Ο Μπόμπι Μπράουν φαίνεται πως είναι ο «εκλεκτός» για την ενίσχυση της περιφέρειας του Ολυμπιακού. Η ιστορία του Αμερικανού γκαρντ έχει έντονο το ελληνικό «άρωμα», με τους «ερυθρολεύκους» να έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα κάποτε για ένα... δικό του νικητήριο καλάθι, ενώ πάντα βρισκόταν, με κάθε τρόπο, στο κλαμπ των κορυφαίων. Το Basketa.gr σας παρουσιάζει την καριέρα του σε τρεις Ηπείρους, τη σχέση του με τους Τζέιμς Χάρντεν-Κρις Πολ, το τι τον συνδέει εδώ και επτά χρόνια με την χώρα μας και... μία επίσκεψη στο Σινικό Τείχος που θα έμενε για πάντα στις αναμνήσεις του.
Η ατάκα περί «παιχνιδιών της μοίρας», πολλές φορές γίνεται κουραστική. Έως και γραφική σε μερικές περιπτώσεις. Είναι δύσκολο, όμως, να περιγράψεις αλλιώς μία κατάσταση, όταν μία ομάδα έχει μπροστά της κάποιες προτάσεις αθλητών, για να επιλέξει τελικά έναν, με τον οποίο κατά κάποιο τρόπο έχει συνδεθεί στο παρελθόν, έστω κι αν ήταν αντίπαλός της.
Αυτός δεν είναι άλλος από τον Μπόμπι Μπράουν για τον Ολυμπιακό. Ο Αμερικανός γκαρντ, μετά από δύο χρόνια στο ΝΒΑ με την φανέλα των Χιούστον Ρόκετς, έρχεται στον Πειραιά για να φορέσει τα «ερυθρόλευκα» των φιναλίστ της Ευρωλίγκα, στην προσπάθεια των τελευταίων να κάνουν το καλύτερο δυνατό «ντεμαράζ» για τις υποχρεώσεις τους στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, αλλά και τη Stoiximan.gr Basket League, μετά το χαμένο στοίχημα του Κυπέλλου στα «Δύο Αοράκια», κόντρα στην ΑΕΚ.
Η σύνδεση του 33χρονου σήμερα Μπράουν με τον Ολυμπιακό σχετίζεται πιο πολύ με ένα παιχνίδι, στο οποίο η ελληνική ομάδα είχε διαμαρτυρηθεί έντονα, με αφορμή ένα... δικό του καλάθι. Αναφερόμαστε, φυσικά, σε εκείνο που είχε σημειώσει στο ΣΕΦ τη σεζόν 2012-2013, για να «αποδράσει» η Σιένα από το Φάληρο και τους Πειραιώτες να γίνονται έξαλλοι, αφού λίγο νωρίτερα το παιχνίδι δεν είχε σταματήσει, με τον χρόνο να έχει «κολλήσει» για λίγο. Και όντως, αν κρίνουμε από το γεγονός, ότι ο Μπράουν σκόραρε στα 1.7" πριν από το φινάλε της αναμέτρησης, τότε ο Ολυμπιακός είχε δίκιο να φωνάζει, αφού δε θα έφτανε ποτέ στο λέι απ αν κυλούσε κανονικά ο χρόνος.
Η σχέση του Μπράουν με την Ελλάδα, βέβαια, είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Έχοντας αποφοιτήσει από το Καλ Στέιτ Φούλερτον, ο έμπειρος γκαρντ είχε ξεκινήσει την καριέρα του στην Άλμπα Βερολίνου, για να συνεχίσει έπειτα σε Κινγκς, Γουλβς, Χόρνετς και Κλίπερς, πριν έρθει ξανά στη Γηραιά Ήπειρο για λογαριασμό της Πρόκομ. Δε θα ολοκλήρωνε εκεί, ωστόσο, η σεζόν και ο Άρης την τελευταία στιγμή άφησε στα κρύα του λουτρού άλλον έναν... μετέπειτα «ερυθρόλευκο», τον Όλιβερ Λαφαγιέτ (αυτή η μοίρα...), για να προσθέσει στο δυναμικό του τον Μπόμπι Μπράουν.
Αυτή η θητεία του με τους «κίτρινους» και η μετέπειτα στην Όλντενμπουργκ, άλλωστε, ήταν το «διαβατήριο» για την τότε κραταιά Σιένα, με αποτέλεσμα τότε να αρχίσει να γίνεται ευρέως γνωστός στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Δεν ήταν και λίγα, άλλωστε, αυτά που είχε κάνει. Με μέσο όρο 18.8 πόντων και 5.3 ασίστ ανά αγώνα, τότε, ήταν από τους παίκτες που είχαν κερδίσει τις εντυπώσεις, αφού είχε κατακτήσει και το βραβείο «Αλφόνσο Φορντ» για τον κορυφαίο σκόρερ. Δεν ήταν μόνο τα στατιστικά, βέβαια, αλλά αυτή και η... άγνοια κινδύνου που κατέχει και πολλές φορές γοητεύει το κοινό. Γιατί για τους προπονητές, δεν είναι μερικές φορές το αγαπημένο τους στοιχείο...
