Ο Γιώργος Μπαρτζώκας άνοιξε την καρδιά του στην ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας και σε ένα μακροσκελές κείμενο μοιράζεται μερικές από τις εμπειρίες που κέρδισε ως προπονητής και ορισμένα διδάγματα που αποκόμισε από τη σταδιοδρομία του ως τώρα. Μιλά δε με τα καλύτερα λόγια για ορισμένους από τους πρωτοκλασάτους παίκτες, με τους οποίους έχει συνεργαστεί. Ανάμεσά τους και τον Βασίλη Σπανούλη.
"Μια δύσκολη πτυχή του του αθλητισμού που κανείς δεν μπορεί να αποφύγει, είναι η ήττα. Το να χάνεις μπορεί να σε οδηγήσει στην τρέλα. Οι ήττες είναι πολύ επίπονες, ειδικά για έναν προπονητή. Όταν είσαι παίκτης, μπορεί να έχεις αγωνιστεί καλά, όποτε έχεις κάτι το θετικό. Για τον προπονητή, όμως, μία ήττα μπορεί να μοιάζει σαν κηδεία. Για ώρα μετά το παιχνίδι δεν μπορείς να μιλήσεις με κανέναν και γίνεσαι δυσάρεστος για τους ανθρώπους γύρω σου...
Αλλά μετά γίνεται κάτι σημαντικό: προχωράς. Πρέπει να προχωρήσεις παρακάτω, γιατί πάντα υπάρχει το επόμενο παιχνίδι, όποτε δεν υπάρχει καιρός για δάκρυα. Στην πραγματικότητα, είναι σημαντικό το ότι οι ήττες σού δίνουν κίνητρο. Δεν θες να νιώσεις αυτό το συναίσθημα ξανά, παρότι αυτό αργά ή γρήγορα θα συμβεί. Όταν έρθει πάλι, πρέπει να το αποδεχθείς.
Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι στον αθλητισμό και στον σύγχρονο κόσμο γίνεται πιο δύσκολο, γιατί για πολλούς φιλάθλους, media και ιδιοκτήτες ομάδων είναι δύσκολο να αποδεχτούν την ήττα. Είναι νίκη ή τίποτα. Αυτό ίσχυε πάντα, αλλά πλέον αυτό χειροτερεύει με το μέγεθος της δημοσιότητας που δίνεται στο άθλημα και με την δυνατότητα που έχουν οι άνθρωπο να εκφράζουν τις απόψεις τους στα social media. Η πίεση στους παίκτες και στους προπονητές είναι μεγαλύτερη...
Πέρυσι για παράδειγμα είχα μία άσχημη εμπειρία στην Μπαρτσελόνα. Είχε πολλές φιλοδοξίες, όπως συμβαίνει πάντα σε μία ομάδα σαν αυτή, αλλά αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα και ατυχίες. Δεν θέλω να κρύψω την αλήθεια: Ήταν μία πολύ δύσκολη σεζόν για εμένα και μία δύσκολη κατάσταση που έπρεπε να διαχειριστώ.
Όταν βρίσκεσαι σε μια δύσκολη κατάσταση σαν αυτή, είσαι μόνος σου. Πρέπει να σκεφτείς πολύ και αν είσαι αισιόδοξος άνθρωπος, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτή την κατάσταση για βελτιωθείς και να είσαι έτοιμος για την επόμενη πρόκληση. Έτσι προσπαθώ να το αντιμετωπίζω. Πρέπει να αποδεχτώ και να παραδεχτώ πως η σεζόν με την Μπαρτσελόνα ήταν πολύ δύσκολη για εμένα, αλλά παραμένω στο μπάσκετ και έχω ακόμα μία ευκαιρία. Μερικές φορές μία κακή σεζόν για έναν προπονητή μπορεί να καταστρέψει τα πάντα, αλλά με την Χίμκι έχω την ευκαιρία να εργαστώ στο υψηλότερο επίπεδο και είχαμε χαρούμενος...
Αυτό πραγματικά είναι ένα μάθημα για τη ζωή, όχι μόνο για τον αθλητισμό. Έχω μια μικρή κόρη και προσπαθώ να την διδάξω με τον ίδιο τρόπο: Η ήττα είναι μέρος της ζωής. Όμως μπορείς να χρησιμοποιήσεις μια ήττα με θετικό τρόπο, γιατί την επόμενη φορά θα ξέρεις τα λάθη που έκανες και πώς θα μπορείς να βελτιωθείς. Μπορείς να βελτιωθείς από τις ήττες. Αν θες να είσαι νικητής, πρώτα πρέπει να μάθεις να χάνεις...
Για έναν προπονητή, είναι πολύ σημαντικό να δει πώς αντιδρά η ομάδα έπειτα από μία ήττα. Είναι ευθύνη του προπονητή να τους μάθει να σκέφτονται με τον σωστό τρόπο και αν έχουν την σωστή νοοτροπία. Ο,τι κι αν συμβεί πρέπει να κρατάς χαμηλά το κεφάλι και να παραμένεις ταπεινός. Δεν μπορείς να αρχίσει να αρχίσεις να κυκλοφορείς με ψηλά τη μύτη επειδή νίκησες μερικά παιχνίδια. Ακόμα και αν έχει κερδίσεις κάτι σημαντικό, όπως ο τίτλος της EuroLeague. Ο αθλητισμός είναι μία καθημερινή διαδικασία και πάντα σε δοκιμάζει. Φυσικά, είναι πολύ σημαντικό το πώς αντιδράς κατά την διάρκεια ενός αγώνα, αλλά εξίσου σημαντικό είναι και το πως αντιδράς μετά. Πρέπει πάντα να δίνεις το καλύτερο, όχι μόνο κατά την διάρκεια του αγώνα, αλλά και κατά την διάρκεια της προετοιμασίας.
Μερικοί παίκτες αντιδρούν καλύτερα στις ήττες σε σχέση με κάποιους άλλους. Ο Βασίλης Σπανούλης, από τους παίκτες που έχω συνεργαστεί, είναι το καλύτερο παράδειγμα για τον σωστό τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τις ήττες. Είναι πολύ συγκεντρωμένος στο μπάσκετ. Όταν είσαι τόσο συγκεντρωμένος, καταλαβαίνεις τις χρειάζεται για να γίνεις νικητής.
Είμαι τυχερός που είχα πολλούς παίκτες με αυτή τη νοοτροπία. Άλλα παραδείγματα είναι ο Κάιλ Χάινς και ο Έισι Λο στον Ολυμπιακό, όταν κατακτήσαμε την EuroLeague το 2013. Επίσης, ο Μάλκολμ Ντιλέινι και ο Κρις Σίνγκλετον στην Λοκομοτίβ Κουμπάν, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο στην Μπαρτσελόνα και υπάρχουν και άλλοι εδώ στην Χίμκι. Δεν είναι, όμως, πάντα οι παίκτες που είναι τα «μεγάλα ονόματα». Υπάρχουν και πολλοί παίκτες που έχουν πετύχει, επειδή ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να γίνουν νικητές".
