To αφιέρωμα της Euroleague στους 101 θρύλους που συνεισέφεραν στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ (βασισμένο στο βιβλίο «101 Greats of European Basketball» του Vladimir Stankovic, το οποίο κυκλοφόρησε το 2018) συνεχίζεται και στο προσκήνιο έρχεται αυτή τη φορά ο Μάικ Ντ'Αντόνι ή αλλιώς ο πρώτος «Eυρωπαίος» προπονητής στο NBA.
Για να είμαστε ακριβείς, ο Μάικ Ντ'Αντόνι γεννήθηκε στις 9 Μαϊου του 1951, στο Μούλενς της Δυτικής Βιρτζίνια στην Αμερική, αλλά κατέχει και ιταλικό διαβατήριο, έχοντας έτσι διπλή υπηκοότητα.
Εξάλλου, πέρασε αρκετά χρόνια στη γειτονική μας χώρα, τόσα σαν παίκτης (1977-90) με την Αρμάνι Μιλάνο, όσο και σαν προπονητής στον πάγκο της Αρμάνι (1990-94) και της Μπενετόν Τρεβίζο (1994-97).
Το 1997 έφυγε για την αμερική, όπου εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ των Ντένβερ Νάγκετς, για να αναλάβει μόλις την επόμενη χρονιά, το ρόλο του πρώτου προπονητή στην ομάδα. Το 2005 αναδείχθηκε και προπονητής της χρονιάς στο ΝΒΑ, βρισκόμενος τότε στους Φοίνιξ Σανς, κάτι που επανέλαβε και το 2017, ως προπονητής των Χιούστον Ρόκετς, στον πάγκο των οποίων κάθεται μέχρι και σήμερα (από το 2016).
Ωστόσο, το αφιέρωμα της Euroleague προσανατολίζεται στην παικτική καριέρα και όχι στην μετέπειτα προπονητική του ζωή.
Τα πρώτα βήματα
Ο Μάικ Ντ'Άντόνι αποφοίτησε από το κολλέγιο Marshall το 1973 και επιλέχθηκε στο νούμερο 20 του draft από τους Κάνσας Σίτι. Έμεινε στο ΝΒΑ για τρία χρόνια, μέχρι και το 1976 και μετά ήρθε στην Ιταλία, για λογαριασμό της Μιλάνο, στην οποία έμεινα για 13 ολόκληρα χρόνια, μέχρι που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1990.
Νταν Πίτερσον
Ο Νταν Πίτερσον, ο οποίος ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Αρμάνι το 1978 και έμεινε στην ομάδα μέχρι και το 1987, είναι 0 πλέον κατάλληλος για να περιγράψει τι εστί Μάικ Ντ'Αντόνι.
«Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ανέλαβα την Olimpia Milan το 1978 ήταν να επιβεβαιώσω τον Mike D'Antoni ως έναν από τους δύο επιτρεπόμενους ξένους παίκτες μου. Ήμουν ακόμα προπονητής του Virtus Bologna το 1977-78 και ο Olimpia μπήκε και μας νίκησε με 15 πόντους, 104-89, καθώς ο Mike D'Antoni σταμάτησε τον κορυφαίο σκόρερ μου, τον John Roche, και απλά μας έσκισε με την ικανότητα του στο play-making, τα γρήγορα χέρια του, την άμυνα του, τα κλεψίματά του, την ηγεσία του. Τον ήθελε στην ομάδα μου», ανέφερε αρχικά.
Εν συνεχεία: «Ήμασταν μαζί και τα εννέα χρόνια, προπονούσα την Olimpia. Ήταν, όπως λένε,« προπονητής στο παρκέ». Σχεδίαζα την επίθεση έτσι ώστε ο Mike να μπορεί να το εκτελέσει χωρίς να καλεί σήματα χεριών ή φωνητικά σήματα, χρησιμοποιώντας μόνο αυτοματισμούς για να «δείξει» το παιχνίδι. Αυτό τον άφησε να ντριμπλάρει χωρίς καμία ανησυχία. Έβαλα επίσης το παιχνίδι «L» (Pick & Roll) για να χρησιμοποιήσω τις εξαιρετικές του ικανότητες στην ντρίμπλα. Τέλος, έβαλα το «3» στην άμυνά μας, η παγίδα της ζώνης μισού γηπέδου 1-3-1, η οποία έγινε η χαρακτηριστική κίνηση του Μάικ. Ο Μάικ μας οδήγησε σε μια ιστορική εποχή επιτυχίας και συνομιλούσα μαζί του συχνά, έξω από το γήπεδο, κατά τη διάρκεια των time outs ή στο ημίχρονο.
Όπως αναφέρει ο Πίτερσον, ο Ντ'Αντόνι ήταν πάντα μια επέκταση του προπονητή στο παρκέ. Ήταν ένας από αυτούς τους παίκτες με ένα φυσικό χάρισμα να διαβάζει τα παιχνίδια, να αυτοσχεδιάζει και να παίρνει το καλύτερο από τους συμπαίκτες του, γιατί τους έδινε πάντα την μπάλα την κατάλληλη στιγμή ή έτρεχε παιχνίδια που διευκόλυναν την ομάδα του να σκοράρει.
Δεν ήταν φυσικός σκόρερ, αλλά αν οι πόντοι ήταν αυτό που χρειαζόταν η ομάδα, ήταν εκεί για να σκοράρει 20 ή περισσότερους. Το 1990, επελέγη ως βασικός πόιντ γκαρντ σε μια υποθετική ομάδα όλων των εποχών του ιταλικού πρωταθλήματος.
Δις πρωταθλητής Ευρώπης
Σαν παίκτης, ο Ντ'Αντόνι πανηγύρισε 5 πρωτθλήματα Ιταλίας (1982, 1985, 1986, 1987 and 1989), 2 Κύπελλα (1987, 1988), το Korac το 1985 και το Intercontinental το 1989 (επικρατώντας της Μπαρτσελόνα με 102-91).
Παρά τάυτα, οι μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του ήταν τα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, το 1987 και το 1988, απέναντ στην Μακάμπι Τελ Αβίβ και τις δύο φορές.
Τίτλοι σαν προπονητής
Όντας προπονητής ο Ντ'Αντόνι έχει στο παλμαρέ του 2 πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο Ιταλίας, όπως και από ένα κύπελλο Saporta και Korac. Στην Ιταλία, το ρεκόρ νικών-ηττών του είναι στις 212 νίκες σε 306 αναμετρήσεις (69.2%).
Ακόμη, έχει σταθεί στο πλευρό του Μάικ Σιζέφσκι σαν βοηθός στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο του 2006 στην Ιαπωνία κερδίζοντας το αργυρο μετάλλιο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, φεύγοντας από εκεί με το χρυσό.
