Ο ΠΑΟ δεν τα κατάφερε στην Γαλλία. Μετά από μια πολύ καλή εμφάνιση με την Bayern , που έδειξε αρκετά στοιχεία από αυτά που επιδιώκει να έχει σταθερά η ομάδα όπως η μαχητικότητα στην άμυνα και δημιουργία επίθεσης μέσα από καλές αμυντικές προσπάθειες , στην Γαλλία πήγε ένα βήμα πίσω. Το παιχνίδι “στράβωσε” από την αρχή καθώς εκτός από το θέμα που προέκυψε με τον Shelvin Mack , στο γήπεδο φαίνονταν ότι ήταν θέμα χρόνου κάποια στιγμή να ανοίξει το σκορ και εκεί το αβαντάζ το είχε η ομάδα των Γάλλων. Ας πάρουμε τα πράγμα από την αρχή.
Τι γνωρίζαμε για την Villeurbanne
Τα βασικά στοιχεία που ξεκάθαρα φαίνονταν για τους Γάλλους ήταν τα εξής :
- Πολύ ψηλά σε ταχύτητα/κατοχές
- Χαμηλά σε αποτελεσματικότητα στην επίθεση
- Ψηλά σε αποτελεσματικότητα στην άμυνα
- Τα περισσότερα λάθη ανά κατοχή στην Euroleague
- Πολλές επιθέσεις που ξεκινάνε η τελειώνουν με την μπάλα να περνάει από το post και με πολύ μεγάλη αποτελεσματικότητα ! Εδώ να βάλω και ότι εκτελούν πολλά τρίποντα με την μπάλα να πατάει πρώτα στο post.
Ο ΠΑΟ είναι η 4η ομάδα σε σετ νούμερο σετ επιθέσεις και η 3η λιγότερο αποτελεσματική
Βλέποντας τα παραπάνω λοιπόν το ξεχωριστό σημείο αυτής της ομάδας είναι σε πρώτη φάση η εξάρτηση στο πάτημα της μπάλας χαμηλά. Εδώ να σημειώσω ότι εκτός από τον συνήθη ύποπτο Fall και ο Lighty είχε πολλές μπάλες στο post.
Πώς μπήκε ο ΠΑΟ
Σε αυτό το παιχνίδι ξεκίνησε μια πεντάδα με επανάληψη της λογικής του αγώνα με Bayern ( Καλαϊτζάκης , Bentil στην πεντάδα ) με απλά τον Μήτογλου να παίρνει θέση στην πεντάδα στην θέση του Παπαγιάννη. Προσπάθησαν έτσι να αιφνιδιάσουν τους Γάλλους και ως ένα βαθμό το κατάφεραν. Οι πρώτες επιθέσεις μάλιστα ήταν μέσα στο post με τον Fall , αλλά δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Στην επίθεση δε η παρουσία του Μήτογλου στην περιφέρεια προβλημάτισε τον Fall , και άδειασε την ρακέτα πράγμα που βοήθησε την επίθεση.
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το σημείο του αγώνα και με αυτό το σχήμα ο ΠΑΟ στην επίθεση γίνεται μια ομάδα που δύσκολα μπορεί να σκοράρει , καθώς ο Nedovic είναι εκτός με συνέπεια να λείπει η επιθετική ποιότητα στο παρκέ. Μπορούμε να πούμε ότι τα πρώτα 6-7 λεπτά του αγώνα με αυτό το σχήμα έμοιαζαν πολύ με τον προηγούμενο αγώνα στην Αθήνα… αμυντικά υπήρχε ένταση και κλεψίματα αλλά στη επίθεση δεν υπήρχε στην πραγματικότητα κάποια μετουσίωση σε κάποιο προβάδισμα , απλά θεωρείται ένα επίτευγμα ότι δεν είναι κάτω στο σκορ. Άξιο συζήτησης ότι στο πρώτο δεκάλεπτο μπήκαν στο παρκέ σχεδόν όλοι.
Β δεκάλεπτο
Εκεί άρχισε το πρόβλημα. Η παρουσία του Nedovic έδωσε ένα καθαρό σημάδι στην επίθεση της Villeurbanne. Επίσης εκεί άρχισε να λειτουργεί και ο Fall καλύτερα. Σε αυτό το διάστημα ξεκίνησε μια αφύσικη επιθετικά μέχρι σήμερα παρουσία για τους Γάλλους καθώς μέχρι αυτόν τον αγώνα εκτελούσαν λίγα και με χαμηλά ποσοστά σουτ 3π. Αυτά τα σουτ σε μεγάλο βαθμό έγειραν την ψυχολογία και το ματς στους Γάλλους καθώς ο ΠΑΟ στο σημείο αυτό κατέρρευσε και ψυχολογικά. Ο παράγοντας τύχη δεν ήταν με το μέρος της ομάδας καθώς ναι μεν υπήρχαν αμυντικές αδυναμίες αλλά από την άλλη τα σουτ μπήκαν. Το θέμα είναι βέβαια να ελέγχεις την τύχη στο ποσοστό που σε αναλογεί και σε αυτό ο ΠΑΟ δεν ήταν όπως έπρεπε. Το πρώτο σουτ είναι χαρακτηριστικό σε αυτό το διάστημα ότι μπήκε από λάθος άμυνα σε παίκτη με βασικό στοιχείο το σουτ 3π όπως βλέπουμε στο παρακάτω κλιπ.
