Η Λολίτα Λύμουρα επέστρεψε στον αγαπημένο της Παναθηναϊκό το περσινό καλοκαίρι, και κατάφερε να υλοποιήσει την θέληση της, και να οδηγήσει τις «πράσινες» στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 8 χρόνια.
Η 36χρονη γκαρντ, με την πλούσια καριέρα, το triple crown με τον Αθηναϊκό το 2010 και την τέταρτη θέση με την Εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ το 2017 ως παρακαταθήκη, έκανε πράξη το όνειρο της όπως αναφέρει στο basketa.gr, ενώ μιλώντας για το πρωτάθλημα τόνισε πως όλα άλλαξαν στο ημίχρονο του δεύτερου τελικού, όπου οι «ερυθρόλευκες» προηγήθηκαν με 51-33. Κάπου εκεί, όπως τονίζει, και με την απελπισία να τις έχει κυριεύσει, αποφάσισαν να τα δώσουν όλα, και έτσι ήρθε η ανατροπή.
Η αρχηγός των «πρασίνων» ήταν συγκλονιστική στο τρίτο παιχνίδι, έχοντας 16 πόντους, 13 ριμπάουντ, 8 ασίστ, 3 κλεψίματα σε 36 αγωνιστικά λεπτά, ενώ ήταν αυτή που πέτυχε και το καθοριστικό τρίποντο που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της ομάδας της, και μιλώντας για την υποδοχή ανέφερε πως κάτι τέτοιο δεν έχει ξανά συμβεί στο γυναικείο μπάσκετ.
Επίσης δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην αναβολή της στέψης, λόγω της ένστασης του Ολυμπιακού για την περίπτωση της Όλγας Χατζηνικολάου, σχολιάζοντας ότι : «Αυτά που γίνονται έξω από το γήπεδο δεν αγγίζουν εμάς τις αθλήτριες και των δυο ομάδων, γίνονται για να τρέφουν τους φανατικούς. Εμείς μεταξύ μας ξέρουμε ποιος αξίζει τι και αυτό αρκεί νομίζω. Το πρωτάθλημα το πήραμε στο γήπεδο, στα ίσα και με τρόπο Παναθηναϊκό που εκφράζει τις αρχές μας σαν σύλλογος. Τώρα οκ, μας έκοψαν προς στιγμήν τη χαρά της απονομής, αλλά τη χαρά που πήραμε με το διπλό μες στο Παλέ δεν μπορεί να μας την πάρει κανένας. Η ιστορία έγραψε...».
Στα 36 σου αρχηγός του Παναθηναϊκού, και πρωτάθλημα με την μεγάλη σου αγάπη, πως αισθάνεσαι για αυτό. Το έχεις συνειδητοποιήσει : «Ήταν όλες οι αθλήτριες συνειδητοποιημένες πριν ακόμα πάμε στο γήπεδο. Ο τρόπος που παίξαμε, η μαχητικότητα, η συνέπεια στο πλάνο δείχνει ότι όλες είχαμε καρφωμένες στο μυαλό μας την ίδια σκέψη. Το πρωτάθλημα. Για αυτό και το πήραμε. Το αξίζαμε με τον τρόπο που αγωνιστήκαμε».
Σε μια πλούσια καριέρα, που δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα, είδαμε μια απίθανη απόδοση στο τελευταίο παιχνίδι στο ΣΕΦ, και το καθοριστικό τρίποντο, το οποίο πανηγύρισες έντονα. Ήταν ένας από σημαντικότερους τίτλους της καριέρας σου αυτός, κάνοντας πράξη αυτό που είχες αναφέρει, ότι επέστρεψες στον Παναθηναϊκό για το πρωτάθλημα : « Ήταν όνειρο, δεν ήταν στόχος. Ένα όνειρο που μου έδωσε κίνητρο να δουλέψω πολύ σκληρά υπό πολύ αντίξοες συνθήκες, να προσέξω τον εαυτό μου πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, να εμφανιστώ σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει μια ομάδα πρωταθλητισμού. Η δουλειά μου βγήκε στο γήπεδο και ανταμείφτηκαν οι κόποι μου και όλης της ομάδας».
