Οταν ετοιμαζόταν να πάει σε εκείνο το πρώτο ραντεβού με την οικογένεια Μπούμπουρα το περασμένο καλοκαίρι ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, αποκαλύπτει μιλώντας στο Basketa.gr τι είχε πει στη γυναίκα του Χριστίνα.
«Πάω να τους δω, από σεβασμό επειδή με έχουν καλέσει, αλλά δεν αλλάζει κάτι είμαστε έτοιμοι για το εξωτερικό, θα τα πούμε αργότερα».
Τελικά αυτό το αργότερα, έβγαλε τον ικανό προπονητή από την αίθουσα του ραντεβού ως δημότη Λήμνου και τα αεροπορικά εισιτήρια αντί για κάποιο προορισμό του εξωτερικού έγραφαν πάνω ως προορισμό το όμορφο ελληνικό νησί !
«Πες το ψέμματα, μπήκα στη συνάντηση απλά για να τους ευχαριστήσω την οικογένεια Μπούμπουρα για το ενδιαφέρον τους, αφού είχα πάρει την απόφασή μου και την είχα ανακοινώσει και στη σύζυγό μου ότι επόμενος σταθμός θα ήταν το εξωτερικό. Και τελικά βγήκα από εκεί ως Λημνιός, δημότης του νησιού κανονικά ! » λέει γελώντας ο τεχνικός του Ηφαιστου Λήμνου, μιας ομάδας που δημιουργήθηκε σε χρόνο μηδέν από το...μηδέν και κατάφερε να αφήσει το στίγμα της στο ελληνικό μπάσκετ.
Αλήθεια φανταζόταν τότε ο Σωτήρης Μανωλόπουλος στο πρώτο ραντεβού ότι στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν ο Ηφαιστος για 30 λεπτά θα άγγιζε την είσοδο στα ημιτελικά του πρωταθλήματος και την έξοδο στην Ευρώπη ;
Και όλα αυτά παίζοντας χωρίς δύο από τους βασικούς πυλώνες του, τους τραυματίες Εβανς και Μπρέιζελτον ;
«Ναι μοιάζει απίστευτο, και αν μας το έλεγε κάποιος τότε ίσως τον λέγαμε τρελό. Αν και θέλω να είμαι ειλικρινής, και να μου το έλεγε κάποιος τότε, ότι θα γινόταν αυτό, δεν θα τον έλεγα τρελό αλλά γενικότερα δεν θα έλεγα τίποτε, πολύ απλά διότι εκείνο που μας «έκαιγε» τότε ήταν να προλάβουμε να παίξουμε» λέει ο τεχνικός του Ηφαίστου που φέρνει στο μυαλό του εκείνες τις μέρες από το πρώτο ραντεβού μέχρι το στήσιμο της ομάδας
«Οπως σας είπα, πήγα στο ραντεβού γιατί έτσι είναι οι αρχές μου. Το έκανα από σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους. Είχα πάρει την απόφασή μου πως φεύγω να δουλέψω στο εξωτερικό. Ομως σε αυτή τη συνάντηση είδα μια οικογένεια και ιδιαίτερα τον πρόεδρο να μου παρουσιάζουν ένα σενάριο που ενώ είχε έντονο το συναίσθημα και την αγάπη για το νησί τους και τη δημιουργία μιας ομάδας εκεί, ήταν ρεαλιστικό και με όραμα.
Κατάφεραν να με πείσουν να το δοκιμάσουμε, απλά όταν βγήκα από την αίθουσα άρχισαν να σκέφτομαι το πως θα κάνουμε το σχέδιο πραγματικότητα» τονίζει ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, που είχε να αντιμετωπίσει σημαντικές δυσκολίες αλλά είχε ένα μεγάλο πλεονέκτημα
«Μια διοίκηση που με είχε πείσει ότι θα στηρίξει μέχρι τέλους το πρότζεκτ όπως και έγινε. Δεν τους ενδιέφερε απλά να παίξουμε ένα πρωτάθλημα, αλλά είχαν όραμα και για το μέλλον».
Παρ’ όλα αυτά ήταν λογικό όταν από τις κουβέντες έπρεπε ο κόουτς να αρχίσει να περνάει στην υλοποίηση του έργου αυτό να του φανεί:
«Βουνό, δεν το κρύβω. Ηταν ένα μεγάλο και δελεαστικό στοίχημα, αλλά είχε και το ρίσκο του και στο ξεκίνημα ήταν λογικό να υπάρχει και η αγωνία. Επρεπε να χτίσουμε μια ομάδα που να είναι ανταγωνιστική, μια ομάδα με χαρακτήρα, αλλά παράλληλα με παίκτες που έχουν και ήθος και σοβαρότητα καθώς θα εκπροσωπούσαμε ένα ολόκληρο νησί από το οποίο ζητάγαμε τη στήριξή του.
