Το Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας το 1999 βρήκε τους Ιταλούς να εκδικούνται τους Γιουγκοσλάβους και τελικά να κατακτούν το τρόπαιο για δεύτερη φορά στην ιστορία τους. Το basketa.gr θυμάται...
Μία ακόμα διοργάνωση της δεκαετίας του '90 ξεκινούσε με μεγάλο φαβορί τη Γιουγκοσλαβία. Δεν ήταν απλά η πρωταθλήτρια Ευρώπης -και κόσμου ενδιάμεσα- τις δύο προηγούμενες φορές, αλλά ήταν και η ομάδα με τα μεγαλύτερα αστέρια. Οι Ιταλοί όμως, με τον Μπόγκνταν Τάνιεβιτς να έχει αντικαταστήσει στην άκρη του πάγκου τον Έτορε Μεσίνα έκαναν το «κόλπο γκρόσο» και βρέθηκαν εκείνοι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Οι «γείτονες» ξεκίνησαν με το... αριστερό το τουρνουά καθώς στην πρεμιέρα έχασαν από την Κροατία με 70-68. Χρόνος για γκρίνια δεν υπήρχε και οι απαντήσεις δόθηκαν στο παρκέ. Η δύσκολη νίκη που ακολούθησε επί της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης αποτέλεσε το έναυσμα για μία -σχεδόν- αψεγάδιαστη πορεία μέχρι το φινάλε. Το τρίτο ματς του γκρουπ βρήκε τους Ιταλούς νικητές επί της Τουρκίας με 64-61 και ο Κάρλτον Μάιερς είχε βρει ρυθμό.
Στη δεύτερη φάση η Ιταλία άρχισε καλά διαλύοντας τη Γερμανία με 74-53. Ακολούθησε ο διασυρμός των Τσέχων με 94-63, με τον Μάιερς να τα βάζει από παντού και τον Γκρεγκόρ Φούτσκα να κυριαρχεί στις ρακέτες. Άλλωστε το τέλος της διοργάνωσης τον βρήκε να κερδίζει το βραβείο του πολυτιμότερου. Η ήττα από τη Λιθουανία (74-62) είχε... σκιές, καθώς με αυτόν τον τρόπο οι «Ατζούρι» απέφυγαν τη σύγκρουση στα προημιτελικά με τη διοργανώτρια Ισπανία!
Αντίθετα έπαιξαν με τη Ρωσία την οποία διέλυσαν με 102-79, χωρίς να αφήσουν περιθώρια αμφισβήτησης, ενώ οι Λιθουανοί έχασαν λίγο αργότερα από τους γηπεδούχους Ίβηρες και δικαίωσαν ακόμα περισσότερο την... επιλογή των Ιταλών. Στα ημιτελικά είχε έρθει η ώρα της μεγάλης εκδίκησης. Οι Γιουγκοσλάβοι μπήκαν στο παρκέ με τον αέρα του φαβορί αλλά το πλήρωσαν ακριβά. Στο πρώτο εικοσάλεπτο η Ιταλία είχε πάρει διαφορά 14 πόντων (37-23). Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να τη διαχειριστεί. Και στην πραγματικότητα αυτό έκανε παίζοντας με τον χρόνο κι έχοντας το μυαλό της κυρίως στο πως δεν θα έβρισκαν ρυθμό οι αντίπαλοί της. Το τελικό 71-62 βρήκε τους «γείτονες» να πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά και σαν να είχαν ήδη κερδίσει το τρόπαιο.
Για να γίνει αυτό απέμενε όμως άλλο ένα βήμα. Με την ίδια τακτική -καλό πρώτο ημίχρονο και σφιχτή άμυνα- έριξαν στο καναβάτσο και την Ισπανία, με το τελικό 64-56 να αντικατοπτρίζει την εικόνα του μεγάλου τελικού. Ο Μάιερς με 18 πόντους υπέγραψε τον θρίαμβο και πανηγύρισε σαν μικρό παιδί την τεράστια αυτή επιτυχία.
Στην καλύτερη πεντάδα του τουρνουά εκτός από τους προαναφερθέντες Φούτσκα και Μάιερς ήταν τόσο ο Αντρέα Μενεγκίν, αλλά και οι Ντέγιαν Μποντιρόγκα και Αλμπέρτο Ερέρος.
Από τότε η Ιταλία δεν έχει καταφέρει ποτέ να πλησιάσει στην κορυφή της Ευρώπης, με την επιτυχία αυτή να θεωρείται από τους ίδιους τους Ιταλούς ως... στοιχειωμένη. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι η πρώτη φορά των Ιταλών ήταν και πάλι στη Γαλλία και συγκεκριμένα στη Ναντ το 1983, όταν στην ομάδα έπαιζε ο... Ντίνο Μενεγκίν, πατέρας του Αντρέα!
Η πορεία της Ελλάδας
Έπειτα από διαδοχικές σπουδαίες πορείες και πέντε τέταρτες θέσεις, η Εθνική Ελλάδος σε αυτό το τουρνουά δεν τα κατάφερε. Η ομάδα του Κώστα Πετρόπουλου πήγε με πολλές ελπίδες στην Ντιζόν, παρά τον τραυματισμό του Φραγκίσκου Αλβέρτη λίγο πριν το πρώτο τζάμπολ. Κόντρα στη Γερμανία στην πρεμιέρα συνέβησαν τα... πάντα για να έρθει η ήττα με 59-58! Είναι χαρακτηριστικό ότι σημειώθηκε ακόμη και... αυτοκαλάθι. Στο δεύτερο παιχνίδι ο Λούμπος Μπάρτον ήταν ασταμάτητος και οδήγησε την Τσεχία στην επικράτηση με 83-72, ενώ το τελειωτικό χτύπημα ήρθε από τη Λιθουανία που έκαμψε εύκολα την αντίσταση των διεθνών με 82-64. Κάπως έτσι η Εθνική γύρισε νωρίς-νωρίς πίσω απογοητεύοντας...
Δείτε σε βίντεο ορισμένες από τις σημαντικότερες στιγμές της διοργάνωσης:
