Η Ευαγγελία Νάτσκου εμφανίζεται στο παρκέ με τα... γνωστά πια κοτσιδάκια της, χαμογελαστό πρόσωπο, αλλά να ξέρετε πως το παρουσιαστικό ξεγελά καμιά φορά. Και σίγουρα στην περίπτωσή της. Γιατί όταν πατήσει παρκέ «κολλάει» κι αυτή από το πάθος της ομάδας και σίγουρα η προσωπική της αντίπαλος δεν περνάει και πολύ καλά. Είτε παίξει πέντε λεπτά, είτε είκοσι...
«Τι να πω... Μας τραβάει αυτό το πάθος, αυτή η ενέργεια που βγάζει αυτή η ομάδα και μας κρατάει σε εγρήγορση ακόμη και όταν είμαστε στον πάγκο. Θέλουμε να βοηθήσουμε όσο γίνεται περισσότερο η μία την άλλη. Υπάρχει καλή χημεία στην ομάδα, η καθεμία έχει το ρόλο της και το ξέρουμε. Είμαστε οικογένεια. Θα ανεβάσουμε τις ομάδες σε όλες τις κατηγορίες να ξέρετε!».
Σε παρασύρει λίγο με τη ροή που έχει ο λόγος της και προσθέτει με σημασία: «Η άνοδος αυτή, την οποία στερηθήκαμε εμείς πέρυσι, είναι το δώρο μας για τα τέσσερα κορίτσια που θα συνεχίσουν και του χρόνου στις Κορασίδες: Την
Τι να σας : ¨οΠως είπαμε κάποια το αθος και η ενέγει αας τραβέι και μας καρταέι να της βοηθήσουμε όσο γίνετια περισσότερο καιη χημεία που έχουμε τραβάει Η καθεμία έχει το όλο της και το ξέρουμε απόλυτα Εϊμαστε οικογένεια .. δεν υπάρχουν θα ανεβάσουμε όλες τις καγηγορίες. 4 κορίτσα Έλενα Λαμπρινή μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσαμε να τους κάνουμε το δώρο.. Την Έλενα (Μποσγανά), την Λαμπρινή (Πολυμένη), την Δανάη (Παπαδοπούλου) και την Γεωργία (Γρηγοροπούλου)».
Για την ίδια η άνοδος στην Α’ κατηγορία ήταν ένα περσινό χρωστούμενο και η χαρά είναι διπλή: «Δεν υπάρχουν λόγια ειλικρινά! Πιστεύως πως σήμερα αποδείξαμε πως οι εθνικές ομάδες αξίζουν να βρίσκονται στην Α’ Κατηγορία!».
Ήταν κάτι που δεν ήρθε από τη μία μέρα στην άλλη πάντως, καθώς αυτή η ομάδα είναι ουσιαστικά μαζί μια τριετία: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως είμαστε οικογένεια. Είμαστε αδέλφια. Δεν μπορείς να φτάσεις σε αυτό το σημείο πιστεύω αν δεν νιώθεις την ομάδα οικογένεια. Γι’ αυτό και η πρώτη θέση ανήκει σε όλες. Είμαστε 12, είμαστε μαζί τρία χρόνια τώρα, θέλουμε να είμαστε μαζί και αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας».
Η Νάτσκου δεν θα ξεχάσει ούτε τους προπονητές: «Το τεχνικό επιτελείο βρίσκεται πιο ψηλά από όλες, αλλά ο κόουτς μας λέει συνέχεια πως όσα κάνουμε ανήκουμε σε εμάς. Μας καθοδηγούν, είναι δίπλα μας, αλλά μετά ότι κάνουμε ανήκει σε εμάς, γιατί είμαστε μόνες μας όταν βγούμε στο παρκέ».
Σε αυτή την περίπτωση δεν ήταν και δεν αισθάνθηκαν μόνες τους. Εκτός από τους ανθρώπους που είναι δίπλα τους, βρήκαν στήριξη και κάπου που δεν το περίμεναν όπως ομολογούν: «Δεχόμαστε στήριξη από όλους. Η Εθνική Γυναικών που ήταν δίπλα μας με τον τρόπο της, μας έδωσε τόσο δύναμη που μας ανέβασε ακόμη περισσότερο! Είναι τιμή για εμάς που μας βλέπουν κοπέλες που έχουν φτάσει στην Εθνική Ομάδα, που είναι αναγνωρισμένες παίκτριες και μας στηρίζουν τόσο, που μας λένε πως είμαστε το μέλλον! Τις ευχαριστούμε πολύ!»
