Το 80-64 της Φενέρ λέει την μισή αλήθεια. Ποια είναι αυτή; Η τουρκική ομάδα κέρδισε άνετα με διαφορά 16 πόντων τον Ολυμπιακό και σήκωσε την πρώτη Ευρωλίγκα στην ιστορία της.
Η άλλη μισή αλήθεια που δεν αντικατοπτρίζεται στη τελική διαφορά είναι πως ο Ολυμπιακός, ακόμη και σε αυτή την άσχημη μέρα, είχε την δυνατότητα να κάνει την ζημιά στους οικοδεσπότες. Βρέθηκε στους 4 (44-40) στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου. Για 25 λεπτά ήταν μέσα στο παιχνίδι. Η Φενέρ κέρδισε δίκαια χωρίς να είναι εκθαμβωτική, αλλά εκμεταλλευόμενη το μομέντουμ που απέκτησε, βάζοντας τα σουτ.
Ας είμαστε ρεαλιστές...
Η συμμετοχή του Ολυμπιακού στο φετινό Final Four μόνο επιτυχημένη μπορεί να θεωρηθεί. Προφανώς ο τίτλος θα έκανε την επιτυχία πολύ μεγαλύτερη. Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου κατέβηκε ή για την ακρίβεια ανέβηκε στο Σινάν Ερντέμ, έχοντας στα "πιτς" τους Λοτζέσκι και Χάκετ. Με τους δύο παίκτες ενεργούς, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Η μήπως όχι; Ο Ολυμπιακός τερμάτισε τρίτος στην κανονική περίοδο, απέκλεισε την Εφές και (ξανά)κέρδισε την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό. Τι παραπάνω να πετύχει; Όλοι οι χαρακτηρισμοί που έχουν δοθεί κατά καιρούς σε αυτή την ομάδα αποδεικνύουν το πόσο απίστευτο αλλά και, ταυτόχρονα, πόσο φυσιολογικό είναι να συνεχίζει να παλεύει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Χάσει, κερδίσει ο Ολυμπιακός, 9 στις 10 φορές θα έχει αφήσει τα πάντα στο παρκέ. Ναι έγιναν λάθη στην τακτική. Ναι η Φενέρ είχε υπερβολικό χώρο για να σουτάρει (13/25 τριπ). Ναι το 38-23 στα ριμπάουντ ήταν καθοριστικό. Εκ των υστέρων πολλά μπορούμε για την στρατηγική. Ακόμα και για την ελάχιστη χρησιμοποίηση του Γιανγκ, που ποιος ξέρει, ίσως να έβαζε δύσκολα στον MVP Ούντο.
Ο κόουτς Σφαιρόπουλος στην media day προ Πόλης, μίλησε για τον καλύτερο στρατό, δείχνοντας τους παίκτες του. Ρεαλιστικά, χάθηκε μια πολύ μεγάλη μάχη αλλά κανείς δεν στέκεται στην κούραση, στους τραυματισμούς κλπ. Οι δικαιολογίες είναι το τελευταίο πράγμα που θα ψάξουν οι Πειραιώτες.
Πάλεψαν όσο άντεξαν, όντας σχεδόν "άδειοι"μετά τον ημιτελικό της Παρασκευής. Απέναντι τους μια Φενέρ που είχε τα πάντα στρωμένα στο δρόμο της, χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει την επιτυχία και την ανωτερότητά της στο παρκέ.
Ως μέγεθος ο Ολυμπιακός είναι πλέον αρκετά μεγάλος για να ξεπεράσει άμεσα τον τελικό. Ο ίδιος έχει φροντίσει γι' αυτό. Με τις επιτυχίες του. Με την καθολική αναγνώριση και την καθιέρωση.
Ο μπασκετικός πόλεμος συνεχίζεται κι ο στόχος είναι απλός. Να φτάσει στο... μέτωπο του Βελιγραδίου. Σε πιο φιλικά εδάφη.
