Σε αυτή τη σειρά του μικρού τελικού των πλέι οφ η ΑΕΚ κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα πρωτόγνωρο για φέτος. Χρειάστηκε να παίξει τα δύο πρώτα παιχνίδια με τον Άρη χωρίς να έχει κανέναν από τους δύο βασικούς πόιντ γκαρντ της! Τόσο ο Ρόκο Λένι Ούκιτς όσο και ο Ντόνι Μακ Γκραθ ήταν τραυματίες και απουσίασαν, κάτι που δεν είχε συμβεί άλλη φορά φέτος. Ο Ούκιτς έπαιξε και στα 26 παιχνίδια της κανονικής περιόδου, αλλά και στα έξι πρώτα των πλέι οφ (δύο με Ρέθυμνο και τέσσερα με Παναθηναϊκό), ενώ και ο Μακ Γκραθ από τις 21 Ιανουαρίου, που έκανε ντεμπούτο στον αγώνα με τον Απόλλωνα Π. στο ΟΑΚΑ, δεν έλειψε ποτέ ούτε στην κανονική περίοδο ούτε στις δύο πρώτες φάσεις των πλέι οφ.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που έγινε γνωστό ότι κανείς από τους δύο δεν θα μπορούσε να παίξει, μετά τον τέταρτο και τελευταίο αγώνα της ημιτελικής σειράς με τον Παναθηναϊκό, ο Σωτήρης Μανωλόπουλος και οι συνεργάτες του στο τεχνικό επιτελείο της ΑΕΚ επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου ώστε η ομάδα να προσαρμοστεί άμεσα στα πρωτόγνωρα δεδομένα και να μπορέσει να παίξει μπάσκετ... χωρίς πλέι μέικερ στους αγώνες με τον Άρη. Με άλλα λόγια έπρεπε να βρει εκ των ενόντων τους 16,6 πόντους, αλλά κυρίως τις 6,2 ασίστ και τη συνολική βοήθεια στην κυκλοφορία της μπάλας και την οργάνωση του παιχνιδιού, που πρόσφεραν οι δυο τους σε κάθε αγώνα.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. H AEK σκόραρε κατά μέσο όρο σε αυτά τα δύο παιχνίδια 90,5 πόντους, 12 περισσότερους από όσους σκόραρε μέχρι τότε! Και μοίρασε κατά μέσο όρο 18 ασίστ, δηλαδή δύο περισσότερες από όσες μοίραζε ως τότε. Πώς συνέβη αυτό;
Η μεταμόρφωση του Ντίξον
Εκ των πραγμάτων, αυτός που έπρεπε να επωμιστεί το ρόλο του βασικού πλέι μέικερ ήταν ο Ντίξον. Δεν υπάρχει άλλος γκαρντ στην ομάδα με τη σωματοδομή και την ικανότητα χειρισμού της μπάλας, που απαιτεί η θέση, εκτός από τον Αμερικανό και τον Δημήτρη Μωραΐτη, για τον οποίον θα πούμε παρακάτω. Το πρόβλημα με τον Ντίξον είναι ότι πρόκειται για κλασικό σούτινγκ γκαρντ εγκλωβισμένο σε σώμα πλέι μέικερ. Ενώ έχει δηλαδή τα... τυπικά προσόντα για να παίξει τη θέση, το μυαλό του πάει πρώτα στο πώς θα σουτάρει και θα σκοράρει. Επομένως αυτό που έπρεπε να κάνει ο Μανωλόπουλος ήταν ένα... φροντιστήριο εξπρές για να του αλλάξει μυαλά. Έπρεπε μέσα σε λίγα μόνο 24ωρα να τον πείσει ότι πρώτο μέλημά του έπρεπε να είναι η οργάνωση του παιχνιδιού. Και τα κατάφερε μια χαρά.
Ο Ντίξον δεν απέφυγε τα λάθη (έκανε συνολικά 5 στα δύο παιχνίδια), ενώ ήταν κακός στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Συνολικά, ωστόσο, ανταποκρίθηκε κάτι παραπάνω από αξιοπρεπώς στη θέση του πλέι μέικερ. Ενώ σκόραρε ακριβώς όσους πόντους σκόραρε όλη τη χρονιά ανά αγώνα (11), πραγματοποίησε ένα τρομερό άλμα στις ασίστ μοιράζοντας κατά μέσο όρο 9 σε καθένα από τα δύο παιχνίδια με τον Άρη. Όλη τη χρονιά ο αντίστοιχος μέσος όρος του ήταν μόλις 2,2 ασίστ! Μόνος του ο Ντίξον υπερκάλυψε σε αυτά τα δύο παιχνίδια κατά 1,5 φορά τις ασίστ που έδιναν μαζί Ούκιτς και Μακ Γκραθ και αναδεικνύεται σε έναν από τους παίκτες-κλειδιά του 2-0, με το οποίο προηγείται ως τώρα η ΑΕΚ. Πράγμα πολύ σημαντικό για την ομάδα, αλλά και για τον ίδιο, που είχε περάσει ένα διάστημα αμφισβήτησης με τις εμφανίσεις του προς το τέλος της κανονικής περιόδου, αλλά και με το θέμα του τραυματισμού του στη μέση λίγο πριν τους αγώνες της πρώτης φάσης των πλέι οφ με το Ρέθυμνο.
