Ο Παναγιώτης Καυκής έχει γράψει την δική του λαμπρή ιστορία στο Ελληνικό μπάσκετ, και πλέον εδώ και μια διετία αρχίζει να απασχολεί τα πεπραγμένα με τις ικανότητες του ως προπονητής.
Ο 40χρονος πλέον τεχνικός, αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους πόιντ γκαρντ, και όντας στο 1,97 είχε την ικανότητα να διαβάζει εξαιρετικά το παιχνίδι, φτάνοντας στον τελικό του ULEB Cup με τον Μακεδονικό, και συμμετέχοντας με τον Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα.
Η τελευταία χρονιά στην οποία αγωνίστηκε ενεργά ήταν την σεζόν 2017-2018 στην Β' Εθνική με το Παγκράτι, ενώ την ερχόμενη σεζόν, αν και πήρε μεταγραφή για τον Ιπποκράτη Κω και την Α2, προδομένος από τους τραυματισμούς αποχώρησε.
Έτσι, στράφηκε στην προπονητική, αναλαμβάνοντας τον Ηλυσιακό στην Γ' Εθνική, ομάδα στην οποία ξεχώρισε και αγωνιστικά, και κατάφερε σε έναν πολύ ανταγωνιστικό όμιλο, και με πολύ χαμηλό μπάτζετ, να τον φέρει στην Β' Εθνική, στρέφοντας τα βλέμματα πάνω του.
Ο Παναγιώτης Καυκής μιλάει στο basketa.gr για το κεφάλαιο της προπονητικής, για τους σταθμούς της καριέρας του, για την πανδημία και τις συνέπειες της στις ερασιτεχνικές κατηγορίες, αλλά και για την συμβίωση με τον Αντώνη Φώτση.
Στην πρώτη σου σεζόν ως πρώτος προπονητής κέρδισες την άνοδο από ένα δύσκολο όμιλο στην Γ' Εθνική, και φέτος οδηγείς την ομάδα στην Β' Εθνική. Ήταν στα άμεσα σχέδια σου να ακολουθήσεις το μονοπάτι της προπονητικής : « Το μπάσκετ είναι η ζωή μου όλη! Πάντα με μία πορτοκαλί μπάλα στα χέρια με θυμάμαι.Επομένως το να ακολουθήσω την προπονητική για μένα ήταν μονόδρομος! Όσον αφορά την πρώτη μου χρόνια στον πάγκο της ομάδας, είχα την τύχη να έχω εξαιρετικούς συνεργάτες με τους οποίους είχαμε την ίδια φιλοσοφία και αυτό έκανε τη δουλειά μου πολύ πιο εύκολη, με τους παίκτες μου βρήκαμε από πολύ νωρίς τη χημεία μας και έτσι επικοινωνήσαμε άψογα!. Όλα αυτά είναι τα απαραίτητα υλικά σε μία πετυχημένη συνταγή εν προκειμένω στην άνοδο της ομάδας μας».
Ο Ηλυσιακός αποτελεί ομάδα στην οποία ανδρώθηκες ως παίκτης, το θεωρείς ευτυχία να τον καθοδηγείς και από τον πάγκο : « Είναι πραγματικά πολύ ωραίο το συναίσθημα αυτό!. Ο Ηλυσιακός ουσιαστικά είναι η δεύτερη ομάδα στην οποία έπαιξα αλλά, όπως πολύ ωραία το ανέφερες και εσύ, ουσιαστικά η πρώτη στην οποία ανδρώθηκα. Έχω πάρα πολύ καλές στιγμές να θυμάμαι από κείνα τα χρόνια και το μόνο που ελπίζω είναι και σαν προπονητής να συμβάλω σε μελλοντικές εξίσου όμορφες στιγμές για την ομάδα».
