Όσο και να επιχειρήσει κανείς να τοποθετήσει σε πρώτο πλάνο τη θέληση του παίκτη να βρεθεί σε ομάδα στην οποία θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και ασφαλώς μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής, η σημερινή λύση του συμβολαίου του Γιάννη Αθηναίου με τον ΠΑΟΚ, πέραν του ότι συνιστά αγωνιστικό πλήγμα, αποτελεί κυρίως μία απόδειξη του ότι τα οικονομικά προβλήματα της ΚΑΕ, γίνονται κάθε μέρα και μεγαλύτερα.
Δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι αν ο Αθηναίου ήταν πληρωμένος στην ώρα του -έστω και με αυτόν τον ρόλο, έστω και με αυτόν τον χρόνο συμμετοχής- θα εγκατέλειπε ένα διετές συμβόλαιο και μάλιστα στον 5ο μήνα του. Για τις αγωνιστικές προεκτάσεις του θέματος δεν είναι εύκολο να διαφωνήσει κανείς με αυτά...
*Ο Αθηναίου ντύθηκε στα ασπρόμαυρα περισσότερο ως μία επικοινωνιακή "κόντρα ρελάνς" στη μετακίνηση του Λάκι Τζόουνς στον Άρη, παρά ως μια πραγματική, αγωνιστική ανάγκη. Σημειώσαμε από τον Αύγουστο τις αμφιβολίες μας και περιμέναμε να δούμε πως θα μπορούσε να “κουμπώσει” δίπλα στον Γκος και τον Χάτσερ. Δεν “κούμπωσε” ποτέ.
*Ο Αθηναίου προφανώς και δεν θα μπορούσε να αισθάνεται καλά σε μία ομάδα από την οποία δεν ήξερε πότε θα πληρωθεί, ξανά παίζοντας “σκάρτα” 15 λεπτά ανά αγώνα στο Πρωτάθλημα και 19 στο BCL. Ήταν άστοχος, έγινε νευρικός στο παιχνίδι του. Σαν να “πνιγόταν” πια στον ΠΑΟΚ.
*Παρά τους χαμηλούς μέσους όρους του, αποτελεί απώλεια για τον ΠΑΟΚ που δεν μπορεί να καλύψει και για τυπικούς πια λόγους το κενό του αφού άρχισε ο 2ος γύρος του Πρωταθλήματος. Ο 35χρονος Γκος και ο 33ος χρόνος Χάτσερ έπαιζαν ήδη αρκετά και θα πρέπει να παίξουν πια περισσότερο, εκτός και αν μπει στο rotation ο παροπλισμένος Τσόχλας.
Αυτή είναι μια πρώτη ανάγνωση των αγωνιστικών προεκτάσεων του “διαζυγίου”. Οι πιο σημαντικές όμως βρίσκονται στο οικονομικό κομμάτι. Μετά τον Μορέιρα, ο ΠΑΟΚ βγάζει από πάνω του ένα ακόμη “βαρύ” συμβόλαιο όμως αυτός δεν είναι λόγος για να πανηγυρίζει κανείς. Όσο κυνικό και αν φαίνεται αυτό, η ομάδα της Θεσσαλονίκης προσπαθεί να κρατηθεί πάνω από την επιφάνεια, αφήνοντας στο σκάφος τα απολύτως απαραίτητα. Είναι απόρροια του εκτροχιασμού από τον καλοκαιρινό σχεδιασμό αφού οι υποσχέσεις του Ιβάν Σαββίδη τον Σεπτέμβριο προς τον Μπάνε Πρέλεβιτς, παραμένουν υποσχέσεις. Ίσως, όταν κάποια στιγμή τελειώσουν οι μεταγραφές στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ, τις υλοποιήσει όμως υπάρχουν πια σοβαρές αμφιβολίες γι' αυτό. Οι προσπάθειες δε που βρίσκονται πια σε εξέλιξη προς άλλες κατευθύνσεις απαιτούν χρόνο για να δώσουν αποτελέσματα και οι “ασπρόμαυροι” δεν τον έχουν.
Μπορεί να θεωρηθεί ευτύχημα για τον ΠΑΟΚ το ότι έχει μπροστά του τον στόχο της συμμετοχής στον τελικό του Κυπέλλου. Είναι αυτό που “τρέφει” παλιούς και νέους παίκτες, ακόμη και τους έμπειρους Αμερικανούς της ομάδας όμως ο Φλεβάρης δεν είναι μακριά και το σήμα κινδύνου που εκπέμπεται μήνες τώρα, ακούγεται εντονότερα κάθε μέρα που περνάει. Για όσους θέλουν να το ακούσουν.
Photo Credits: Eurokiniss
