Με την πιο... φρέσκια δυνατή εικόνα αντιπάλου θα πορευτεί ο Ολυμπιακός στον δρόμο προς το Βελιγράδι, αφού τα playoff τον έφεραν αντιμέτωπο, με πλεονέκτημα έδρας, με την Ζαλγκίρις που ήταν η τελευταία του αντίπαλος στην κανονική περίοδο. Βέβαια ο Ολυμπιακός αναμένεται σημαντικά ενισχυμένος από εκείνο το ματς που έλειπαν πολλά βασικά στελέχη, όμως, το ζητούμενο είναι τι έχει να περιμένει. Ο Ηλίας Ζούρος προσφέρει στο Basketa.Gr μια μεστή και κατανοητή ανάλυση με οπτικές... αποδείξεις της Ζαλγκίρις, την οποία έχει υπηρετήσει με επιτυχία και ως προπονητής το 2011.
"Πρώτα απ' όλα, μιλάμε για ένα πολύ συγκροτημένο σύνολο, μια ομάδα δηλαδή που δεν έχει τον σούπερ σταρ αλλά παίρνει από όλους σημαντικά κομμάτια του παιχνιδιού της.
Ενα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ότι πρόκειται για ομάδα έδρας και ομάδα ρυθμού, αν βρει τον ρυθμό που επιδιώκει είναι πολύ δυνατή και επικίνδυνη. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκτός έδρας χάνει πολύ από τη δυναμική της, όπως φαίνεται από μεγάλες εκτός νίκες, όμως, με την Φενέρ και τον Ολυμπιακό για παράδειγμα.
Ενα άλλο κομμάτι που χρήζει αναφοράς είναι το ότι δεν έχει να χάσει κάτι πλέον, παρά μόνο να κερδίσει από 'δω και πέρα, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να παίξει με παραπάνω ενέργεια και χωρίς την πίεση που θα έχουν οι ομάδες οι οποίες ξεκινούν ως φαβορί.
Ενας πολύ σημαντικός, περισσότερο από όλους, παίκτης γι' αυτή την ομάδα είναι ο Πάνγκος. Εχει φανεί σε διάρκεια, είναι πολύ καλός στο πικ εν ρολ τόσο στην εκτέλεση όσο και στην δημιουργία του.
Παίζουν αρκετά με τον Μιλάκνις οφ σκριν, δηλαδή να του δίνουν σκριν μακριά από την μπάλα για να πάρει σουτ, γιατί έχει πολύ γρήγορη εκτέλεση και είναι πάρα πολύ αποτελεσματικός στο τρίποντο, γι' αυτό έχει το ελεύθερο να σουτάρει ακόμα και στον αιφνιδιασμό.
Στο ποστ απ, υπάρχουν ο Μίσιτς και ο Ουλάνοβας από τους περιφερειακούς, ο δεύτερος έχει πιο πολύ το νου του να τελειώσει την φάση, ενώ ο Μίσιστς θα έλεγα πιο πολύ στο να δημιουργήσει.
Παίζουν το πικ εν ποπ με τον Γιανκούνας και τον Ουάιτ. . Ο Γιανκούνας είναι ένας σταθερός παίκτης, με σουτ από τα 4-5 μέτρα, κάνει καλά την δουλειά του και η ομάδα ανοίγει αρκετά το γήπεδο με αυτόν.
Ο Αμερικανός είναι καλύτερος στην επίθεση close out, όχι τόσο σταθερός σουτέρ, αλλά περισσότερο σουτέρ ημέρας, ενώ το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι βγάζει πολύ μεγάλη ενέργεια, είναι ιδιαίτερα αθλητικός, πολύ καλός στο τρανζίσιον και το επιθετικό ριμπάουντ και είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ στην κίνησή του μακριά από την μπάλα, με τα κοψίματά του.
Σίγουρα υπάρχουν τρωτά σημεία, όπως σε κάθε ομάδα, όπως για παράδειγμα ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να την χτυπήσει στον Πάνγκος ή στον Μιλάκνις είτε σε καταστάσεις 1 εναντίον 1 είτε με κάποιο πικ εν ρολ μέσα από αλλαγές που μπορεί να οδηγήσει το παιχνίδι. Πρέπει να το κάνει ιδιαίτερα πάνω στον Πάνγκος, γιατί όπως είπαμε είναι ο πιο σημαντικός παίκτης και με περιορισμένο αυτόν, η Ζαλγκίρις γίνεται άλλη ομάδα και η λειτουργία της διαφορετική.
Το ίδιο λογικά θα συμβεί και με τον Καβαλιάουσκας ή τον Ντέιβιτς, θα οδηγεί την κατάσταση προς τον Καβαλιάουσκας και συνολικά θα χρησιμοποιήσει ζευγάρια ή και μονάδες παικτών που μπορούν να χτυπήσουν τους Μιλάκνις - Πάνγκος, Καβαλιάουσκας σαν ζευγάρια ή ατομικά επίσης.