Το ίδιο ισχύει και το δεύτερο από αυτά καθώς προήλθε από αμυντική ασυνεννοησία του White με τον Μποχωρίδη , έτσι για μερικά κλάσματα έμεινε πίσω στην άμυνα εναντίων ενός πολύ αποτελεσματικού σουτέρ του Diot.
Κάπου εκεί στο πρώτο ξέσπασμα της Villeurbanne δοκιμάστηκε και μια άμυνα ζώνης 3-2 η οποία δεν είχε και αυτή καμία επιτυχία.
Παρόλο που το ημίχρονο έκλεισε τελικά στους 14 η διαφορά “πάτησε” και 18. Χρειάστηκαν απλά μερικά λεπτά στο 3ο δεκάλεπτο για ξεφύγει πολύ μακριά η Villeurbanne στο σκορ. Εκεί πάλι με κάποια post επάνω στον Nedovic που είναι μέσα στο ρεπερτόριο του Lighty αλλά και βάζοντας τον να αμυνθεί σε σκριν στην μπάλα κατάφεραν να σκοράρουν εύκολα και όποτε ήθελαν.
Επίθεση η Άμυνα ;
Από το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου φαίνονταν ότι υπήρχαν δυσκολίες στην επίθεση. Στην πραγματικότητα τα καλάθια που έμπαιναν ήταν κάποια επιθετικά rebound του Παπαγιάννη η κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες. Γενικά ο ΠΑΟ στην επίθεση μισού γηπέδου υστερεί αρκετά και αυτό σίγουρα είναι ένα θέμα που το γνωρίζουν και τους προβληματίζει. Αρκεί να πω ότι μέχρι σήμερα ο ΠΑΟ είναι 16η ομάδα σε αποτελεσματικότητα από τις 18 ομάδες στην Euroleague κάτι το οποίο ισχύει και τις επιθέσεις που μπαίνει από TIME OUT. Το παραπάνω δεν είναι παράλογο καθώς ως γνωστόν η ομάδα δεν φτιάχτηκε με όνειρα ότι στην επίθεση θα βγάζει φλόγες.
Το πρόβλημα είναι ότι το σημείο αναφοράς για την συγκεκριμένη ομάδα φέτος θα ήταν η άμυνα και η μαχητικότητα στο πίσω μέρος του γηπέδου , η οποία δεν φαίνεται να αποδίδει και αυτή καθώς σήμερα είναι η δεύτερη χειρότερη άμυνα στην EUROLEAGUE. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που έχει η ομάδα αυτήν την στιγμή βάση των στόχων που είχαν τεθεί το καλοκαίρι. Το ερώτημα που τίθεται είναι για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό. Προσωπικά δεν δέχομαι ότι δεν υπάρχει μαχητικότητα καθώς οι συγκεκριμένοι παίκτες έχουν απίστευτα μεγάλο κίνητρο να παίξουν στην διοργάνωση αυτή. Δεν είναι ούτε “χορτασμένοι” από αγώνες στην Euroleague αλλά ούτε και σε κούπες.
Η ομάδα ήταν γνωστό από το καλοκαίρι ότι θα παλέψει με το βάρος που έχει από το ένδοξο παρελθόν. Υπάρχει ένα project με έναν νέο προπονητή και κάποιους νέους παίκτες , όχι μόνο στην ομάδα αλλά και νέους στην διοργάνωση. Βάζοντας και τον κορονοϊο μέσα σε όλα αυτά και τις δυσκολίες που δημιουργεί πρέπει να υπάρχει υπομονή αν θέλουν όλοι η ομάδα να μην έχει χάσει απλά 2-3 μήνες , γιατί κάνοντας συνεχώς αλλαγές στην πραγματικότητα αυτό μένει. Τραβάς μια γραμμή νομίζοντας ότι σβήνεις το παρελθόν και αγοράζεις λίγο χρόνο. αλλά στην πραγματικότητα απλά παραδέχεσαι ότι έχανες τσάμπα τον χρόνο σου.
