Η μαγική βραδιά που ολοκληρώνεται σιγά - σιγά στο ΟΑΚΑ, η μαγική χρονιά που ολοκληρώνεται σταδιακά για την ΑΕΚ, αφού προβλέπεται και... καλλιτεχνικό πρόγραμμα, όλα αυτά που κορυφώθηκαν για τους κιτρινόμαυρους στην διάρκεια αυτού του τριημέρου, μπορούν να συνθέσουν ένα πολύ περίεργο παζλ αν στην σύνθεση ανατρέξουμε στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν.
Ηταν το καλοκαίρι του 2016, όταν η ΑΕΚ βρισκόταν στα χαρακώματα, με πολύ βαριές κουβέντες με την FIBA δι' αντιπροσώπου την... ΕΟΚ, "ουρλιάζοντας" ότι εκβιάζεται με μη δημοκρατικές διαδικασίες και... σύρεται με απειλές στην συμμετοχή της στο ανύπαρκτο τότε, κυριολεκτικά αφού υπήρχε μόνο ως όνομα, Champions League.
Δεν ήταν μυστικό το πάθος του Μάκη Αγγελόπουλου να συμμετάσχει, στην χειρότερη περίπτωση, στο Eurocup αν δεν υπήρχε χώρος στην Ευρωλίγκα, δεν ήταν μυστική και η οργή για όσα γίνονταν εκείνη την εποχή.
Εδώ και λίγη ώρα, η ΑΕΚ ζει αυτό που είπε ο Ντράγκαν Σάκοτα, την κορύφωση της αναγέννησής της. Αυτή η τετραετία, του Μάκη Αγγελόπουλου που πήρε την ομάδα από τα... αζήτητα και την ανέβαζε βήμα με βήμα στα ψηλά, έχει πλέον χρυσό περιτύλιγμα, ένα βαρύτιμο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Η ΑΕΚ θα ακούει Basketball Champions League και θα... ανατριχιάζει, πιθανότατα η σχέση τους θα γίνει και ταινία και ανεξάρτητα από την εξέλιξή της, θα μείνει για πάντα χαραγμένη.
Οχι μόνο στην ΑΕΚ, είναι η αλήθεια, αλλά και στην διοργάνωση την ίδια. Οι σκηνές που εκτυλίχτηκαν στο ΟΑΚΑ αυτά τα δύο βράδια, ήταν μπόνους μεγάλο για το Champions League. Ηταν σφραγίδα πιστοποίησης οι γεμάτες κερκίδες και η συνολικά άψογη και φατνασμαγορική διοργάνωση που παρείχε η ΑΕΚ, ήταν ένα από αυτά τα μικρά βήματα που είναι όμως και τόσο απαραίτητα για να μεγαλώνει και να εδραιώνεται μια νεοσύστατη διοργάνωση σαν αυτήν.
Η ΑΕΚ και το Champions League ξεκίνησαν όχι απλά με ένταση, αλλά με μίσος. Εχει συμβεί όμως αυτό σε πολλούς μεγάλους έρωτες στην ιστορία. Και αν... τους κάτσει το αίσθημα, μπορεί να εξελιχθεί σε πάθος. Οπως, λογικά συνέβη μ' αυτούς τους δύο.
Η (παν)άξια πρωταθλήτρια με βάση την εικόνα του φάιναλ φορ βροντοφώναξε το παρών που σε διάρκεια φωνάζει φέτος, και όχι μόνο. Η διοργάνωση νιώθει ότι πατάει σταθερά και ότι έχει συμμάχους που της προσφέρουν πεδίο εξάπλωσης. Ηταν παραπάνω από πολύ καλό, μάλλον θριαμβευτικό, το φινάλε του φετινού Champions League, για το ίδιο, για την ΑΕΚ πάνω απ' όλους, για το ελληνικό μπάσκετ, για την εικόνα του αθλητισμού της χώρας. Αντε και του χρόνου.
