Ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε την καλύτερή του εμφάνιση στη σεζόν και θα πρέπει να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο.
Η φετινή έκδοση των πρωταθλητών Ελλάδας έχει πετύχει κάτι ιδιαίτερο. Ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος πριν το τζάμπολ ενός αγώνα για την εικόνα που θα παρουσιάσει το «τριφύλλι» στο παρκέ. Ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση του εντός έδρας αγώνα με τη Βαλένθια η έκπληξη ήταν ευχάριστη, με την ομάδα του Όντεντ Κάτας να πραγματοποιεί την καλύτερη εμφάνισή της στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο και να πανηγυρίζει μία άνετη νίκη κόντρα σε μία αντίπαλο η οποία διαθέτει σαφώς μεγαλύτερη ποιότητα, παλεύει για να μπει στα πλέι οφ και που δεν θα πρέπει κανείς να ξεχνάει πως όταν νίκησε στο ΣΕΦ ορισμένοι θέλησαν να την παρουσιάσουν ως τους νέους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.
Είναι δεδομένο ότι η επιστροφή στη δράση των Παπαπέτρου και Παπαγιάννη βοήθησε και στο ψυχολογικό κομμάτι το υπόλοιπο σύνολο. Από την άλλη το μομέντουμ δεν ήταν κακό. Άλλωστε ο Παναθηναϊκός 48 ώρες νωρίτερα είχε βγάλει αντίδραση και ήταν αξιοπρεπής στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη. Ωστόσο η διαφορά έγινε από τη διάθεση που υπήρχε στην άμυνα και το σωστά δομημένο μπάσκετ που έπαιξε στην επίθεση.
Το πλάνο του Ισραηλινού προπονητή ήταν απλό, στοχευμένο και ξεκάθαρο. Να μην επιτρέπουν οι παίκτες του ούτε ένα εύκολο καλάθι, να παίξουν στα όρια του φάουλ και παράλληλα στην επίθεση να διατηρούν την υπομονή ούτως ώστε να διαβάζουν τις αδυναμίες και τα mismatch σε κάθε περιστροφή, βρίσκοντας την καλύτερη επιλογή που παράλληλα διέθετε και τις περισσότερες πιθανότητες για να καταλήξει στο αντίπαλο καλάθι. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι «πράσινοι» σκόραραν 91 πόντους σουτάροντας άσχημα από το τρίποντο (6/21) και με τον Νεμάνια Νέντοβιτς να είναι ασυνήθιστα κακός από μακριά (2/11). Οι 23 ασίστ για 13 λάθη όμως αποτελούν πυξίδα για το μέλλον.
Κι αυτοί οι αριθμοί σε συνδυασμό με την απόλυτη κυριαρχία στα ριμπάουντ (39-27) εξηγούν πολύ εύκολα και γρήγορα, τους λόγους που ο Παναθηναϊκός έκανε «πάρτι». Ταυτόχρονα αξίζουν credit όλοι οι ψηλοί που πέρασαν από το μαρκάρισμα του Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς και τον έκαναν να μοιάζει ένας σέντερ από τους πολλούς, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί τον κορυφαίο ψηλό δημιουργό στην Ευρωλίγκα κι έναν σπουδαίο σκόρερ.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο αποτελεί η διάθεση του Κάτας να «κερδίσει» παίκτες. Δείχνει να προσπαθεί να το καταφέρει με τα «στοιχήματα» του Λευτέρη Μποχωρίδη και του Ζακ Όγκαστ. Αμφότεροι έχουν δεχτεί αρκετή κριτική από αυτήν εδώ τη γωνία, όμως η εμφάνισή τους στο παιχνίδι με τη Βαλένθια ήταν αψεγάδιαστη. Ο πρώτος μάλιστα έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του στο κορυφαίο επίπεδο. Κι αυτό δεν αφορά όσα δείχνει το φύλλο της στατιστικής, αλλά και όσα δεν δείχνει. Το μεγαλύτερό του παράσημο ήταν το γεγονός ότι σε 27 λεπτά συμμετοχής δεν υπέπεσε ούτε σ' ένα λάθος και του αξίζουν συγχαρητήρια γι' αυτό. Αντίστοιχα καλός και ο Όγκαστ που μπορεί να δημιουργήσει ένα καλό δίδυμο στη θέση «5» με τον σταθερά καλό Παπαγιάννη. Ο Ελληνοαμερικανός πάλεψε, τέλειωσε φάσεις δείχνοντας ότι το ρεπερτόριό του δεν περιλαμβάνει αυστηρά και μόνο καρφώματα και έπεισε ότι πρέπει να πάρει κι άλλες ευκαιρίες.
Φυσικά πανηγυρισμοί δεν μπορούν να υπάρξουν όταν ο Παναθηναϊκός έχει ρεκόρ 8-14, αλλά έστω και τώρα, αν καταφέρει να δημιουργήσει κάτι χρήσιμο για το μέλλον, τότε θα έχει μία αιτία να χαμογελάσει στο φινάλε του φετινού ταξιδιού του στην EuroLeague. Αρκεί η εξαίρεση της χθεσινής (29/1) εμφάνισης να μετατραπεί σε κανόνας και να παραμείνει σταθερή η εικόνα του συνόλου, ακόμα και στις ήττες που θα έρθουν.
Πλέον η «στροφή» γίνεται στο αυριανό (31/1) παιχνίδι με τον Προμηθέα Πάτρας κι αν στο «τριφύλλι» κάνουν το λάθος να σκεφτούν πρόωρα το ντέρμπι που ακολουθεί, δεν αποκλείεται να την «πατήσουν» από τους «καμικάζι» του Μάκη Γιατρά... Άλλωστε μετά θα έχουν αρκετό χρόνο για να καταστρώσουν τα πλάνα τους για τον Ολυμπιακό.
