Ο Κάιλ Ο'Κουίν μίλησε στην Cosmote TV για το δέσιμο που έχει αναπτύξει με τους Νιου Γιορκ Νικς, για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και για την απόφασή του να μετακομίσει στα ευρωπαϊκά παρκέ.
Για το αν η παρουσία του στη Φενέρ είναι μια στάση και αν θα επιστρέψει στο ΝΒΑ: «Δεν ξέρω…Δεν ξέρω, θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε. Θα πρέπει να κάτσω μαζί με την οικογένεια μου και να βγάλουμε άκρη».
Για την απόφασή του να επιστρέψει στην Ευρώπη: «Ήξερα κάποιον κόσμο στην ομάδα, ήξερα κάποιος που ήδη ήταν στην Ευρώπη. Αφού μίλησα με αυτούς, νομίζω ότι με βοήθησε. Μου πήρε κάποιο χρόνο για να πάρω την τελική απόφαση. Αλλά εντέλει κάθισα μαζί με την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Μιλήσαμε για αυτό και ξέρετε, το μπάσκετ είναι μπάσκετ παντού. Και στο τέλος της ημέρας, είμαι επαγγελματίας.
Θέλω να παίξω στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο και αυτή ήταν η επόμενη μου ευκαιρία. Προσπαθώ να είμαι ο καλύτερος και ίδιος τύπος κάθε μέρα. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβαίνει στον άλλον. Μπορεί να είναι άστοχος κι αν μπορώ…Να τον βοηθήσω , όπως κι αυτός μπορεί να με βοηθήσει μια μέρα που θα είμαι στα κάτω μου.
Αυτά πάνε χέρι, χέρι. Αυτή είναι η ομορφιά του να είσαι συμπαίκτης. Και του να παίζεις ένα ομαδικό σπορ. Αλλά εγώ προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου κάθε μέρα. Και μέχρι στιγμής έτσι είμαι. Πάντα λέω ότι πραγματικά δεν είχα ποτέ μια άσχημη μέρα στη ζωή μου».
Για το αν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο δυσκολότερος παίκτης που έχει μαρκάρει και για το ποιος θα πάρει το δαχτυλίδι: «Πολύ καλός παίκτης, δύο φορές MVP, αλλά ξέρω για αυτόν, όσα περίπου ξέρετε και εσείς. Πολύ καλός παίκτης, πολύ μοναδικός. Και είμαι σίγουρος ότι υπηρετεί καλά την πατρίδα του. Όλους στο ΝΒΑ, όμως, είναι δύσκολο να τους μαρκάρεις. Το να του δώσεις αυτό τον τίτλο, είναι σαν να αδικείς όλους τους άλλους. Είναι καλός παίκτης, αλλά όλοι έχουν διαφορετικοί παιχνίδι και είναι καλοί.
Όπως λέω σε όλους, όποιος το κερδίσει στο τέλος θα είναι ο πρωταθλητής. Δεν το παρακολουθώ τόσο πολύ, έχω άλλα πράγματα για να ανησυχώ. Και νομίζω ότι… όποιος είναι «καυτός» τη σωστή στιγμή, όπως κάθε χρονιά».
Για την αγαπημένη του στιγμή στο ΝΒΑ: «Η αγαπημένη μου στιγμή στο ΝΒΑ; Πιθανότατα όταν έγινα ντραφτ. Το να ξεκινώ την καριέρα μου μετά το κολέγιο. Μετά από μια επιτυχημένη καριέρα στο κολέγιο. Δεν ξέρεις τι θα κάνεις, επιλέγεσαι στο ντραφτ. Και τα πράγματα τελικά εξελίσσονται έτσι. Για αυτό το λόγο αυτή η στιγμή ήταν η καλύτερη για μένα και την οικογένεια μου».
Για τη λατρεία που του τρέφει ο κόσμος των Νικς: «Γιατί είμαι από εκεί. Όλοι ξέρουν ότι είμαι από εκεί, είμαι παιδί της γειτονιάς. Έκανα αυτό που έπρεπε για την ομάδα και η ομάδα έκανε αυτό που έπρεπε για μένα. Στο τέλος της ημέρας δεν υπάρχει καμία πικρία και ο κόσμος το ξέρει αυτό. Επίσης το στιλ του παιχνιδιού μου τους άρεσε. Και πάντα έχουν επαφή μαζί μου και εγώ με αυτούς.
Νομίζω ότι είμαι χαρούμενος ως οπαδός, έχω κάποιους φίλους στην ομάδα. Γνωρίζω κόσμο που εργάζεται εκεί και είμαι χαρούμενος για αυτούς και τις οικογένειες τους. Αλλά δεν θα σας πω ότι έχω καταενθουσιαστεί. Υπήρχε κάτι ιδιαίτερο σε αυτό σύνολο με το οποίο ήμασταν μαζί στη φούσκα. Βρεθήκαμε πάρα πολύ κοντά σαν ομάδα. Γιατί… ήμασταν κολλημένοι μαζί στη φούσκα. Ήξερα κάποιους από αυτούς πριν καν αγωνιστούμε στους Σίξερς. Είμαι αυτός που είμαι και κάθε μέρα σου ζητά διαφορετική αντιμετώπιση. Είμαι αστείος για όσους με βρίσκουν αστείο. Θα πρέπει να σας το πω όταν φτάσουμε ακόμα πιο κοντά στα πλέι οφ. Ίσως όταν είμαστε στο φάιναλ φορ, ίσως όταν πάμε προς το πρωτάθλημα».
