Ο Όλιβερ Χάνλαν έρχεται για να ενισχύσει τον Ηρακλή και να δείξει, ότι ο σύλλογος έχει μια σοβαρή προοπτική, στην επάνοδό του στη μεγάλη κατηγορία, με το όνειρο του ΝΒΑ να μη «σβήνει» ποτέ, έχοντας νωρίτερα φανεί άτυχος σε ομάδες, όπου δεν χώραγε, και να περνά, ίσως, από τη Θεσσαλονίκη.
Αθλητές στο μπάσκετ το Κεμπέκ δεν έχει βγάλει πολλούς, η αλήθεια είναι. Αν δει κανείς πόσοι έχουν επιλεγεί στο draft του ΝΒΑ, θα προσέξει πως είναι όλοι-όλοι μόνο έξι! Σε ένα θεωρητικό σενάριο, δηλαδή, αν έπαιζαν ως ομάδα, έχουν απλά μια πεντάδα και μια αλλαγή, κάτι που σημαίνει πως όσοι προέρχονται από αυτήν τη μεγάλη περιοχή του Καναδά, τότε πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερο.
Και ο Όλιβερ Χάνλαν με κάτι τέτοιο έμοιαζε στο κολλέγιο, πηγαίνοντας μάλιστα σε αυτό της Βοστόνης, μιας πόλης με τρομερά μεγάλη παράδοση σε όλα της τα αθλήματα. Στην πρώτη του κιόλας χρονιά είχε σημειώσει 41 πόντους σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Τζόρτζια Τεκ, αλλά μάλλον άργησε λίγο να πάρει την απόφαση να πάει στο ΝΒΑ, αφού είχε διαρκώς επιδόσεις άνω των 15 πόντων και το 2014, στο τέλος της δεύτερης χρονιάς στο κολλέγιο, μετρούσε 18.5 πόντους ανά αγώνα. Νούμερα, που θα μπορούσαν να τον στείλουν ψηλά στο επόμενο draft.
Ο ίδιος, όμως, έκανε το λάθος να παίξει για ακόμη μια σεζόν και να περιμένει το draft του 2015. Μπορεί να σημείωσε ξανά επιδόσεις κοντά στη «40άρα» εκείνη με την Τζόρτζια Τεκ, αλλά κυρίως το πρόβλημα ήταν, ότι μιλούσε με τους Γιούτα Τζαζ. Το αποτέλεσμα ήταν να... καταδικαστεί η απόπειρα να παίξει στο ΝΒΑ, αφού η ομάδα ήταν ήδη γεμάτη από νεαρούς παίκτες στην περιφέρεια της, στις θέσεις όπου αγωνίζεται ο Χάνλαν, ήταν αποφασισμένη να αναδείξει το ταλέντο του Ντάντε Έξουμ και, παρά το γεγονός αυτό, εκείνη τον διάλεξε στο νούμερο 42 στο draft του 2015.
Ο τότε 22χρονος Όλιβερ, τουλάχιστον, κατάλαβε άμεσα, ότι μέλλον στο Σολτ Λέικ Σίτι δεν υπήρχε και η πρώτη του εμπειρία ήταν στην Ευρωλίγκα, με την φανέλα της Ζαλγκίρις. Ο ίδιος έκανε μια μεστή σεζόν με μέσο όρο 8 πόντων, 2.3 ριμπάουντ και 1.7 ασίστ ασίστ ανά αγώνα, με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους μάλιστα, που είχε αναλάβει τις τύχες του συλλόγου στα μέσα εκείνης της χρονιάς, να είναι από τους πρώτους που δημιούργησαν, αυτό που είναι σήμερα ο παίκτης. Έναν χρόνο αργότερα, πήγε στη Γαλλία και στη Λε Μαν, σε ένα πρωτάθλημα χαμηλότερου επιπέδου, που όμως αντιπροσώπευε το στυλ παιχνιδιού του με έμφαση στο επιθετικό transition.
Εκεί φάνηκαν πολλές του αρετές και γρήγορα ήρθε το εισιτήριο για την επιστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Σπερς του Πόποβιτς τον κάλεσαν να συμμετάσχει στο Summer League, διαλέγοντας τελικά να τον στείλουν στο Όστιν και τη θυγατρική τους ομάδα. Ο ίδιος, τότε, σε συνέντευξή του είχε αναφέρει πως «είναι το τελευταίο μου βήμα, για να μπω στο ΝΒΑ», αλλά κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε. Μπορεί ο Τζινόμπιλι να αποσύρθηκε και ο Πάρκερ να πήγε στη Σάρλοτ, αλλά ο «Ποπ» δεν τον πήρε μαζί του, εμπιστευόμενος αρκετούς νέους παίκτες για το «χτίσιμο» του νέου Σαν Αντόνιο.
Για ακόμη μια φορά, ο Όλιβερ Χάνλαν δεν χωρούσε, όπως συμβαίνει και στην Εθνική Καναδά, όπου υπάρχουν ένα σωρό παίκτες μπροστά από αυτόν για το Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον Κέλι Ολίνικ πάντως να παραδέχεται πως πρόκειται για εξαιρετικό αθλητή. Η επιστροφή στην Ευρώπη ήταν αναπόφευκτη, αφού... δεν χώραγε πουθενά στις ΗΠΑ και η Βόννη έδωσε το πρώτο «βήμα» επανόδου. Ο Ηρακλής είναι η επόμενη επιλογή, σε μια ξεκάθαρη ευκαιρία του να πρωταγωνιστήσει.
Και λέμε να πρωταγωνιστήσει, γιατί και ο ίδιος έχει παραδεχθεί το εξής. «Ναι, σίγουρα είμαι παίκτης για το ΝΒΑ. Και πιστεύω πως θα έρθει σύντομα η ώρα να πάω», είχε πει στην ίδια συνέντευξη και ακόμη το πιστεύει. Δε θα παρατήσει ποτέ το όνειρο και ίσως στα «κυανόλευκα» του Ημίθεου, χρησιμοποιώντας... το ρόπαλό του, έχει την ευκαιρία να το πετύχει.
