Νίκησε στη σκακιέρα του Τελ Αβίβ χωρίς το βασιλιά του

Η αναμενόμενη (επαγγελματική) νίκη, μπορεί να μη δίνει credit στην ομάδα που την κάνει, καθώς είναι…υποχρεωμένη να την πετύχει, αλλά τουλάχιστον τη γλυτώνει από πολύ γκρίνια και εσωστρέφεια. Έτσι και αλλιώς οι δύο αυτές έννοιες είναι σχεδόν λέξεις άγνωστες στον Ολυμπιακό που ακόμα και μετά από κακές ήττες, έχει σηκώσει άμεσα κεφάλι. Όμως γιατί να έχανε αυτή τη χρυσή ευκαιρία στο Τελ Αβίβ, από τη στιγμή μάλιστα που είχε προηγηθεί και η «βόμβα» στην Πόλη από τη Γαλατά που νίκησε τη Ρεάλ ; Οι πρωταθλητές έβγαλαν με θετικότατο πρόσημο μια διαβολοβδομάδα εξωτερικού, κρατώντας τη διαφορά στη Φενέρ και παίρνοντας το διπλό στη Μακάμπι και ετοιμάζονται για μια ακόμα πιο ζόρικη…εσωτερικού με Νταρουσάφακα και Γαλατάσαραϊ στο ΣΕΦ και ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Τρία παιχνίδια που οι Πειραιώτες θέλουν (και πρέπει) να τα πάρουν εφόσον έχουν υψηλές βλέψεις αφ’ ενός στην Ευρωλίγκα που από χθες κρυφοκοιτάζουν και την πρώτη δυάδα αλλά και στο πρωτάθλημα που θέλουν την πρωτιά στην κανονική περίοδο. Το πιο θετικό για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο είναι πάντως ότι στο δυσκολότερο - πνευματικά – παιχνίδι – της χρονιάς είδε τους παίκτες του να παίρνουν υψηλότατο βαθμό αυτοσυγκέντρωσης για 34-35 λεπτά πριν ακούσουν την κατσάδα για το αχρείαστο χαλάρωμα στο φινάλε. Παράλληλα μετά από κάποιο διάστημα ο Μάτ Λοτζέσκι ήταν και πάλι «καυτός» και κυρίως με καλή ψυχολογία παίζοντας κομβικό ρόλο στο να μετατρέψει ο Ολυμπιακός ένα πονηρό ματς σε περίπατο. Μαζί του και ο Γκρίν που είχε ανέβει όμως από την περασμένη εβδομάδα στην Πόλη. Για τον σταθερό επιθετικό και όχι μόνο πόλο της ομάδας δεν χρειάζεται να πούμε κάτι ξεχωριστό καθώς ο Γιώργος Πρίντεζης είναι διαχρονική αξία, αλλά για τον παίκτη-κλειδί που ήταν ο Ντομινίκ Ουότερς έχει σημασία να θυμίσουμε πόσο αρμονικά συμπλήρωσε και κάλυψε τον Μάντζαρη όταν πήρε ανάσες βοηθώντας και στο σκοράρισμα. Επίσης σταθερότατος στα limit up εδώ και δυόμιση μήνες είναι ο Κώστας Παπανικολάου που επέστρεψε – αγωνιστικά – από εκεί που είχε αφήει τον Ολυμπιακο και ακόμα καλύτερα. Βλέποντας ξανά στο γήπεδο, τον καλό συνάδελφο Ελι, θυμηθήκαμε ότι εκτός από καλός και έμπειρος δημοσιογράφος ήταν στα νιάτα του και γκράν μάστερ στο σκάκι (έχοντας συμμετάσχει με επιτυχία και στην Ολυμπιάδα της Θεσσαλονίκης το 1984). «Δεν σου θυμίζει πολύ σκάκι αυτός ο Ολυμπιακός» του πετάξαμε το…δόλωμα και το χαμόγελό του έφτασε ως τα αυτιά. «Ναι είναι μια ΟΜΑΔΑ, με εξαιρετικά πιόνια σε όλες τις θέσεις που ο παίκτης (Σφαιρόπουλος) ξέρει πότε και που θα τα θυσιάσει για να φτάσει στο Ρουά Ματ και να τελειώσει το παιχνίδι». Και όλα αυτά να συμπληρώσουμε εδώ τα έκανε στο Τελ Αβίβ χωρίς να έχει τον Βασιλιά του (Σπανούλης), δείγμα του πόσο καλά λειτουργεί και στα πνευματικά παιχνίδια όπως το σκάκι.