Είναι πρόοδος για την ΑΕΚ ο τρόπος που αντιμετώπισε την ήττα από τον Παναθηναϊκό στον πρώτο αγώνα της ημιτελικής σειράς των πλέι οφ. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στον αγώνα της κανονικής περιόδου, που είχε χαθεί στην παράταση, αυτή τη φορά δεν ακούστηκαν στα αποδυτήρια κραυγές κατά της διαιτησίας, αν και-εδώ που τα λέμε-τώρα έχουν περισσότερους λόγους για να φωνάζουν απ' ό,τι τότε. Εκείνο που ακουγόταν ήταν αυτοκριτική.
"Χάσαμε μεγάλη ευκαιρία. Με τέτοιον Παναθηναϊκό...", έλεγαν. Κι είναι σωστή αυτή η αντιμετώπιση. Μόνο αν επιμείνεις στα δικά σου λάθη δίχως να αναζητήσεις δικαιολογίες αλλού, έχεις πιθανότητες να τα διορθώσεις και να βελτιωθείς.
Πράγματι, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός. Κέρδισε περισσότερο επειδή κατέστρεψε το παιχνίδι της ΑΕΚ σκληραίνοντας την άμυνά του, παρά επειδή ο ίδιος ήταν παραγωγικός. Και φυσικά επειδή ο Καλάθης έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι.
Πράγματι, η ΑΕΚ έχασε μεγάλη ευκαιρία. Οι προϋποθέσεις για να νικήσει δημιουργήθηκαν μέσα στο παιχνίδι και αν το έπαιρνε, η ιστορία της σειράς θα άλλαζε, με δεδομένο ότι στο δεύτερο αγώνα η Ένωση είναι γηπεδούχος.
Ωστόσο, επειδή η σειρά κρίνεται στις τρεις νίκες, άρα υπάρχει ακόμα δρόμος, καλό είναι η ΑΕΚ είναι να δει το ποτήρι μισογεμάτο. Δεν έχασε ευκαιρία, αντιθέτως έδειξε πως μπορεί να πάρει επιτέλους μια νίκη από τον Παναθηναϊκό. Κι αυτό που πρέπει να κάνει δεν είναι μόνο να γίνει πιο σκληρή, όπως είπε ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, αλλά και να βρει λύσεις από τους έμπειρους παίκτες της, που ως τώρα δεν βοηθούν σχεδόν καθόλου.
Για τον Βασιλειάδη και τον Μαυροκεφαλίδη χτυπά η καμπάνα, που είναι σκιές του εαυτού τους. Στα πλέι οφ οι έμπειροι παίκτες είναι αυτοί που βγαίνουν μπροστά και η ΑΕΚ χρειάζεται και τους δύο. Ειδικά τον Μαυροκεφαλίδη, που αν κάτι κάνει πολύ καλά, αυτό είναι να σκοράρει. Πρέπει κάποια στιγμή να συνδεθεί με το αντίπαλο καλάθι για να βοηθήσει και τον Μαυροειδή, που σε αυτά τα πλέι οφ έχει ξεπεράσει τον δικό του εαυτό...
Photo Credits: Eurokinissi