Οι εξαιρετικές του ικανότητες, όμως, ήταν αναμφισβήτητες, αν και δεν τις «εξαργύρωσε» άμεσα. Χαρακτηριστικό, είναι ότι έπρεπε πρώτα να περάσει τρία χρόνια στην Κίνα με την φανέλα των Ντογκουάν Λέοπαρντς και ένα «φεγγάρι» στην Πόλη με τα χρώματα της Μπεσίκτας, πριν έρθει το κάλεσμα των Χιούστον Ρόκετς.
Η παρέα του Τζέιμς Χάρντεν, με προπονητή τον Μάικ Ντ' Αντόνι, είχε επιτέλους κάτι σοβαρό να επιδείξει κι έναν ξεκάθαρο στόχο να προτάξει, θέλοντας να γίνει με το πέρασμα του χρόνου, το αφεντικό της Δύσης στο ΝΒΑ. Για να λέμε την αλήθεια, ο Μπόμπι Μπράουν δεν είχε ποτέ σπουδαίο χρόνο συμμετοχής (4.9 λεπτά την περσινή σεζόν και 5.8 φέτος, αν και δίνοντας λύσεις με το μακρινό σουτ που είχε στο 40% την πρώτη χρονιά), ενώ μάλιστα η διοίκηση άρχισε να τον βλέπει... με κακό μάτι, λόγω ενός βανδαλισμού στο Σινικό Τείχος. Συγκεκριμένα σε επίσκεψή του στο σπουδαίο μνημείο της Κίνας, όπως αναφέρει το Fox Sports, είχε γράψει με κιμωλία πάνω σε αυτό την φράση «ήταν τέλεια σήμερα στο Σινικό Τείχος». Και, παίζοντας στο σύλλογο όπου δοξάστηκε ο Γιάο Μινγκ, ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα εναντίον του, ώσπου αποδεσμεύτηκε οριστικά στις 5 Ιανουαρίου.
Ήταν πάντοτε για τους συμπαίκτες του, όμως, ένας σημαντικός παράγοντας στα αποδυτήρια. Δεν είναι τυχαίες, άλλωστε, οι αναφορές στην φιλία του με τον Τζέιμς Χάρντεν και τον Κρις Πολ. Η σχέση του με το δεύτερο, άλλωστε, έπαιξε καθοριστικό ρόλο, για να έρθει ο δεύτερος στο Τέξας το περασμένο καλοκαίρι, αφήνοντας τους Κλίπερς. «Είναι ένας καλός μου φίλος. Παίξαμε μαζί στους Χόρνετς και έχουμε ένα δέσιμο από τότε», είχε πει σε δηλώσεις του τότε ο Μπράουν, που εν συνεχεία τόνισε πως «έπρεπε να του πω απλά να έρθει στο Χιούστον, να γίνει μέρος αυτού που έχουμε φτιάξει, είναι ένας εξαιρετικός φίλος και συμπαίκτης».
Και το «δέσιμο» με τον «Μούσια», βέβαια, δεν κρύβεται. Σε άλλη παλιότερη συνέντευξή του, είχε αναφέρει ότι «έχουμε σχέση μεταξύ μας και με κάποια παιδιά από την περιοχή, που μεγαλώσαμε στο ίδιο περιβάλλον και βγαίνουμε πολύ μαζί. Η μεταξύ μας σχέση μας είναι εξαιρετική, γιατί μας βοηθά στο παρκέ. Γι' αυτό, άλλωστε, όταν μου είπε να έρθω να παίξω στην Drew League - τουρνουά όπου συμμετέχουν διάφοροι "αστέρες" του ΝΒΑ - είπα αμέσως "ναι"». Καταλαβαίνετε, επομένως, ποια ήταν η σχέση μεταξύ των δύο αθλητών.
Στον Ολυμπιακό, είναι σίγουρο πως θα ήθελαν να αποκτήσει την ίδια σχέση με τους ηγέτες της ομάδας στο παρκέ. Ένα τέτοιο γεγονός, άλλωστε, θα ήταν εξαιρετικά ευχάριστο για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, για να δει το σύνολό του πραγματικά ενισχυμένο στην κρίσιμη τελική ευθεία της σεζόν αυτής.
Γιατί είναι εμφανές, ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν έφεραν στις τάξεις του απλά έναν αποδεδειγμένα ικανότατο παίκτη, αλλά κι έναν ακόμη χαρακτήρα αποδυτηρίων, κάτι που μπορεί να τους βοηθήσει πολύ περισσότερο από την πλευρά του Μπόμπι Μπράουν. Κι ας τους «πλήγωσε» κάποτε...
