Μαρούσι-Ελευθερούπολη, λοιπόν, ή μάλλον, Ελευθερούπολη-Μαρούσι, για μία θέση στα τελικά των πλέι οφ ανόδου από την Α2 στην Α1. Η ανταγωνιστική και φέτος Α2 είχε να δώσει πολλές ωραίες στιγμές με δυνατά ματς και αντιπάλους αξιόμαχους, όπως ο Πανερυθραϊκός που είναι στα μπαράζ, που δεν τα παράτησαν λεπτό, όπως πχ ο Αμύντας, η Καρδίτσα.
Και βέβαια, μπορεί για την Ελευθερούπολη του κόουτς Κυριάκου Παπαδόπουλου, του Γιάννη Δημάκου και των υπολοίπων πρωταγωνιστών, να είναι άγνωστος ο δρόμος που οδηγεί στο όνειρο, αλλά τα όνειρα δεν είναι άπιαστα και φυσικά το Μαρούσι ξέρει την διαδρομή. Όχι ότι είναι κάτι εύκολο, για φέτος τουλάχιστον, αλλά στο μπάσκετ ποτέ δεν προδικάζεις κάτι.
Και ναι, η φανέλα, δεν είναι αυτή καθαρά που παίζει μέσα στο παρκέ, αλλά καμιά φορά όντως, το βάρος της, δίνει στην μία πλευρά ένα αβαντάζ. Μέχρι αποδείξεως τουναντίον. Ένα ενδιαφέρον ζευγάρι ενόψει κι εμείς παραθέτουμε φωτογραφικό υλικό, από φετινές photo των Μακεδόνων, αλλά και εικόνες ρετρό από το Μαρούσι, συν πολλές από τις λεπτομέρειες και πληροφορίες που κουβαλά στις πλάτες του ο σύλλογος των βορείων προαστίων. Με ονόματα βαριά στα ιστορία.
Το Μαρούσι πλέον του Γκαγκαλούδη, του Στασινού, του κόουτς Σκαραφίγκα, του Σουρλή, του Ξύδα, των υπολοίπων, το Μαρούσι παλαιότερα των Σπανούλη, Καϊμακόγλου, το Μαρούσι που αναδείκνυε παίκτες, προπονητές, παράγοντες, το Μαρούσι του Σπύρου Λούη και του Αγίου Θωμά.
Μια ματιά στα παλιά
Από τις εποχές του Φωσσέ και του Μπαρτζώκα, μέχρι τον Στεφανίδη, τον Τσιάκο, τον Μασλαρινό, τον Κολώκα, τον Μαυροειδή, τον Πελεκάνο, τον Μαυροκεφαλίδη, τον Κόμματο, τον Παπαντωνίου, και τον Χαραλαμπίδη.
Το Μαρούσι, ακόμη κι αν θεωρείται Μαρουσάκι -λανθασμένα- από πολλούς όταν κατηφορίζει τις κατηγορίες, εντούτοις για τους μπασκετικούς παραμένει Μαρουσάρα. Οι ομάδες έχουν και τα πάνω και κάτω τους.
Το Μαρούσι του Κόρφα, του Γλυνιαδάκη, του Βουρτζούμη, του Αγαδάκου, των Νικολαΐδηδων, του Δανιήλ, του Λογοθέτη, του Νικολόπουλου, του Παπαχρόνη, του Μπατή και του Φαλέκα, του Ζουρπένκο, του Πατ Καλάθη, του Παραγυιού και του Μανωλόπουλου, με τον Μαρμαρινό.
Το Μαρούσι του Καράγκουτη, του Κουμπούρα, του Κυρίτση, του Διαμαντόπουλου, του Λόλα, του Νοέα, του Κορωνιού και του Μπουντούρη. Το Μαρούσι ήταν και παραμένει μαγαζί γωνία. Το καθιστά ξεχωριστό η ιστορία, η φανέλα, η διαδρομή.
Ξένοι αξίας πέρασαν από τα βόρεια προάστια, ο Χάντσον, ο Τέρνερ, ο Ολιβερ, ο εκλιπών Τζόουνς, ο Εϊμπραμς, ο Τούλσον, ο Σέκουλιτς, ο Χόμαν, ο Σεϊμπούτις, ο Μπλάκνεϊ, ο Κις, ο Στιούαρτ, ο Γκόρντον, ο Μικ, ο Κοχ, ο Κόνλον, ο Τρέβον Μπράιαντ, ο Μπερκ, ο Κένταλ και ο Αμάγια. Μερικοί μόνο από αυτούς. Συν τους Μπάγκαριτς, Αριγκμπάμπου, Μιλισάβλιεβιτς, Πάντιους, Νάτζφεϊ, Εφθίμοφ, Γκργκατ.
Από κόουτς, όλοι άφησαν και από κάτι. Από τον Χρήστο Ιορδανίδη, μέχρι τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Λευτέρη Κακιούση, τον Γιώργο Μπαρτζώκα, τον Σούλη Μαρκόπουλο, τον Κώστα Πετρόπουλο, τον Βαγγέλη Αλεξανδρή (τροπαιούχος Σαπόρτα), τον Κώστα Κεραμιδά, τον Νίκο Λινάρδο.
Ακόμη, θήτευσαν στους «κιτρινόμαυρους» οι Ηλίας Ζούρος, Γιώργος Καλαφατάκης, Μηνάς Γκέκος, Τάκης Κορωναίος, Νίκος Παύλου (ανεβάζοντας την ομάδα πριν από 20+ χρόνια στην Α1).