Μετά το 2-1 με το εύκολο 73-58 στο ΣΕΦ, την επανάληψη του πρώτου τελικού, και το 33-51 με το οποίο βρεθήκατε πίσω στο ημίχρονο στο παιχνίδι στην έδρα σας, τι ήταν αυτό που άλλαξε και γυρίσατε τούμπα την κατάσταση : «Κοιταζόμασταν μεταξύ μας σα να λέγαμε «δε μπορεί να μας συμβαίνει αυτό». Σχεδόν είχαμε απελπιστεί από τον εαυτό μας. Είχαμε 20 λεπτά για να το γυρίσουμε ή να πάμε σπίτι μας. Κι από τη στιγμή που το γυρίσαμε εκεί, ξέραμε ότι έρχεται κάτι μεγάλο για εμάς. Όπως κι έγινε».
Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η Ελένη Καπογιάννη σε αυτόν τον τίτλο, αλλά και η έλευση της Όλγας Χατζηνικολάου. Επίσης αναφέρθηκες και στη διοίκηση, πόσο σας στάθηκε σε αυτή την πορεία : «Η Καπογιάννη ήταν λόγος για να πιστέψω στο πλάνο πρωταθλητισμού. Δεν ήθελα να γυρίσω στον Παναθηναϊκό για τη συμμετοχή, εξάλλου η προηγούμενη προϋπηρεσία μου δεν μου άφησε καλές αναμνήσεις κι ήμουν διστακτική ομολογώ. Όσο για την Όλγα, όταν μπήκε στην ομάδα έκανε την διαφορά και γέμισε την ομάδα αυτοπεποίθηση .Κατάλαβα ότι ήμασταν μπροστά στο Τώρα ή Ποτέ για να πάρουμε το πρωτάθλημα».
Περίμενες τέτοια υποδοχή στην επιστροφή σας στη Λεωφόρο. Πως να το περιμένω εφόσον δεν είχε ξαναγίνει ποτέ για ομάδα γυναικών : «Ο κόσμος είναι απογοητευμένος και προδομένος και εμείς του δώσαμε ένα χαμόγελο, έναν λόγο για μια έκρηξη χαράς. Όταν δίνεις χαρά σε τόσο κόσμο, γίνεσαι ακόμα περισσότερο χαρούμενος εσύ. Απλά είναι από αυτά που συμβαίνουν μια φορά στη ζωή κάθε αθλητή και μένουν για πάντα στη μνήμη. Θα το κουβαλάω για δεκαετίες αυτό»
Πως ένα κορίτσι γέννημα-θρέμμα Πειραιώτισσα - Νικαιώτισσα έκανε ομάδα την καρδιάς της τον Παναθηναϊκό : « Ε, ήμουν και λίγο αντιδραστική μικρή και τα αδέλφια μου και ο μπαμπάς μου δεν ενέκριναν πολύ την επιλογή μου (γέλια). Όμως ήταν πάντα δίπλα μου σε όλα η οικογένεια μου και επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, ο αδελφός μου πανηγύρισε για μένα. Άρα στο τέλος τον έκανα και λίγο Παναθηναϊκό (γέλια). Αυτός με έμαθε μπάσκετ, εγώ τον έκανα Παναθηναϊκό έστω στο γυναικείο μπάσκετ οπότε είμαστε πάτσι».
Όταν ξεκινούσες σαν κορασίδα στον Εθνικό να φορτώνεις τα αντίπαλα καλάθια με 30αρες+ φανταζόσουν ότι μπορεί να έχεις την αθλητική πορεία που έχεις κάνει μέχρι σήμερα, και τι κίνητρα βρίσκεις σε να αγωνίζεσαι ακόμη με τις δυσκολίες που έχει το άθλημα στην Ελλάδα. Ποια είναι η επόμενη σου ημέρα, έχεις αποφασίσει : « Τότε έπαιζα απλά για την πλάκα μου αλλά στα 15 μου συνειδητοποίησα ότι μπορώ να παίξω σοβαρό μπάσκετ και ήταν ευλογία που έκανα το χόμπι μου επάγγελμα. Για αυτό και δε μπορώ να ακούω να λέει κάποιος ότι είναι κουρασμένος ή πονάει το πόδι του και δεν παίζει. Να δηλώνει κουρασμένος ένας πατέρας που δουλεύει σε οικοδομή για να ζήσει την οικογένεια του ναι, αλλά εμείς επειδή παίζουμε πολλά λεπτά μπάσκετ; Ακόμη δεν έχω σκεφτεί την επόμενη μέρα, το μόνο που σκΈφτομαι είναι να ξεκουραστώ και να απολαύσω το σήμερα που είναι τόσο γλυκό για εμάς ».
