Με βάση ποιο κριτήριο αναδεικνύει κανείς τον κορυφαίο αθλητή όλων των εποχών σε ένα άθλημα, το μπάσκετ, ας πούμε, μια και γράφουμε για μπάσκετ;
α) Τους τίτλους του;
β) Τα στατιστικά της καριέρας του;
γ) Τις διοργανώσεις όπου έχει διακριθεί;
γ) Τα λεφτά που έχει κερδίσει;
δ) Την αφοσίωσή του στην Εθνική ομάδα;
ε) Τις διακρίσεις που έχει κερδίσει με την Εθνική ομάδα;
στ) Τη διάρκεια στην απόδοσή του;
ζ) Όλα τα παραπάνω μαζί;
Αν η σωστή απάντηση είναι το ζ), τότε να με συγχωρείτε, αλλά δεν υπάρχει κανείς άλλος αθλητής στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ που να συγκεντρώνει αυτό το πακέτο, παρά μόνο ένας.
Ο Λουίς Σκόλα.
Είναι πράγματι, όπως έγραψε και ο Νοτσιόνι στο twitter, ο κορυφαίος όλων των εποχών. Πάνω και από τον Τζόρνταν, τον Μάτζικ, τον ΛεΜπρόν και όλους αυτούς τους μύθους του ΝΒΑ. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτός κατάφερε να συμπυκνώσει μέσα σε μια επαγγελματική καριέρα άνω των 20 ετών, δύο ξεχωριστές εξίσου επιτυχημένες καριέρες: στους συλλόγους όπου δούλεψε και στην Εθνική ομάδα. Δύο καριέρες που ακολούθησαν παράλληλη πορεία στη διάρκεια αυτή των 20 και πλέον ετών.
Ο Λουίς Σκόλα κατάφερε να συνδυάσει τον επαγγελματισμό του μπάσκετ του 21ου αιώνα με τον ρομαντισμό και το συναίσθημα των Εθνικών ομάδων. Κατάφερε να είναι πρωταγωνιστής στις καλύτερες λίγκες του κόσμου, όπου αγωνίστηκε, και ταυτόχρονα να διακρίνεται με την Εθνική Αργεντινής σε όλες ανεξαιρέτως τις διοργανώσεις δίχως ποτέ μα ποτέ να αρνηθεί το κάλεσμά της.
Στα 39 του χρόνια πετούσε από τη Σαγκάη στο Μπουένος Άϊρες για να πάρει μέρος στα "παράθυρα" των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Εθνική και μετά πάλι πίσω στη Σαγκάη, τιμώντας με αυτό τον τρόπο την κοινωνία της Αργεντινής που τον ανέδειξε και τον διαμόρφωσε ως αθλητή και ως άνθρωπο, τους Αργεντινούς που τον αγαπούν και τον θεωρούν πρότυπο στη ζωή τους.
Κανένας άλλος στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ δεν έχει πετύχει κάτι ανάλογο με τέτοια συνέπεια. Και με τέτοια διάρκεια.
Ο Λουίς Σκόλα έχει παίξει σε τρεις διαφορετικές ηπείρους και ήταν παντού πρωταγωνιστής. Με την Μπασκόνια είχε 14,3 πόντους και 5,6 ριμπάουντ και συμμετοχή σε φάιναλ φορ στα 7 χρόνια που έπαιξε στην Ευρωλίγκα, ενώ έχει κερδίσει και το ισπανικό πρωτάθλημα.
Στο ΝΒΑ έπαιξε 10 χρόνια με μέσους όρους καριέρας 12 πόντων και 6,7 ριμπάουντ. Έχει φτάσει ως τους τελικούς της Ανατολής με τους Πέισερς, ενώ με εξαίρεση την τελευταία του χρονιά στο Μπρούκλιν, όταν ήταν 37 χρονών, δεν είχε ποτέ λιγότερες από 66 συμμετοχές στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.
Στην Κίνα πέρυσι είχε 20 πόντους και 10 ριμπάουντ σε κάθε αγώνα των Σανγκάη Σαρκς.
Και με την Εθνική ομάδα δεν χρειάζεται να θυμίσω τι έχει πετύχει. Χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα, ασημένιο και χάλκινο σε παγκόσμια πρωταθλήματα, πλήθος μεταλλίων όλων των αποχρώσεων σε παναμερικανικά, πέντε συμμετοχές σε παγκόσμια πρωταθλήματα και άλλες τέσσερις σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα τις κάνει πέντε του χρόνου στο Τόκιο έχοντας κλείσει και τα 40 χρόνια του.
Είναι ο μοναδικός αθλητής απ' όσους μετείχαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας που παίζει στην Εθνική ομάδα από τον 20 αιώνα, καθώς η πρώτη του μεγάλη διοργάνωση με την Αργεντινή ήταν το Παναμερικανικό πρωτάθλημα του 1999.
Και φυσικά, αυτό που έκανε σήμερα στο Πεκίνο δεν έχει προηγούμενο. Σε ηλικά 39 ετών και 4,5 μηνών σημείωσε double double με 28 πόντους και 13 ριμπάουντ σε ημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου! Κανείς άλλος αθλητής στην ιστορία δεν έπαιζε έτσι στα 40 του...
Μέγας είσαι Λουίς Σκόλα και θαυμαστά τα έργα σου!
Υ.Γ. Πολύ κοντά στον Λουίς Σκόλα βρίσκεται και ο Μανού Τζινόμπιλι. Αλλά αυτός, εκτός της Εθνικής, διακρίθηκε κυρίως στο ΝΒΑ. Σε αντίθεση με τον Σκόλα, που δοκίμασε και πέτυχε σε τρεις ηπείρους. Γι' αυτό... κερδίζει στις λεπτομέρειες.
