Ο Μιχάλης Λούντζης μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ για τον αυριανό (22/7, 21.15) μεγάλο ημιτελικό της Εθνικής Νέων με την Ισπανία.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
«Πώς θα μπορούσε να μην είναι δύσκολο; Ξέρουμε όλοι πως η Ισπανία είναι πάντα ένας δυνατός αντίπαλος σε όλες τις ηλικίες. Και εδώ διαθέτει μια καλή ομάδα με παίκτες σε κάθε θέση και αρκετές λύσεις».
Μην φανταστείτε πως υπάρχει η λέξη «φόβος» στο λεξιλόγιο των διεθνών: «Δεν υπάρχει φόβος ποτέ και φαντάζομαι είναι κάτι που ισχύει για κάθε ομάδα. Σέβεσαι πάντα τον αντίπαλο, οφείλεις να είσαι συγκεντρωμένος και προσεκτικός, αλλά η λέξη φόβος δεν είναι η σωστή.»
Η ερώτηση περί στόχων μοιάζει η πλέον άστοχη. Πολύ περισσότερο τώρα που μιλάμε για έναν ημιτελικό: «Στο μυαλό μας υπάρχει μόνο η νίκη. Όπως άλλωστε και σε αυτό των Ισπανών, όπως είναι φυσικό. Θέλουμε να κάνουμε αυτό το βήμα παραπάνω. Θέλουμε τη νίκη για εμάς, για την ομάδα, για όσους δίπλα μας πάντα, για τον κόσμο που έχει έρθει και μας έχει βοηθήσει. Και περιμένουμε πως θα είναι κοντά μας και αύριο».
Ο παράγοντας έδρα πολλές φορές αποδεικνύεται τροχοπέδη για κάποιες ομάδες, αλλά ο κορμός της ομάδας αυτής έχει αποδείξει πως μάλλον παίρνει δύναμη, παρά αγχώνεται όταν παίζει στην Ελλάδα. Το 2015, ο Βόλος και το χρυσό που κατέκτησε εκεί ως Εθνική Εφήβων, δεν είναι δα και τόσο μακριά: «Όχι δεν αυξάνει το άγχος μας. Η πίεση είναι εκεί, όση πρέπει να είναι και όση είναι λογικό να είναι, όταν έχεις μπροστά σου τέτοιους αγώνες. Από την άλλη παίρνεις και δύναμη από την εξέδρα, από τους δικούς σου ανθρώπους που είναι εκεί, από τη φωνή, από τους ίδιους τους συμπαίκτες σου».
Για τον ίδιο είναι ένα «περίεργο» τουρνουά. Ταλαιπωρήθηκε για το μεγαλύτερο διάστημα της προετοιμασίας από μια θλάση στην γάμπα (κληρονομιά από το φιλικό με την Γερμανία στην προετοιμασία) και πήρε το οκ από το ιατρικό επιτελείο για να βρίσκεται στην Κρήτη μετά και τα τελευταία φιλικά στα Χανιά: «Ήταν ένα δύσκολο διάστημα. Εννοείται πως ήθελα να βρίσκομαι εδώ. Ποιος δεν θα ήθελε; Από την άλλη είτε είσαι στο παρκέ, είτε όχι, όταν βρίσκεσαι σε μια ομάδα προσπαθείς να κάνει ότι καλύτερο μπορείς. Πιστεύω πως στο μυαλό όλων, από τον πρώτο ως τον τελευταίο, είναι μόνο πως θα βοηθήσουμε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο».
Το «περισσότερο» θα ήταν ένα χρυσό μετάλλιο. Ένα ακόμη γι’ αυτή τη γενιά: «Ποιος δεν θα το ήθελε; Αλλά αν σκεφτούμε αυτό αυτή τη στιγμή, θα έχουμε κάνει το πρώτο λάθος. Το μόνο που βλέπουμε μπροστά μας αυτή τη στιγμή είναι ο αυριανός αγώνας. Σκεφτόμαστε τον ημιτελικό και την Ισπανία! Είναι μια νίκη που τη θέλουμε πολύ, αλλά θα πρέπει να είμαστε όλοι έτοιμοι να βοηθήσουμε όπως και όσο μπορούμε για να την πετύχουμε!»
