Η Εθνική Νέων Ανδρών βρίσκεται στο Τελ Αβίβ όπου μεθαύριο (13/7) αρχίζει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U20. Ο ομοσπονδιακός προπονητής, Γιώργος Λιμνιάτης, μίλησε για τη διοργάνωση, τον όμιλο, τους στόχους και τις επιλογές που έγιναν.
«Το δύσκολο κομμάτι στις εθνικές ομάδες είναι πως ξεκινάμε με τον παράγοντα πως δεν υπάρχει αρκετός χρόνος. Υπάρχουν κάποιες αντικειμενικές δυσκολίες σε αυτές τις ηλικίες, διότι αρκετά παιδιά δεν έχουν αγωνιστικό ρυθμό, δεν παίζουν εύκολα στις ομάδες τους όπως π.χ. συμβαίνει με τους Παίδες και του Εφήβους. Για μας λοιπόν είναι ένας επιπλέον παράγοντας η τόνωση της αυτοπεποίθησης των παιδιών, να μπορέσουν μέσα από την προετοιμασία και τα φιλικά παιχνίδια να βρουν αγωνιστικό ρυθμό».
-Πώς κύλησε η προετοιμασία σας;
«Δυστυχώς, είχαμε κάποια προβλήματα τραυματισμών, όπως για παράδειγμα αυτός του Καμπουρίδη, που είναι ένας από τους βασικός μας παίκτης. Από το πρώτο κιόλας φιλικό είχε τραυματιστεί και ουσιαστικά έχει προλάβει το τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας δίχως μάλιστα να είναι στο 100%. Στην Τουρκία αντιμετωπίσαμε, επίσης, κάποια προβλήματα που μας κράτησαν αρκετές μέρες έξω με τον Μωραϊτη και τον Καμπερίδη να ταλαιπωρούνται με γαστρεντερίτιδα…»
-Ήρθαν όμως ως... ενίσχυση κάποια παιδιά από την Εθνική Εφήβων U19…
“Είχαμε σκοπό να προσθέσουμε κάποια παιδιά από την ομάδα των U29. Ήταν έξι παιδιά που ήταν στην διαδικασία ενσωμάτωσης όμως ο Μπαζίνας και ο Βουλγαρόπουλος, δυστυχώς τραυματίστηκαν. Ο Αρσενόπουλος και ο Χατζηδάκης λόγω κούρασης δεν είναι στην ομάδα κι έτσι έχουμε τον Αρνόκουρο και τον Χουγκάζ. Όλα αυτά είναι προβλήματα τα οποία προσπαθούμε να λύσουμε με τα παιδιά που βρίσκονται ανάμεσα μας κι όχι με αυτά που δεν είναι εδώ. Οι πρωταγωνιστές πλέον, είναι τα παιδιά που θα αγωνιστούν στο Ισραήλ. Με αυτά έχουμε δημιουργήσει μια πολύ δυνατή σχέση και μια πολύ δυνατή επικοινωνία, σε υψηλό επίπεδο και με βάση αυτό αλλά και την δουλειά που έγινε στην προετοιμασία, θα προσπαθήσουμε να φανούμε ανταγωνιστικοί και να δείξουμε στον κόσμο πως η ομάδα έχει μία ταυτότητα».
-Ποιον θα θέτατε ως στόχο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που ακολουθεί;
«Δεν θέλω να μιλήσω για στόχους στο τουρνουά. Στόχος μας είναι να βλέπει ο κόσμος πως η Ελλάδα έχει μία ταυτότητα, μία φιλοσοφία και παίζει κάτι συγκεκριμένο. Όσο δύσκολο και να μοιάζει αυτό, αυτός είναι ο στόχος μας. Αν το καταφέρουμε και είμαστε συνεπείς σε αυτούς τους κανόνες, θα δούμε που μπορούμε να φτάσουμε».
