Ακουγες τον Γουλιέλμο λάβρο κατά του Γαλατσόπουλου στον ΕΣΑΚΕ και έλεγες ότι άρχισε η επανάσταση. Από την ημέρα που πήγε στο ραντεβού με τον Βασιλειάδη και ξέχασε τον Αρη, ο δικηγόρος του έψελνε πολλά. Στην γενική συνέλευση του ΕΣΑΚΕ τα επανέλαβε. Και στο μεσοδιάστημα έλεγε με κάθε ευκαιρία ότι θα πάει μόνος του για τηλεοπτικά του χρόνου για να καταλάβει ο ΕΣΑΚΕ το μέγεθος του Αρη και ότι με τον Γουλιέλμο δεν παίζουν.
Και φτάνει η ψηφοφορία στην κόψη του ξυραφιού, κάνει ο Γαλατσό τον ελιγμό προτείνοντας τον Παπαγεωργίου για γενικό γιατί αλλιώς θα ήταν πρόεδρος σε... ξένο αχυρώνα και ο Γουλιέλμος τα ξεχνάει όλα και δίνει το στήριγμα που έψαχνε εναγωνίως ο πρόεδρος που είδε ζόρια με το καλημέρα.
Κατά μία ευρεία έννοια, ο Αρης στήριξε με νύχια και με δόντια τον ΠΑΟΚ στα δύσκολα και δεν βγήκε ένα προεδρείο που θα ήταν δύσκολα ελεγχόμενο από τον Γαλατσόπουλου και στο οποίο ο Γουλιέλμος είχε ταχθεί υπέρ με ενθουσιασμό. Μέχρι να... αλλάξει ενθουσιασμό που δεν ήταν και πολύ δύσκολο όπως φάνηκε.
Ο “επαναστάτης” Γουλιέλμος έγινε στήριγμα του Γαλατσόπουλου
