Μετά από ένα σκληρό και αμφίρροπο πρώτο ημίχρονο, η Μονακό κατέθεσε την ποιότητά της στο δεύτερο ημίχρονο στο παρκέ του ΟΑΚΑ, κέρδισε με 87-65 τη μαχητική Λούντβιγκσμπουργκ και προκρίθηκε πανηγυρικά στον τελικό του φάιναλ φορ του Basketball Champions League, κάνοντας ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρυσι, όταν είχε χάσει στον ημιτελικό.
Κακό μπάσκετ παίχθηκε στο ξεκίνημα του αγώνα, καθώς ήταν φανερό πως οι δύο ομάδες έδωσαν μεγάλη έμφαση στις άμυνές τους, ενώ και η πίεση λόγω της σημασίας του ημιτελικού δεν βοηθούσε ώστε να ενεργούν με καθαρό μυαλό στην επίθεση. Η Λούντβιγκσμπουργκ κατάφερε να πάρει ένα μικρό προβάδισμα (11-5 στο 7'), παρά το ότι είχε πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ και ήταν άστοχη από την περιφέρεια. Άλλο τόσο άστοχη και... χειρότερα, όμως, ήταν και η Μονακό, η οποία εκτός των άλλων δεν μπορούσε να βάλει ούτε βολές. Είχε μόλις 4/12 στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Κικάνοβιτς να... γκρεμίζει το αντίπαλο καλάθι από τη γραμμή, αδυνατώντας να εκμεταλλευτεί τα φάουλ που κέρδιζε μετά τη συνεχή τροφοδότησή του από τους γκαρντ της ομάδας του.
Εκμεταλλευόμενη αυτήν ακριβώς την αστοχία της Μονακό στις βολές, η Λούντβιγκσμπουργκ προηγήθηκε με 20-11 στο τέλος της πρώτης περιόδου και με 24-15 στο 12', ωστόσο από εκείνο το σημείο και μετά η Μονακό αντέδρασε. Ο Μίτροβιτς βρήκε στα πρόσωπα των Κραφτ, Ρόμπινσον ένα πολύ αποτελεσματικό δίδυμο στα γκαρντ, που έδωσε ενέργεια, πίεση στην άμυνα και γρήγορο τέμπο, έτσι στα επόμενα πέντε λεπτά έτρεξε ένα σερί 13-4 και ισοφάρισε 28-28 στο 17', καθώς έπαιζε πολύ δυνατά στην άμυνα, αρκετές φορές πάντως και με την ανοχή των διαιτητών.
Με δύο συνεχόμενα τρίποντα των Γκλαντίρ και Κραφτ η Μονακό προηγήθηκε με 34-29 στο 18', αλλά η Λούντβιγκσμπουργκ την πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα και με πρωταγωνιστή τον Μακ Νίλι, ο οποίος ως το τέλος του ημιχρόνου πέτυχε δύο τρίποντα (το ένα μάλιστα στην εκπνοή του 20λέπτου). Άλλο ένα πέτυχε ο Κουκ, έτσι η γερμανική ομάδα όχι μόνο συγκράτησε την ορμή της Μονακό, αλλά προηγήθηκε κιόλας στο ημίχρονο με 38-36.
Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου η Λούντβιγκσμπουργκ ήταν και πάλι καλύτερη με αποτέλεσμα να προηγηθεί με 44-38, αλλά η Μονακό αυτή τη φορά αντέδρασε πιο γρήγορα. Με καλή και δυνατή άμυνα και με τον Αμάρα Σι να δίνει μαζεμένες επιθετικές λύσεις, πέρασε μπροστά με 47-44 στο 24' και σταθεροποίησε το προβάδισμά της. Γι' αυτό φρόντισε κυρίως ο Ρόμπινσον, ο οποίος στην τρίτη περίοδο πήρε φωτιά και αποτέλεσε το επιθετικό σημείο αναφοράς της Μονακό, που στο 28' προηγήθηκε με 56-49 και στο τέλος της τρίτης περιόδου με 61-54 χάρη σε τρίποντο του Κικάνοβιτς.
Με τρίποντο του Γκλαντίρ στην πρώτη επίθεση της τελευταίας περιόδου η Μονακό προηγήθηκε για πρώτη φορά με διψήφια διαφορά (64-54) και έγινε το αφεντικό του αγώνα, καθώς η άμυνά της παρέμενε στιβαρή και στην επίθεση ο Κούπερ έκανε καλή δουλειά συνεργαζόμενος με τους ψηλούς και ειδικά τον Κικάνοβιτς. Η Λούντβιγκσμπουργκ έμοιαζε να ξεμένει από λύσεις απέναντι στην άμυνα της Μονακό, η οποία στο 35' με νέο τρίποντο του Γκλαντίρ και καλάθι του Ρόμπινσον προηγήθηκε με 76-61 "καθαρίζοντας" ουσιαστικά τον αγώνα. Η Λούντβιγκσμπουργκ στα επόμενα λεπτά παρέδωσε πνεύμα, η Μονακό βρήκε την ευκαιρία να προσφέρει και θέαμα, η διαφορά ανέβηκε στους 24 πόντους στο 38' (87-63) και η πρόκριση των "πριγκίπων" στον τελικό απέκτησε πανηγυρικό χαρακτήρα.
O ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ: Η Μονακό είχε πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, όμως αυτός που δικαιούται τον τίτλο του MVP είναι ο Τζέραλντ Ρόμπινσον. Διότι ήταν αυτός που τράβηξε το σκοράρισμα στην τρίτη περίοδο και με την ενέργεια που έβγαλε συνέβαλε αποφασιστικά ώστε η Μονακό να πάρει για τα καλά κεφάλι στο σκορ και στην τελευταία περίοδο να αφήσει οριστικά πίσω της τη Λούντβιγκσμπουργκ.
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ: Η Μονακό μοίρασε 27 ασίστ και η Λούντβιγκσμπουργκ μόλις 9, κάτι που δείχνει πόσο διαφορετικά προσανατολισμένο ήταν το παιχνίδι των δύο ομάδων. Αυτή που έπαιξε πιο ομαδικά κέρδισε.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΔΩ
