Από χθες το βράδυ ακούω και διαβάζω διάφορα για το ποιος φταίει για τη διακοπή του ποδοσφαιρικού ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, αλλά και για όσα έγιναν στο μπάσκετ μερικές ώρες νωρίτερα. Φταίει το ανίκανο και άβουλο κράτος, φταίει η αστυνομία, που δεν μπορεί να φτιάξει ένα πλάνο της προκοπής για να αποτρέψει τις φασαρίες, φταίνε οι αλήτες οι χούλιγκαν, φταίνε οι παράγοντες των ομάδων, φταίνε τα media και ο οπαδικός Τύπος, φταίει η άτιμη η κενωνία, φταίει ο κακός μας ο καιρός, φταίει ο έρωτας...
Γνωστά όλα αυτά και τετριμμένα πια, αφού κάθε φορά τα ίδια λέγονται και γράφονται από ανθρώπους που έχουν μονίμως άποψη για τις αιτίες των προβλημάτων, όχι όμως και για τις λύσεις τους. Το τι πρέπει να γίνει δεν είναι ποτέ δική τους δουλειά, αλλά πάντα κάποιων άλλων.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που με τη συνολική στάση και τις επιλογές τους δείχνουν ένα δρόμο για την αντιμετώπιση της παντός είδους βίας στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού. Δείτε την παρακάτω φωτογραφία. Είναι από τον πρόσφατο αγώνα της ΑΕΚ με τον Προμηθέα για το πρωτάθλημα της Basket League. Δεξιά, όπως βλέπουμε, είναι οι κερκίδες που συνήθως κάθονται οι οργανωμένοι οπαδοί της Ένωσης. Άδειες. Αριστερά είναι τα μπλε καθίσματα, εκεί όπου τα εισιτήρια είναι ακριβότερα και πάνε συνήθως πιο μεγάλοι σε ηλικία και ώριμοι άνθρωποι, μαζί ενδεχομένως με τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Γεμάτα. Όχι εντελώς, αλλά τέλος πάντων με πολύ κόσμο.
Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν οι εξέδρες του ΟΑΚΑ σχεδόν σε όλους τους εντός έδρας αγώνες της ΑΕΚ φέτος. Άδειο το κομμάτι των οργανωμένων, με κόσμο τα μπλε καθίσματα. Με εξαίρεση τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό φυσικά, όπου για άλλους λόγους οι οργανωμένοι έδωσαν βροντερό "παρών". Πέρυσι χωρίς τους οργανωμένους το ΟΑΚΑ ήταν σχεδόν άδειο, φέτος όχι και τόσο. Αυτό είναι ένα επίτευγμα της διοίκησης του Μάκη Αγγελόπουλου. Διότι σημαίνει πως έχει αρχίσει να δημιουργεί ένα κοινό το οποίο πάει στο γήπεδο για να δει μπάσκετ και τίποτα άλλο. Μικρό τώρα στη αρχή, αλλά με προοπτικές να μεγαλώσει.
Ο Αγγελόπουλος δεν έχει εχθρούς στο μπάσκετ. Θεωρεί τις υπόλοιπες ομάδες συνεταίρους του και όχι ανταγωνιστές του, γι' αυτό έχει καλές σχέσεις και με τον Ολυμπιακό και με τον Παναθηναϊκό. Δεν προκαλεί, δεν βρίζει, δεν κατηγορεί, δεν ξελαρυγγιάζεται για τη διαιτησία, δεν παίζει επικοινωνιακά παιχνίδια με στόχο να κερδίσει πόντους δημοφιλίας. Αν έχει να πει κάτι, συνήθως προς όφελος του μπάσκετ, βγαίνει και το λέει ο ίδιος με καθαρές κουβέντες χωρίς... κύκλους, τετράγωνα, παραλληλόγραμμα, εν ολίγοις δεν είναι ο τύπος του παράγοντα που θα σου κάνει... κεφάλι, που θα θολώσει το μυαλό σου και θα σε ντύσει... Ταλιμπάν, έτοιμο να πας στο γήπεδο να πολεμήσεις τους... αλλόθρησκους. Γι' αυτό οι οργανωμένοι της ΑΕΚ δεν πάνε στο γήπεδο. Τι να πάνε να κάνουν; Να δουν μπάσκετ;
Αντιθέτως, έχει αρχίσει να πηγαίνει όλο και περισσότερος κόσμος που θέλει να περάσει δύο ώρες καλά παρακολουθώντας την αγαπημένη του ομάδα. Βοηθά φυσικά σε αυτό και το ότι η ΑΕΚ εδώ κι ένα χρόνο έχει αρχίσει να νικά και να σηκώνει κούπες, το ότι έχει φτιάξει ομάδα ανταγωνιστική, που παίζει μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Βοηθά όμως και το ότι η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ είναι πια πιο μπασκετική.
Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να μη διαψευστώ στο επόμενο μεγάλο ντέρμπι. Διότι και η μπασκετική ΑΕΚ είναι από τις ομάδες που έχει υποφέρει πολύ στο παρελθόν από συμπεριφορές των οργανωμένων οπαδών της. Όμως είναι αναγκαίο το στοίχημα που έχει βάλει ο Μάκης Αγγελόπουλος, πρωτίστως με τον εαυτό του, να κερδηθεί.
Γιατί θα δείξει πως υπάρχει και αυτός ο τρόπος για να πετάξουμε τη βία έξω από τα γήπεδα...
