Το Πευκοχώρι συνεχίζει την κούρσα του στην Α2, κάνοντας ακόμη ένα βήμα προς την παραμονή μετά τη νίκη του επί του Αμαρουσίου με μία εξαιρετική εμφάνιση από τον έμπειρο φόργουορντ Βασίλη Κιτσούλη.
Ο 36χρονος άσος του Πευκοχωρίου μίλησε στο Basketa.gr και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο εξαιρετικό κλίμα που επικρατεί στην ομάδα, στις ιδιαιτερότητες που κρύβει το πρωτάθλημα της Α2 αλλά και στην μέχρι τώρα καριέρα του.
Είχες μία εξαιρετική εμφάνιση απέναντι στο Μαρούσι, τι σημασία έχει αυτή η νίκη για σένα αλλά και για την ομάδα;
«Είχαμε πει πριν από το παιχνίδι ότι ο αγώνας αυτός ήταν σαν τελικός. Με το στόχο που έχουμε θέσει από την αρχή να είναι η σωτηρία και με τα αποτελέσματα που έχουμε μέχρι τώρα, δεν μπορούσαμε να το αντιμετωπίσουμε αλλιώς. Έπρεπε να κερδίσουμε».
Το Πευκοχώρι έχει πλέον ένα ρεκόρ 6-7. Πώς βλέπεις το ζήτημα της παραμονής; Πιστεύεις ότι η ομάδα θα βρεθεί στα play out;
«Είναι νωρίς ακόμη για να κρίνουμε ποια ομάδα θα είναι στα play out. Το Πευκοχώρι έχει όλα τα φόντα για να παραμείνει στην κατηγορία, και πρόκειται για μία δύσκολη και περίεργη κατηγορία. Εμείς παλεύουμε για το καλύτερο και πιστεύουμε αν είμαστε όλοι υγιείς και συγκεντρωμένοι στον στόχο μας, θα το πετύχουμε».
Ποιες άλλες ομάδες του πρωταθλήματος βλέπεις επίσης να ρίχνονται στη μάχη της παραμονής;
«Όπως είπα πρόκειται για μία παράξενη κατηγορία. Έχω παίξει σε διάφορες και μπορώ να πω με σιγουριά πως η Α2 είναι η πιο παράξενη. Φαίνεται πως κάποιες ομάδες έχουν ξεχωρίσει προς τα πάνω και αρκετές που θα παλέψουν για τα play out. Ωστόσο δεν μπορώ να μιλήσω με σιγουριά. Αν είμαστε εμείς στα play out θα ήθελα να είμαστε σε πλεονεκτική θέση. Πιστεύω ότι τα play out θα κρίνονται μέχρι και την τελευταία στιγμή».
Το Πευκοχώρι το καλοκαίρι βρέθηκε σε μία αρκετά μεταβατική περίοδο, όταν συμφώνησες με την ομάδα περίμενες ότι θα παίξει Α2;
«Αρχικά είχα συμφωνήσει με την ομάδα είτε έπαιζε στην Α2 είτε έπαιζε στη Β’ Εθνική. Ο λόγος είναι και ο τρόπος που με προσέγγισαν και είδα ότι υπάρχει θέληση και δίψα στην ομάδα. Γενικότερα οι συνθήκες είναι άριστες στο Πευκοχώρι σε όλα τα επίπεδα. Πρόκειται για μία ομάδα οργανωμένη με τους ανθρώπους που πρέπει, που δουλεύουν σκληρά. Είναι σίγουρα μία ομάδα στην οποία χαίρεσαι να δουλεύεις και γι΄αυτό συμφώνησα μαζί της. Πίστευα ότι θα έπαιρνε τη θέση στην Α2 , γιατί οι άνθρωποι είχαν στήσει μία ομάδα αντάξια της Α2 αλλά σε κάθε περίπτωση θα πήγαινα ακόμα κι αν τελικά έπαιζε στη Β΄Εθνική».
Στην καριέρα σου έχεις περάσει από αρκετές ομάδες, ποια απ’ όλες θα έλεγες ότι έχεις ξεχωρίσει;
«H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Τα τέσσερα χρόνια που πέρασα στη Δράμα ήταν πολύ ξεχωριστά, δέθηκα με τους ανθρώπους εκεί και ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρας μου. Πραγματικά ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα με κάποια από τις ομάδες που έπαιξα. Πέρυσι με τον Απόλλωνα ήταν όλα άψογα, ήταν χαρά μου να αγωνίζομαι σε αυτή την ομάδα. Στον Αίολο Αστακού επίσης, απίστευτο κλίμα για να δουλέψει. Στον ΟΦΗ, στη Βέροια, παντού. Για όλες τις ομάδες έχω να πω κάτι καλό».
Θα ήθελες να έχεις παίξει περισσότερα χρόνια στην Α1 ή πιστεύεις ότι το διάστημα που έπαιξες ήταν αρκετό;
«Όπως κάθε αθλητής έτσι κι εγώ, θα ήθελα να έχω παίξει περισσότερα χρόνια στην Α1. Είχα κάποιες προτάσεις και ίσως έκανα λάθος επιλογές τότε αλλά δεν το μετανιώνω. Σίγουρα θα ήθελα να παίξω αλλά μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω τώρα και δε θα ήθελα να μείνω σε λάθος επιλογές».
Πριν από κάποια χρόνια που αγωνίστηκες στον Αίολο Αστακού, ο πρόεδρος της ομάδας τη γύρισε από την Α2 στο τοπικό. Πώς είδες εσύ προσωπικά την κίνηση αυτή;
«Αυτή ήταν μία απόφαση καθαρά του προέδρου και εγώ δεν μπορώ να την κρίνω. Σίγουρα με πλήγωσε, και εμένα και τα υπόλοιπα παιδιά στην ομάδα γιατί δουλεύαμε σε ένα εξαιρετικό κλίμα. Μία ομάδα από μία κωμόπολη κατάφερε να φτάσει να παίζει στην Α2 και να αντιμετωπίζει μεγάλες ομάδες. Ήταν πραγματικά στενάχωρο».
Μετά την επιστροφή σου στην Ελλάδα από την Ισπανία, θα έλεγες ότι το «όνειρο» του εξωτερικού τελείωσε εκεί ή θα επέστρεφες κάποια στιγμή;
«Θα ήθελα να είχα επιστρέψει κάποια στιγμή στο εξωτερικό. Μετά την Ισπανία πήγα στον ΚΑΟΔ που είχε ήδη βάλει τις βάσεις για να πάει στην Α1. Πέρασα τέσσερα πολύ καλά χρόνια στη Δράμα, με επιτυχίες, με καλό κλίμα, σε μία πόλη δεμένη με την ομάδα και με το μπάσκετ. Όλο αυτό με κάλυψε πραγματικά και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να γυρίσω στο εξωτερικό».
Θα ήθελες να παίξεις για πολλά χρόνια ακόμα;
«Θα το ήθελα πολύ αλλά αυτό είναι κάτι που ακόμα δεν ξέρω. Το λατρεύω το μπάσκετ. Είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και χαίρομαι που έως ένα σημείο έγινε και επάγγελμά μου. Όσο αντέχει το κορμί θα συνεχίσω, αν δω ότι δεν μπορώ άλλο θα φύγω».
