Ο Τόνι Κούκοτς είδε ακόμα μία υποψηφιότητά του για την είσοδό του στο The Naismith Memorial Basketball Hall of Fame να πέφτει στο… κενό και δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του.
Ο παλαίμαχος φόργουορντ δεν επιλέχθηκε ούτε φέτος από την επιτροπή, ώστε να μπει στην «αίθουσα της δόξας». Τα ονόματα των Κόμπι Μπράιαντ, Τιμ Ντάνκαν, Κέβιν Γκαρνέτ και Πάτρικ Μπάουμαν ήταν εκείνα που ξεχώρισαν, μεταξύ άλλων, με τον Κροάτη να βλέπει και πάλι εαυτόν να παραλείπεται.
«Παραμένει άγνωστο ποιοι αποφασίζουν για αυτά, γιατί δεν έχει ανακοινωθεί ποτέ κάτι στο κοινό. Δεν ξέρω εάν τελικά θα μπω ποτέ στο Hall of Fame. Εάν θέλω; Προφανώς και θέλω! Πέρασε ακόμη ένας χρόνος βέβαια και τίποτα δεν έχει γίνει», ανέφερε εκνευρισμένος ο 51χρονος, για να προσθέσει: «Ειλικρινά, σημαίνει περισσότερα για εμένα που έπαιξα δίπλα στο Μάικλ Τζόρνταν και κατέκτησα δαχτυλίδια στο ΝΒΑ, παρά αυτό. Εάν οι πρώην προπονητές, συμπαίκτες και οι ειδικοί λένε ότι είμαι ένας από τους τρεις-τέσσερις καλύτερους παίκτες στην ιστορία της Ευρώπης, για τι να συζητήσουμε; Μπορεί να μην ξέρουν τι λένε; Δεν έχει σημασία να συνεχίσουμε να συζητάμε κάτι πάνω σε αυτό. Καλύτερα να καταναλώσω ενέργεια για να παίξω γκολφ, παρά να μιλήσω πάλι για όλο αυτό».
Ο Τόνι Κούκοτς αγωνίστηκε στο ΝΒΑ από το 1993 έως το 2006, οπότε αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, παίζοντας κατά σειρά στους Σικάγο Μπουλς, τους Φιλαδέλφεια Σίξερς, τους Ατλάντα Χοκς και τους Μιλγουόκι Μπακς. Αναδείχθηκε τρεις φορές πρωταθλητής, με τους «ταύρους» (1996-1998), μία φορά κορυφαίος έκτος παίκτης (1996) και συμπεριλήφθηκε στη δεύτερη καλύτερη ρούκι πεντάδα το 1994. Το 1991 επιλέχθηκε στους κορυφαίους πενήντα παίκτες της ιστορίας από τη Διεθνή Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης, ενώ έχει εισαχθεί στο FIBA Hall of Fame από το 2017.
Με τη Γιουγκοπλάστικα κατέκτησε τρεις φορές την Ευρωλίγκα (1989-1991), ενώ σε εθνικό επίπεδο, με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, πανηγύρισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ (1988), το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής (1990) και τρία μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ (1989, 1991, χάλκινο 1987). Με την Εθνική Κροατίας αναδείχθηκε «ασημένιος» Ολυμπιονίκης το 1992 στη Βαρκελώνη και «χάλκινος» πρωταθλητής κόσμου (1994) και Ευρώπης (1995). Ήταν πέντε φορές «Euroscar Player of the Year» (1990, 1991, 1994, 1996, 1998) και τέσσερις φορές «Mister Europa Player of the Year» (1990-1992, 1996). Η Ευρωλίγκα τον ψήφισε το 2008 ως έναν από τους πενήντα κορυφαίους συντελεστές στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
