στην ανάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας ενδέχεται να βρεθεί προ δυσάρεστου απροόπτου το οποίο δεν θα είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί αυτήν την φορά. Διότι ο αντίπαλος μπορεί να παίζει αναχρονιστικό μπάσκετ με άμυνα «ταμπούρι» και επιθέσεις που θυμίζουν συνήθως το άθλημα που παιζόταν πριν είκοσι χρόνια, αλλά διαθέτει κάποιους ποιοτικούς και έμπειρους παίκτες οι οποίοι αξίζουν τον σεβασμό και είναι ικανοί να πάρουν μόνοι τους παιχνίδια. Βέβαια όσο οι συγκεκριμένοι ασχολούνται με τη διαιτησία και στέκονται σε μεμονωμένα σφυρίγματα, τόσο θα διαδραματίζουν μικρότερο ρόλο στο παρκέ. Άλλωστε όταν οι «πράσινοι» ξέφυγαν, οι γηπεδούχοι κατόρθωσαν να μαζέψουν τη διαφορά χωρίς μεγάλα σουτ, αλλά με βολές... Αυτό όμως δεν τους... ενόχλησε τούτη τη φορά.
Επιστρέφοντας σε όσα έλαβαν χώρα στο παρκέ, ο Πασκουάλ φάνηκε ότι είχε διαβάσει εξαιρετικά τον αγώνα και ήθελε από νωρίς να βάλει τους «πλάγιους» στην εξίσωση. Ο Ματ Λοτζέσκι ένιωθε σαν να έπαιζε εντός έδρας, ενώ ο Κέι Σι Ρίβερς συνέχισε να βρίσκεται εκτός κλίματος χάνοντας δύο λέι απ και δύο βολές. Ωστόσο ήταν η σημαντική η προσφορά του στα μετόπισθεν και γι' αυτόν τον λόγο έμεινε για ώρα στο γήπεδο. Το μπάσκετ δεν είναι μόνο σκορ.
Ο προπονητής του Παναθηναϊκού αιφνιδίασε τον αντίπαλο του, περνώντας στο παρκέ τον Ζακ Όγκαστ, του οποίου η προσφορά ήταν σαφώς μεγαλύτερη από τους τέσσερις πόντους και τα τέσσερα ριμπάουντ που αποτυπώνονται στο χαρτί της στατιστικής. Ο Νίκος Παππάς και ο Ντίνος Μήτογλου δεν χρησιμοποιήθηκαν, αλλά αμφότεροι δεν θα προκαλέσει εντύπωση αν παίξουν στον τρίτο τελικό.
Δεν ανακαλύπτει κανείς την Αμερική γράφοντας ότι ο Νικ Καλάθης ήταν ο άνθρωπος του παιχνιδιού, αλλά αποτελεί μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Οι αριθμοί του τα λένε όλα, ενώ ήταν σαφώς πιο μυαλωμένος και ο Μάικ Τζέιμς, έστω κι αν στο τέλος λίγο έλειψε να τα κάνει θάλασσα. Ο Κρις Σίνγκλετον παραμένει η... ναυαρχίδα στη θέση των ψηλών. Μόνο και μόνο η παρουσία του αλλάζει όλα τα δεδομένα. Δεν είναι... τρελός ο κόουτς της ομάδας που του δίνει σχεδόν πάντοτε τον περισσότερο χρόνο. Ξέρει πως να τοποθετηθεί, θα πάρει τα σουτ που πρέπει και παρά το φαινομενικά ράθυμο στιλ του, αποτελεί εγγύηση και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Όσον αφορά τον Τζέιμς Γκιστ, μόλις ανέβασε λίγο την απόδοσή του στο δεύτερο ημίχρονο, η διαφορά στις δύο ρακέτες έγινε άμεσα αντιληπτή. Τέλος, ειδικά ο Λεκαβίτσιους δεν βοήθησε ξανά καθόλου και κάποια στιγμή θα πρέπει να εγκλιματιστεί, αλλιώς θα... παρκάρει στον πάγκο.
Σχετικά με τον τρίτο τελικό, αυτός θα κριθεί κατά πάσα πιθανότητα από την απόδοση του Παναθηναϊκού. Το «κλειδί» θα είναι να παίξει το μπάσκετ που θέλει και όχι εκείνο που θα προσπαθήσει να τον αναγκάσει ο αντίπαλος. Να τρέξει στον αιφνιδιασμό (ακόμα και χθες χάθηκαν ευκαιρίες για εύκολα καλάθια), να «χτυπήσει» μέσα από τα ελεύθερα σουτ που θα δημιουργηθούν από τα συστήματα που υπάρχουν για τους σουτέρ και τέλος να μην χρησιμοποιήσει υπέρ του δέοντος την προσωπική φάση... Και τέλος, να υπάρχει σε κάθε ευκαιρία ποστάρισμα στους κοντύτερους αντιπάλους...
ΥΓ. Έχει καταντήσει κουραστικό να γίνονται επεισόδια στο ΣΕΦ κάθε φορά που νικάει ο Παναθηναϊκός. Αν η διοίκηση των Πειραιωτών δεν μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτό, θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες.
