Ενός κακού μύρια έπονται, ως γνωστόν. Κι η ήττα από τη Βραζιλία φέρνει πολλά κακά στην Εθνική, πιο σημαντικό από τα οποία είναι το ότι πρέπει πλέον να κάνει μόνο νίκες από εδώ και στο εξής για να περάσει στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Εκτός από τη Νέα Ζηλανδία, την οποία πρέπει απαραιτήτως να νικήσει για να περάσει στους "16", θέλει οπωσδήποτε δύο νίκες επί των ΗΠΑ και της Τουρκίας ή της Τσεχίας, που θα βρει μπροστά της στην επόμενη φάση, για να προχωρήσει στους "8". Οποιοδήποτε στραβοπάτημα από εδώ και στο εξής απαγορεύεται.
Ποιος φταίει όμως γι' αυτό; Ποιος φταίει για το ότι μια ομάδα, όπως η Εθνική μας, με αδιαμφισβήτητη ποιότητα και εμπειρία, χάνει ένα παιχνίδι στο οποίο προηγήθηκε με διαφορά 17 πόντων λίγο πριν από το τέλος του ημιχρόνου;
Ο εύκολος στόχος είναι ο προπονητής. Και μια γρήγορη βόλτα στα social media αμέσως μετά το τέλος του αγώνα ανέδειξε τον βασικό ένοχο. Στην πυρά ο Θανάσης Σκουρτόπουλος! Γιατί; Επειδή έπαιξε τον αγώνα με 8 όλους κι όλους παίκτες, επειδή επέμενε στον Παπαπέτρου και δεν δοκίμασε τον Θανάση Αντετοκούνμπο, επειδή δεν έβαλε τον Μπουρούση καθόλου στην τελευταία περίοδο...
Εγώ αυτά τα ακούω βερεσέ. Ο καλύτερος παίκτης μιας ομάδας είναι πάντα αυτός που δεν παίζει. Πότε να κάνει rotation ο προπονητής; Στο +17 δύο λεπτά πριν από το τέλος του ημιχρόνου; Μα κι οι βασικοί μια χαρά κατάφεραν να μετατρέψουν το +17 σε +10 και να κάνουν τους αντιπάλους τους να πιστέψουν ότι μπορούσαν. Αν η Εθνική μας είχε πάει με αυτό το +17 στα αποδυτήρια, πιθανότατα θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο.
Γιατί να βάλει τον Μπουρούση; Επειδή έπαιζε τόσο καλή άμυνα πάνω στον Βαρεζάο, που έκανε ό,τι ήθελε μέσα στην ελληνική ρακέτα, ή επειδή έχασε όσο έπαιζε τρία λέι απ και ήταν άποντος; Γιατί να βάλει τον Θανάση Αντετοκούνμπο; Είναι αυτός καλύτερος σουτέρ από τους Παπανικολάου και Παπαπέτρου για να ελπίζει ότι θα βάλει κανένα τρίποντο;
Σε ένα παιχνίδι που πηγαίνει πόντο-πόντο, όπως πήγε ο σημερινός αγώνας σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, αναζητάς από τον πάγκο επιλογές, που να μπορούν να δώσουν λύσεις στα βασικά σου προβλήματα. Και τα προβλήματα της Εθνικής ήταν δύο: η κακή άμυνα στους ψηλούς και το περιφερειακό σουτ. Ποια από τα παιδιά που δεν έπαιξαν καθόλου θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα σε αυτά τα δύο κομμάτια από αυτά που ήδη έπαιζαν; Μάλλον κανένα...
Ο Σκουρτόπουλος αντιμετώπισε το παιχνίδι ως τελικό, η διακύμανση του σκορ στο δεύτερο ημίχρονο έκανε το παιχνίδι πράγματι τελικό, γι' αυτό προχώρησε σε περιορισμένο rotation. Είναι κατανοητή η επιλογή του.
Εκείνο, όμως, που μπορεί να του προσάψει κανείς είναι ότι δεν είδαμε στο παρκέ κάποια άμυνα, που θα μπορούσε να χαλάσει το παιχνίδι των Βραζιλιάνων, να αλλάξει ρυθμό και τους συσχετισμούς του αγώνα. Μια ζώνη, κάποιες προσαρμογές, μια οργανωμένη πίεση στα 3/4 ή και σε όλο το γήπεδο ακόμα, κάτι βρε αδερφέ... Πριν φύγει για την Κίνα η αποστολή, ο Σκουρτόπουλος είχε πει ότι θα εκμεταλλευόταν τις τελευταίες μέρες της προετοιμασίας για να δουλέψει και σε τέτοιου είδους άμυνες. Δεν τις είδαμε ποτέ όμως...
