Ο ενθουσιασμός που περισσεύει

Ο Παναθηναϊκός έχασε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία στην Κωνσταντινούπολη σήμερα. Αυτό είναι κάτι που αποδέχονται όλοι. Υπάρχει ουκ ολίγα «διότι», στα πολύ περισσότερα «γιατί» που θα τεθούν επί τάπητος. Εννοείται πως θα φταίει ο προπονητής (στην Ελλάδα είμαστε), αλλά να δεχθούμε και πως δεν φταίει μόνο αυτός; Ο Νίκος Παππάς είπε μια μεγάλη αλήθεια σήμερα και μάλιστα αρκετά διπλωματικά για τα δεδομένα του: «Χτυπήσαμε στα ίσια το παιχνίδι και πήγαμε να το πάρουμε με την μαγκιά μας. Κάποιες φορές ο ενθουσιασμός και ο παρορμητισμός περισσεύει». Αυτές οι «κάποιες φορές» μοιράστηκαν σε διαφορετικά σημεία της αναμέτρησης. Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα είναι στο δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Παναθηναϊκός έχει επιβάλλει το ρυθμό του, έκανε αυτά που προφανώς είχε σχεδιάσει. Τρία συνεχόμενα τρίποντα από Μπουρούση και Τζέιμς μπήκαν όπως έπρεπε: Με καλές πάσες, κυκλοφορία και καλά σκριν, που έδωσαν με τη σειρά τους καλά σουτ. Τα επόμενα δύο τρίποντα ήταν ακριβώς το αντίθετο: Δυο βιαστικές και παντελώς αψυχολόγητες ενέργειες του Μάικ Τζέιμς που έβαλαν την Νταρουσάφακα ξανά στο παιχνίδι. Είναι μια εικόνα που επαναλαμβάνεται, με διαφορετικό πρωταγωνιστή κάποιες φορές ξανά και ξανά. Ίσως λοιπόν αυτό που χρειάζεται περισσότερο ο Παναθηναϊκός τη δεδομένη στιγμή να είναι αυτός «ο ενθουσιασμός και παρορμητισμός που περισσεύει» να πάψει να περισσεύει... Να χωρέσει στην ομάδα... ΥΓ1: Ήταν το τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που ο Αντώνης Φώτσης έμεινε εκτός rotation σε έναν αγώνα της Ευρωλίγκας. Και δεν ήταν ο μόνος: Χαραλαμπόπουλος και Νίκολς του έκαναν παρέα στον πάγκο. ΥΓ2: Η υπόθεση «πλεονέκτημα έδρας» περιπλέκεται, αλλά έχει ακόμη δρόμο. Και η φετινή Ευρωλίγκα έχει αποδείξει πως όποιος κάνει προβλέψεις πέφτει έξω. Ρωτήστε και τη Ρεάλ Μαδρίτης.