Στα 34 χρόνια του κι έχοντας πίσω του μια πολύ σπουδαία καριέρα στο ΝΒΑ κι ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή με τους Σαν Αντόνιο Σπερς το 2014, ο Μάρκο Μπελινέλι εξακολουθεί να είναι θυμωμένος με ένα πράγμα: "Από 20 χρονών παίζω στην Εθνική ομάδα κι ακόμα δεν έχουμε κερδίσει τίποτα", λέει μιλώντας στην ιστοσελίδα της FIBA και εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την αγάπη και την αφοσίωσή του στην Εθνική Ιταλίας.
"Όταν κλήθηκα για πρώτη φορά, η Εθνική είχε ήδη κερδίσει κάποια πράγματα. Το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 2003 και το ασημένιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τρελάθηκα από τη χαρά μου όταν έλαβα την πρόσκληση το 2006, αλλά ένιωσα κι ένα δέος επειδή έπρεπε να παίξω μαζί με παίκτες που ως τότε τους έβλεπα στην τηλεόραση. Έπαιζα ακόμα στη Φορτιντούτο Μπολόνια όταν με κάλεσε ο Κάρλο Ρεκαλκάτι. Πάντα ονειρεύεσαι αυτη τη στιγμή και ήταν πραγματικά υπέροχο που τη ζούσα".
Ο Μάρκο Μπελινέλι θυμάται ακόμα και σήμερα τον αγώνα της Ιταλίας με τις ΗΠΑ του ΛεΜπρόν και του Καρμέλο Άντονι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 στην Ιαπωνία. Σκόραρε 25 πόντους σε εκείνο το παιχνίδι, που, όπως λέει σήμερα, άλλαξε όλη του τη ζωή:
"Ήμουν πολύ νέος και ήμουν εκεί και αντιμετώπιζα τον Κρις Πολ, τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, τον Καρμέλο Άντονι... Είναι αστείο, γιατί τώρα, πριν από δύο εβδομάδες, παρακολουθούσα αυτό το παιχνίδι στο Youtube. Ήμουν πολύ νέος, αλλά ο κόουτς Ρεκαλκάτι πίστευε σε μένα και μου επέτρεψε να είμαι ο εαυτός μου μέσα στο γήπεδο. Ήμουν 19-20 χρονών και είχαν τον ΛεΜπρόν και τον Μέλο να με μαρκάρουν. Ναι, είχα άγχος.
Το πρώτο σουτ μπήκε. Μπήκε και το δεύτερο. Κι έπειτα, δεν ήμουν πια φοβισμένος... Η ζωή μου άλλαξε μετά από αυτό το παιχνίδι. Ξαφνικά οι σκάουτ του ΝΒΑ έρχονταν να δουν αυτό το αδύνατο παιδί από την Ιταλία να παίζει. Κι ένα χρόνο αργότερα, οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς με επέλεξαν στο ντραφτ".
Η συνέχεια από εκεί και μετά είναι γνωστή...
