Αν υπάρχει κάτι που δεν έχει αναδειχθεί επαρκώς στο εξαιρετικό κατά τα άλλα "Last Dance", είναι ο ρόλος του Φιλ Τζάκσον στη δημιουργία της αυτοκρατορίας των Μπουλς. Διότι, όπως λέει μιλώντας στη New York Post ο Τσάρλι Ρόζεν, "ο Τζόρνταν, ο Πίπεν, ο Κόμπι, ο Σακίλ ήταν στο ΝΒΑ, αλλά δεν είχαν κερδίσει τίποτα μέχρι που συνεργάστηκαν με τον Φιλ. Αυτός τους ανέβασε στο επόμενο επίπεδο. Και το έκανε χάρη στην τριγωνική επίθεση". Τριγωνική επίθεση, εμπνευστής της οποίας βέβαια ήταν ο Τεξ Ουίντερς, επί πολλά χρόνια βοηθός του Τζάκσον και μεγάλη φυσιογνωμία του αμερικανικού μπάσκετ.
Ποιος, όμως, είναι ο Τσάρλι Ρόζεν; Ο βιογράφος και εξ απορρήτων του Φιλ Τζάκσον, του οποίου υπήρξε βοηθός προπονητή στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στους Όλμπανι Πατρούνς του CBA. Δεν έχει καμία αμφιβολία ότι ο Τζάκσον άλλαξε τη μοίρα των Μπουλς και των Λέικερς, επειδή εφάρμοσε σε αυτούς την τριγωνική επίθεση. Και απέτυχε στους Νικς, παρόλο που δούλεψε 3,5 χρόνια στη Νέα Υόρκη ως πρόεδρος της ομάδας, ακριβώς επειδή δεν έπεισε για τη χρησιμότητα της τριγωνικής επίθεσης.
Γιατί συνέβη αυτό; Για δύο λόγους, σύμφωνα με τον Ρόζεν. Ο πρώτος ήταν οι αποτυχημένες επιλογές προπονητών. Ο Ντέρεκ Φίσερ έπεσε θύμα του διχασμού ανάμεσα στους βοηθούς που είχε επιλέξει αυτός (Κίφι, Λόνγκσταφ, Μπλις) και σε αυτούς που είχε επιβάλει ο Τζάκσον (Ράμπις, Κλέμονς) και ο Τζεφ Χόρνασεκ αποδείθηκε ότι δεν... σκάμπαζε από τριγωνική επίθεση.
Ο δεύτερος λόγος ήταν ο Καρμέλο Άντονι. "Ο Καρμέλο αρνήθηκε να εφαρμόσει την τριγωνική επίθεση", λέει ο Ρόζεν. "Για να το κάνει, θα έπρεπε να πασάρει, μετά να τρέξει μέχρι την αδύνατη πλευρά και στο τέλος θα είχε ελεύθερο χώρο 5-6 μέτρα μακριά από το καλάθι. Η άμυνα δεν θα προλάβαινε να του δώσει double team. Θα είχε δυνατότητα για πολλά ελεύθερα σουτ ή για μπασίματα με μια-δυο ντρίμπλες ως το καλάθι. Θα ήταν killer. Θα ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν! Θα ήταν ασταμάτητος. Αλλά ο Μέλο ήθελε απλώς να πιάνει την μπάλα και να σουτάρει. Δεν ήθελε να κάνει άλλα πράγματα".