Η σπουδαία καριέρα σου ως παίκτης τελείωσε κάπως απότομα στην Κω. Κάνοντας ένα απολογισμό σε αυτή τη σπουδαία διαδρομή, ποίοι ήταν οι κυριότεροι σταθμοί και ποια στιγμή ξεχωρίζεις : « Δεν σου κρύβω πως όλο αυτό μου έχει αφήσει μία πίκρα, γιατί σίγουρα κανείς δεν θέλει μετά από τόσα χρόνια να έρχεται το προσωπικό του "Τέλος" τόσο απότομα. Θα ήθελα τα πράγματα να ήταν αλλιώς. Να ήταν δική μου επιλογή το πότε και το πώς θα αποσυρθώ αλλά...! ας είναι. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται δε λένε; Όπως και να έχει στα τόσα χρόνια είναι πολλές οι σημαντικές στιγμές που έχω ζήσει. Αν πρέπει κάποιες να ξεχωρίσω αυτές θα ήταν ο τελικός του ULEB CUP με τον Μακεδονικό, το ασημένιο μετάλλιο στους μεσογειακούς αγώνες και φυσικά η μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό».
Το 2020 ήταν μια πολύ δύσκολη σεζόν, τι εύχεσαι για το 2021, τι σου άφησε η πανδημία, και πως κρίνεις την διακοπή. Θα ήθελες να συνεχιστούν τα πρωταθλήματα : «Το 2020 ήταν μία απίστευτη χρόνια η οποία δυστυχώς θα μείνει στην ιστορία μόνο για άσχημους λόγους, πρέπει σίγουρα να το αφήσουμε πίσω αλλά όχι να ξεχάσουμε όλα αυτά που μας δίδαξε! Τίποτα δεν είναι δεδομένο και μην αφήνουμε σε ανούσια πράγματα να μας τρώνε χρόνο και ενέργεια! Αυτό λοιπόν που θα ευχηθώ για το 2021 είναι φυσικά ΥΓΕΊΑ για όλο τον κόσμο! Μία λέξη που έχει περισσότερη σημασία τώρα από πότε. Όσον αφορά τη διακοπή του πρωταθλήματος τη δεδομένη χρονική στιγμή που πάρθηκε η απόφαση ήταν ολόσωστη κατά την άποψή μου. Ο αριθμός των κρουσμάτων δεν άφηνε περιθώριο για κάτι διαφορετικό και έπρεπε και ο αθλητισμός να συμβάλει στην μείωση της διασποράς όσο γινότανε. Θα ήθελα φυσικά να συνεχίσουν τα πρωταθλήματα με την προϋπόθεση φυσικά να τηρηθούν όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, πράγμα όμως που είναι πολύ δύσκολο για τα ερασιτεχνικά σωματεία. Αν δεν υπάρξει σχετική βοήθεια από την ομοσπονδία και το κράτος πολύ δύσκολα να ξεπεραστεί αυτός ο οικονομικός σκόπελος».
Συνεργάζεσαι εδώ και δυο χρόνια με τον Αντώνη Φώτση, πως είναι να τον καθοδηγείς ως προπονητής : «Έχω την πολυτέλεια να έχω τον Αντώνη στην ομάδα και αυτό από μόνο του είναι ένα πλεονέκτημα ! Σίγουρα είμαι εγώ τυχερός αλλά θεωρώ πολύ πιο τυχερούς τους παίκτες μου οι οποίοι μοιράζονται μαζί του μπασκετικής στιγμές! Ο άνθρωπος αυτός είναι ένα κινητό πρότυπο για αυτούς και θα πρέπει να εκμεταλλευτούν την κάθε ευκαιρία που τους δίνεται. Όσο για μένα είναι πολύ εύκολο να συνεργαστώ μαζί του, από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε ο Αντώνης μου έδειξε την ταπεινότητα του λέγοντας μου, "Παναγιώτη εγώ είμαι εδώ θα κάνω ότι μου πεις". Το ήθος του αποδεικνύεται καθημερινά και ο επαγγελματισμός του παρόλο που δεν βρίσκεται πια σε επαγγελματικό επίπεδο».
Ποια είναι τα όνειρα του Παναγιώτη Καυκή στην προπονητική, που θα ήθελες να φτάσεις : «Όλα αυτά όμως αν είναι να έρθουν, θα έρθουν στην ώρα τους! Κοιτάω το παρόν πού είναι η ομάδα που βρίσκομαι και όσον αφορά το μέλλον προτιμώ να κάνω μικρά μεν αλλά σταθερά βήματα δε».