-Πιστεύετε πως μέσα από αυτή τη διαδικασία κάποια παιδιά θα βρουν χρόνο στο παρκέ και σε συλλογικό επίπεδο;
«Μπορείτε να ανατρέξετε στις δηλώσεις μου το 2015 στον Βόλο, αλλά και το 2017 στην Κρήτη, χρονιές που κατακτήσαμε χρυσά μετάλλια, μετά τις εν λόγω επιτυχίες είχα πει πως “το χρυσό, το κάθε μετάλλιο και η κάθε διάκριση αποτελούν ωραίες στιγμές για τα μέλη που απαρτίζουν μία ομάδα, είναι μια ωραία στιγμή για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά κανένας παίκτης δεν μπορεί να βγει στον δρόμο, να πάει στην ομάδα του και να παίξει μπάσκετ”. Η Εθνική ομάδα δεν μπορεί να “βγάλει” παιδιά, μπορεί όμως να τα αναδείξει. Η δουλειά ξεκινάει από τα σωματεία. Επομένως, για μένα που έχω βιώσει την κατάσταση ενός μεταλλίου αλλά και πως πέρυσι παλέψαμε για να σωθούμε, δεν μου λέει τίποτα το μετάλλιο, ακόμα κι όταν έπαιζα εγώ στις μικρές εθνικές. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά μία κατεύθυνση και να τους δείξουμε ποιος είναι ο δρόμος για να μπορέσουν να φτάσουν το ταβάνι των δυνατοτήτων τους».
-Θα μπορούσατε να μας πείτε δυο λόγια για τον όμιλο και τους αντιπάλους που θα βρούμε στο δρόμο μας;
«Το πρώτο μας παιχνίδι είναι με τη Σλοβενία, την οποία αντιμετωπίσαμε στο τουρνουά της Ιταλίας. Ήταν από τα τα πρώτα μας φιλικά παιχνίδια στο οποίο είχαμε χάσει για ένα καλάθι. Η Σλοβενία και η Πολωνία είναι δύο ομάδες που ανεβήκανε πέρυσι από την Division B, έχουν ένα καλό επίπεδο και παίκτες που έχουν αγωνιστικό ρυθμό. Θεωρώ πως είναι δύο ομάδες στα μέτρα μας, μπορούμε να τους νικήσουμε, πάντα με γνώμονα, σκεπτόμενοι την κατεύθυνση που έχουμε δημιουργήσει από την πρώτη μέρα που συγκεντρωθήκαμε. Να έχουμε καλές άμυνες, να είμαστε σκληροί πίσω, να μπορέσουμε να ελέγξουμε τα ριμπάουντ που ήταν κομμάτι που μας ταλαιπώρησε στα φιλικά παιχνίδια, για την ακρίβεια, μας πόνεσε… Σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια παίξαμε με 15-6 κατοχές λιγότερες λόγω των επιθετικών ριμπάουντ. Ξέρουμε που πονάμε, επομένως θα πρέπει σε αυτό το κομμάτι να παρουσιαστούμε βελτιωμένοι. Η Λιθουανία από την άλλη, είναι μια ομάδα που οι παίκτες της, σε πιο μικρές ηλικίες διεκδικούσαν μετάλλια σε κάθε διοργάνωση. Πάντα το πρώτο παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό, γιατί σε αυτές τις ηλικίες παίζει ρόλο η ψυχολογία. Μετά θα δούμε πως θα πάμε για να σκεφτούμε τα knock out».
-Τι είναι πιο σημαντικό για σάς;
«Για μένα, ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι να ξέρουμε ποιοι είμαστε. Να μην υπερβάλουμε εαυτούς ότι είμαστε κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά ούτε και να υποτιμήσουμε τους εαυτούς μας ότι είμαστε κάτι πολύ μέτριο. Έχουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά, έχουμε αναπτύξει έναν πάρα πολύ καλό δίαυλο επικοινωνίας, είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι από την προσπάθεια που κατέβαλαν τα παιδιά από την πρώτη μέρα. Το πρώτο πράγμα που είχαμε ζητήσει ήταν να παίζουν στο 200% σε κάθε προπόνηση και σε κάθε στιγμή. Δεν πατάς ένα κουμπί την πρώτη μέρα του τουρνουά για να αλλάξεις την ενέργεια και την διάθεσή σου. Αυτό πρέπει να το δουλέψεις και τα παιδιά κάνανε πολύ καλή δουλειά σε αυτό το κομμάτι κι ευελπιστώ στο τουρνουά να συνεχίσουμε με τον ίδιο βαθμό συγκέντρωσης, την ίδια επιθυμία και θέληση ώστε να κάνουμε την δουλειά όσο πιο σωστά μπορούμε».
