Τη χαμένη της αίγλη προσπαθεί να βρει η Ουγγαρία, η οποία αγωνίζεται στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019.
Χώρα με πλούσια αθλητική παράδοση είναι η Ουγγαρία, έχοντας μάλιστα και τρία μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ, με το τελευταίο όμως να «χάνεται» στο μακρινό 1955. Τότε ήταν που αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης οι Μαγυάροι, που ανέβηκαν ένα ένα τα σκαλιά (3οι το 1946, 2οι το 1953), αλλά πλέον έχουν υποχωρήσει. Περιορίζονται στην 41η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, μόλις στην 23η στην ευρωπαϊκή ζώνη, με τον κόσμο πάντως να μην έχει χάσει το ενδιαφέρον του για το μπάσκετ.
Εξάλλου, όπως παραδέχθηκε και ο Ζόλταν Περλ μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της FIBA: «Στο περσινό Ευρωμπάσκετ είχαμε αρκετούς φιλάθλους μας που ήρθαν και μας υποστήριξαν και στα προκριματικά δώσαμε, έως τώρα, δύο εντός έδρας παιχνίδια και ήταν αμφότερα sold out. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που ο κόσμος ενδιαφέρεται για εμάς. Προσωπικά, για εμένα, είναι πολύ σημαντικό να παίζω μπροστά στους φιλάθλους μας, μου δίνουν έξτρα κίνητρο. Ήταν ιδιαίτερη στιγμή για εμένα το παιχνίδι μας με την Πολωνία, που δώσαμε στο Σζομπαθέλι, στο οποίο γεννήθηκα και μεγάλωσα. Κερδίσαμε, σε μια συναισθηματική ημέρα για εμένα».
Στα 22 του, έχει ήδη αγωνιστεί σε ένα Ευρωμπάσκετ, ενώ τώρα παλεύει με την Εθνική Ουγγαρίας να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. «Είναι όνειρο που γίνεται πραγματικότητα να μπορείς να εκπροσωπείς τη χώρα σου και ειδικά στο υψηλότερο επίπεδο, μέσω της εθνικής ομάδας. Ακούγοντας τον εθνικό ύμνο, πριν από τους αγώνες, γεμίζω ενέργεια. Είμαι υπερήφανος που παίζω στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, οι προπονητές με εμπιστεύονται, οι συμπαίκτες μου το ίδιο, αλλά κι εγώ δίνω πάντα ό,τι έχω και δεν έχω. Δούλεψα σκληρά και προσπαθώ να ανταποκριθώ στις προσδοκίες», παραδέχθηκε.
Αναφέρθηκε και στο γεγονός πως πάντα, μετά τους αγώνες τους, τραγουδούν όλοι μαζί τον εθνικό ύμνο: «Ξεκινήσαμε να το κάνουμε πριν από περίπου δύο χρόνια. Θέλαμε να δείξουμε πως είμαστε ενωμένοι, πως είμαστε "ένα" με τους φιλάθλους μας, τους οποίους θέλουμε να κάνουμε πάντα υπερήφανους. Νομίζω πως ήταν ιδέα του προπονητή μας, Στόγιαν Ίβκοβιτς».
Κλείνοντας, μίλησε για τις διαφορές ανάμεσα στην Εθνική Ουγγαρίας και την ομάδα που παίζει σε διασυλλογικό επίπεδο, τη Φάλκο Βουλκάνο: «Υπάρχει πάθος και για τα δύο κι έχω το ίδιο κίνητρο, επειδή η ομάδα μου εδρεύει στη γενέτειρά μου. Σε κάθε αγώνα προσπαθώ να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου. Σίγουρα, η συμμετοχή μου στην Εθνική με βελτιώνει ως παίκτη. Μου αρέσει πολύ το νέο σύστημα διεξαγωγής, με αναμετρήσεις μεσούσης της περιόδου. Είναι καλή ευκαιρία να μαζευόμαστε και να παίζουμε, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία κυρίως όσον αφορά στη φυσική κατάσταση κι αυτό θεωρώ πως είναι καλύτερο».
Οι Ούγγροι ισοβαθμούν στη δεύτερη θέση του Γ’ Ομίλου με την Πολωνία, έχοντας 2-2, ενώ πρώτη και αήττητη είναι η Λιθουανία και τελευταίο με 0-4 το Κόσσοβο. Στο τρίτο «παράθυρο» της FIBA, τον Ιούνιο, θα παίξουν εκτός έδρας με τους ουραγούς και στην έδρα τους με τη «Λιέτουβα».