Το δύσκολο ήταν να πείσω συνεργάτες και παίκτες να έρθουν σε ένα μακρινό τόπο για να φτιάξουμε όμως κάτι ωραίο. Για να καταλάβετε στη δεξαμενή των ξένων παικτών είχαμε σημαντικό περιορισμό σε όσους είχαν μεγαλύτερα παιδιά, καθώς δεν υπάρχει ξένο σχολείο στη Λήμνο. Αυτό που με χαροποιεί απλά και δικαίωσε 100% τις επιλογές μου, είναι ότι όσοι ήρθαν, ιδιαίτερα οι συνεργάτες μου αφοσιώθηκαν 101% στο πλάνο και στο σχέδιο και αυτή ήταν η συνταγή της επιτυχίας. Ηταν δύσκολο το εγχείρημα, όσο και αν εμείς το κάναμε τελικά να φαίνεται εύκολο" λέει ο τεχνικός του Ηφαίστου, που κέρδισε ένα μεγάλο στοίχημα, αλλά δεν διστάζει να πει:
"Ναι μπορεί να κερδίσαμε ένα σημαντικό στοίχημα, αλλά θεωρώ ότι αυτό που έρχεται τώρα, που είναι μπροστά μας είναι ακόμα μεγαλύτερο στοίχημα. Ποιο είναι αυτό ; Μα η καθιέρωση της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία. Κανείς δεν καθιερώθηκε με μια πορεία, ακόμα και...πρωτάθλημα να παίρναμε που λέει ο λόγος. Η διάρκεια είναι αυτή που σε καθιερώνει και εμείς εκεί ποντάρουμε να αφήσει αυτή η ομάδα διαχρονικά το στίγμα της πολύ απλά γιατί ήρθε για να μείνει. Κάτι τέτοιο δεν το πετυχαίνεις εύκολα αν δεν είσαι ταπεινός και ρεαλιστής. Εμείς πρέπει και θα μείνουμε προσγειωμένοι στη γη θα πάμε σιγά σιγά στην επόμενη μέρα χαράζοντας τους στόχους".
Ο Ηφαιστος πέτυχε - μεταξύ άλλων - και κάτι σπάνιο για οποιαδήποτε ομάδα, είτε κάνει πρωταθλητισμό είτε όχι. Μέσα σε ολόκληρη τη σεζόν δεν άλλαξε ούτε έναν παίκτη !
"Ναι είναι αλήθεια και μάλιστα έχοντας και σοβαρά προβλήματα τραυματισμών. Αυτό συνέβη γιατί είχαμε φτιάξει μια ομάδα με δυνατούς χαρακτήρες και ομαδικότητα. Ωστε να μην στηρίζεται σε 1-2 παίκτες αλλά να ξεχωρίζει το σύνολο. Κάπως έτσι καταφέραμε να φτάσουμε να διεκδικούμε τελικά είσοδο στην τετράδα και παρά το γεγονός ότι μείναμε από...βενζίνη στα τελευταία λεπτά στο Περιστέρι και με σημαντικές απουσίες, μας μένει μια γλυκόπικρη γεύση στο φινάλε γιατί παίξαμε για τη νίκη. Κόντρα σε μια εξαιρετική ομάδα όπως το Περιστέρι που έκανε τρομερή πορεία".
Ποιό όμως ήταν το μεγαλύτερο στοίχημα που έβαλε - στην αρχή της σεζόν - ο Σωτήρης Μανωλόπουλος και οι συνεργάτες του ;
"Μα τι άλλο από το να αγαπήσει ο κόσμος στο νησί αυτή την ομάδα, να την κάνει δική του. Σας λέω λοιπόν από καρδιάς ότι κλείνοντας τη σεζόν ο κόσμος όχι μόνο λάτρεψε την ομάδα του αλλά μας έδωσε ένα στίγμα, μια σιγουριά ότι θα είναι μαζί μας και στα δύσκολα αν χρειαστεί. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κερδισμένο στοίχημα για μας που μας γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον".
Για να πετύχει όλο αυτό το πρότζεκτ η δουλειά ήταν ομαδική όχι μόνο από τη Λήμνο αλλά και από την Αθήνα !
"Αυτό ήταν απαραίτητο καθώς για παράδειγμα στο νησί δεν υπάρχει μαγνητικός τομογράφος, άρα σε κάθε περίπτωση κάποιου τραυματισμού που έπρεπε να αξιολογηθεί και κλινικά είχαμε άμεση συνεργασία με την Αθήνα και δύο συνεργάτες μας φυσιοθεραπευτές, τον Κώστα Ψαρογιώργο και τον Σταύρο Τόιλο που ήταν δίπλα μας με τη συνεργασία του Metropolitan General, εκεί που έγινε η αποκατάσταση του Γόντικα, του Μπρέιζελτον, του Φρεϊμάνις μεταξύ άλλων. Ολα αυτά με το γιατρό μας τον Ανδρέα Καραγιάννη να έχει κάνει το ταξίδι Αθήνα-Λήμνο κάτι σε Παγκράτι-Κολιάτσου για να είναι κοντά μας αφού ο άνθρωπος έχει την έδρα του στην πρωτεύουσα. Δίπλα μας είχαμε πάντα τον Ριχάρδο Καμπόσο, τον φυσιοθεραπευτή που είχα γνωρίσει από την ΑΕΚ και φυσικά τον εξαιρετικό γυμναστή μας και άνθρωπο πάνω απ' όλα τον Γιάννη Μεριχωβίτη.
Με όλους είχαμε άψογη συνεργασία και έτσι βγήκε αυτό το αποτέλεσμα. Ξέρετε εμένα επειδή δουλεύω πολύ με τους παίκτες στο γήπεδο και τους θέλω εκεί αρκετές ώρες εκεί, ήταν πολύ βασικό, το Α και το Ω θα έλεγα το τιμ που είχαμε για να κρατάει τους παίκτες στην καλύτερη φυσική κατάσταση".
Ολα αυτά δεν θα ολοκληρώνοντας βέβαια ποτέ χωρίς:
"Τη συνδρομή της οικογένειας Μπούμπουρα, που απλά οι άνθρωποι απέδειξαν την αγάπη τους για το νησί τους και πως όλο αυτό το πρότζεκτ που είχαν στο μυαλό τους ήταν πέρα για πέρα ρεαλιστικό και όχι κίνηση εντυπωσιασμού ή κάτι πρόσκαιρο".