Αντίθετα ο Άτσο Πέτροβιτς χρησιμοποίησε και καθαρή ζώνη και ζώνη με προσαρμογές, έβαλε και τον κοντό Γκαρσία πάνω στον Αντετοκούνμπο με παράλληλη προσαρμογή όλης της υπόλοιπης άμυνας, κίνηση που αποδείχθηκε καθοριστική, διότι έβγαλε τον Γιάννη έξω από τα νερά του και τον μπλόκαρε εντελώς. Δοκίμασε διάφορα πράγματα σε αυτό το κομμάτι ο Κροάτης, που αποδείχθηκε ότι σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας ετοίμαζε αυτό ακριβώς το παιχνίδι.
Η συζήτηση για τις ευθύνες του προπονητή πάντως, βγάζει από το κάδρο τους παίκτες, ενώ δεν θα έπρεπε. Η Εθνική είχε ποσοστό μόλις 44% στα δίποντα και τα περισσότερα από αυτά τα χαμένα σουτ ήταν λέι απ ή σουτ εξ επαφής. Τόσα πολλά χαμένα λέι απ είχα χρόνια να δω. Φταίει δηλαδή ο προπονητής, που δεν μπορούσαν οι παίκτες να βάλουν την μπάλα κάτω από το καλάθι; Ο Καλάθης, επίσης, ήταν πολύ επιπόλαιος και βιαστικός στο δεύτερο ημίχρονο. Επέμενε να σουτάρει άστοχα τρίποντα, ενώ ούτε οι πάσες του ήταν καλές, με αποκορύφωμα το άλει ουπ στον Αντετοκούνμπο στο τέλος. Ο Παπαπέτρου έχανε ελεύθερα σουτ, ο Παπαγιάννης, εκτός από τα αμυντικά προβλήματά του, δεν μπορούσε να βάλει ούτε λέι απ, για τον Μπουρούση τα είπαμε και ο Αντετοκούνμπο...
Είναι φανερό ότι ο Γιάννης δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στο παιχνίδι που γίνεται με κανονισμούς FIBA. Δεν μπορεί να βρει διαδρόμους για να διεισδύσει στην αντίπαλη ρακέτα, διότι εδώ δεν υπάρχουν τα αμυντικά 3 δευτερόλεπτα, που υπάρχουν στο ΝΒΑ και δεν επιτρέπουν στους ψηλούς να "κατασκηνώνουν" μέσα στη ρακέτα στην άμυνα. Δεν κερδίζει τα φάουλ που θα ήθελε, γιατί εδώ δεν σφυρίζονται το ίδιο εύκολα με το ΝΒΑ. Κατά συνέπεια, αν δεν βρει ανοικτό γήπεδο, ζορίζεται πολύ στο 5 εναντίον 5 κι αυτό έχει αρχίσει να τον εκνευρίζει.
Κι όσο έχει νεύρα, δεν θα παίζει καλά κι όσο δεν παίζει καλά, τόσο θα επηρεάζεται το παιχνίδι της ομάδας, που είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένο από αυτόν. Και δεν είναι ο Γιάννης παίκτης που μπορεί να μείνει για πολλή ώρα στον πάγκο.
Εκτός κι αν φταίει ο Σκουρτόπουλος και γι' αυτό...
Υ.Γ.1: Όλα πήγαν στραβά, η εμφάνιση ήταν κακή, υπάρχουν τόσο πολλοί φταίχτες γι' αυτό και η Εθνική έχασε με μόλις έναν πόντο. Αν μάλιστα έβαζε και την τελευταία βολή ο Σλούκας, μπορεί να κέρδιζε κιόλας στην παράταση. Κι όλα τα παραπάνω δεν θα είχαν σημασία, γιατί δεν μιλάμε για μια ολόκληρη σεζόν, αλλά για ένα τουρνουά, που διαρκεί δύο εβδομάδες. Και οι νίκες πρέπει να έρχονται όπως να 'ναι και με ό,τι να 'ναι...
Υ.Γ.2: Μια κουβέντα για τη διαιτησία, γιατί καλό η αυτοκριτική και το αυτομαστίγωμα, αλλά πρέπει να βλέπουμε τη συνολική εικόνα. Και το διαιτητικό τρίο δεν μας φέρθηκε καθόλου ευγενικά από τη στιγμή που αποφάσισε να ανεχτεί το ξύλο των Βραζιλιάνων. Ο Βαρεζάο, που μας κατέστρεψε, δεν έπρεπε να τελειώσει τον αγώνα. Χρεώθηκε με τρία φάουλ, αλλά έκανε τουλάχιστον τα διπλάσια, ενώ έπεσε και δύο φορές κι αντί να πάρει τεχνική ποινή για flopping, τη μία οι διαιτητές δεν έδωσαν τίποτα και στη άλλη χρέωσαν με επιθετικό φάουλ τον Αντετοκούνμπο! Ο οποίος από την άλλη πλευρά αποβλήθηκε με πέντε φάουλ, από τα οποία τα δύο δεν τα έκανε σίγουρα! Για να τα λέμε όλα. Ειδικά σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στον πόντο.