Σημαντική βοήθεια στην οργάνωση του παιχνιδιού έδωσε σε αυτά τα δύο παιχνίδια και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο οποίος εκτόξευσε το μέσο όρο του στις ασίστ από 1,5 σε 4. Και η δική του συνδρομή ήταν καθοριστική ώστε να καλυφθεί το κενό των Ούκιτς-Μακ Γκραθ.
Παιχνίδι με τους ψηλούς
Από τη στιγμή που έλειπαν δύο ικανότατοι γκαρντ και η κυκλοφορία της μπάλας κατέστη προβληματική, έπρεπε αυτή να περάσει περισσότερο μέσα στο καλάθι αντί να γυρίζει γύρω γύρω με τον κίνδυνο να χαθεί λόγω της πίεσης του αντιπάλου, αφού δεν υπήρχαν πολλοί αξιόπιστοι χειριστές. Οι ψηλοί ήταν καλά από υγεία και πολλοί. Ο Μαυροειδής, ο Ελονού, ο Μαυροκεφαλίδης, ακόμα και αυτός ο Μιλόσεβιτς μπορούν να προσφέρουν πολλές λύσεις μέσα στο ζωγραφιστό και δεν ήταν τυχαίο που στο δεύτερο παιχνίδι ο Ντούσαν Σάκοτα, ο οποίος παίζει κατά βάση με το περιφερειακό του σουτ, αγωνίστηκε όλα κι όλα 8 λεπτά. Η εντολή του Μανωλόπουλου ήταν να περάσει η μπάλα μέσα στη ρακέτα. Και οι αριθμοί το αποδεικνύουν.
Στα δύο παιχνίδια με τον Άρη η ΑΕΚ σούταρε κατά μέσο όρο 43 δίποντα, 10 περισσότερα από όσα σούταρε σε κάθε αγώνα της στην κανονική περίοδο και στις δύο πρώτες φάσεις των πλέι οφ (33,3). Τα ποσοστά ευστοχίας της ήταν παραπλήσια (52,3% στα παιχνίδια με τον Άρη, 54,8% στα προηγούμενα), επομένως το όφελός της σε σκορ προφανές. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που μείωσε μεν κατά τις τρεις τις προσπάθειές της για τρίποντο (23,5 στα παιχνίδια με τον Άρη, έναντι 26,5 στα προηγούμενα), αλλά ήταν πιο εύστοχη (34% στα παιχνίδια με τον Άρη, 31,4% στα προηγούμενα). Κάπως έτσι σκόραρε πάνω από 90 πόντους και στο ΟΑΚΑ και στο Αλεξάνδρειο.
Ο Μωραΐτης
Αφού έλειπαν δύο πλέι μέικερ, έπρεπε να αντικατασταθούν από δύο παίκτες σε αυτή τη θέση. Κι αν ο Ντίξον ήταν ο ένας, ο άλλος εκ των πραγμάτων έπρεπε να είναι ο Δημήτρης Μωραΐτης. Ένας πολύ ταλαντούχος παίκτης, αλλά ταυτόχρονα και πολύ νεαρός και εντελώς άπειρος, καθώς βρίσκεται ακόμα υπό... διαμόρφωση και φέτος δεν είχε παίξει σχεδόν καθόλου με την πρώτη ομάδα. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος είχε δύσκολη αποστολή. Ήταν υποχρεωμένος από τη μια μεριά να χρησιμοποιήσει το νεαρό σε αυτά τα πολύ δύσκολα παιχνίδια, διότι δεν είχε άλλες λύσεις, και από την άλλη μεριά να τον προστατεύσει, διότι πολύ εύκολα θα μπορούσε να κάνει μια κακή εμφάνιση ή κάποια κρίσιμα λάθη και να δεχόταν σοβαρό πλήγμα η ψυχολογία του σε μια φάση της καριέρας του, που δεν μπορεί ακόμα να διαχειριστεί εύκολα τέτοιες καταστάσεις.
Ο προπονητής της ΑΕΚ επέλεξε τελικά μια μεσοβέζικη λύση. Έβαλε τον Μωραΐτη στα πρώτα ημίχρονα των δύο αγώνων και τον κράτησε έξω στα δεύτερα. Ο νεαρός άφησε πολύ καλές εντυπώσεις με την παρουσία του, όμως ο Μανωλόπουλος προτίμησε να μην τον ρίξει στη φωτιά, ειδικά του δεύτερου αγώνα, που είχε την εξέλιξη θρίλερ. Τον προστάτεψε και καλά έκανε. Από του χρόνου ο Μωραΐτης θα μπορεί να παίξει και να δείξει πολύ περισσότερα...
Photo Credit: Eurokinissi
