Οι τελικοί του ΝΒΑ ξεκινούν ξημερώματα Παρασκευής (04:00) και για τρίτη συνεχόμενη φορά Γουόριορς και Καβαλίερς θα μονομαχήσουν για τον τίτλο. Μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η παρουσία του Στιβ Κερ στον πάγκο των «πολεμιστών» λόγω του γνωστού προβλήματος στην μέση.
Στα τελευταία τέσσερα ματς των Γουόριορς, χρέη πρώτου προπονητή είχε αναλάβει ο Μάικ Μπράουν, την ώρα που ο Κερ τα παρακολουθούσε από τα αποδυτήρια. Ο τεχνικός του Γκόλντεν Στέιτ προέβη σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, ανοίγοντας την καρδιά του στο "The Mercury News" σχετικά με την υγεία του, τον Μπράουν και τον γιο του, Νικ, ο οποίος παρακολουθεί μαζί του τα ματς στα αποδυτήρια και σύντομα θα αναλάβει πόστο στο τεχνικό επιτελείο των Σπερς.
Αναλυτικά όσα είπε ο Στιβ Κερ:
Για την εμφανή βελτίωση της κατάστασής του: «Ναι όντως είμαι καλύτερα. Μίλησα στα ΜΜΕ χθες (29/5), έκανα την προπόνηση δύο μέρες σερί… Θα δούμε πως θα πάει».
Για το αν είναι θέμα ενέργειας και για το πως θα κρίνει ότι είναι έτοιμος: «Δεν έχει να κάνει με την ενέργεια. Πρόκειται για τους πόνους που νιώθω και τις επιπτώσεις του. Ταλαιπωρούμαι δύο χρόνια τώρα. Το έχω αντιμετωπίσει όμως στην μεγαλύτερη διάρκειά του. Δεν είναι κάτι νοητικό αλλά καθαρά θέμα πόνου. Για κάποιο λόγο, χωρίς να ξέρω γιατί, χειροτέρευσα πριν από ένα μήνα. Το έβλεπες όταν μιλούσαμε τότε, μετά το Game 2 με τους Μπλέιζερς. Ήξερα πως δεν θα μπορούσα να κοουτσάρω αν προσπαθούσα στα επόμενα ματς. Τότε τα έβαλα κάτω… και επέστρεψα. Νιώθω λίγο καλύτερα. Βέβαια δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό ακριβώς. Μια χαρά τα πηγαίνει η ομάδα χωρίς εμένα. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι θα μας επηρεάσει τόσο. Τα ίδια πράγματα θα κάνουμε ανεξάρτητα από το αν κοουτσάρω εγώ ή όχι. Περίεργη κατάσταση».
Για το αν ανησυχεί πως η επιστροφή του θα «ανακατέψει» την ομάδα: «Δεν το νομίζω, ειδικά με την ομάδα μας. Όπως σου είπα, θα κάνουμε τα ίδια. Σκέφτομαι τους τελικούς, θα δημιουργηθεί μια νέα ιστορία; Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όλο αυτό; Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχώ. Αν αισθάνομαι καλά θα είμαι εκεί, αλλιώς όχι. Τόσο απλό είναι».
Για το αν περίμενε την επιτυχία του Μάικ Μπράουν: «Έχει εμπειρία ως head-coach. Και το καλύτερο είναι ότι συνέβη στο τέλος της χρονιάς. Στο ξεκίνημα της σεζόν δεν καταλάβαινε την ομάδα μας .“Γιατί δεν παίζουμε κι άλλα συστήματα;” Είναι αυτή η ισορροπία μεταξύ διασκέδασης, δουλειάς, πειθαρχίας, τρέλας, τάξης και χάους. Συνεχώς παλεύουμε να βρούμε την ισορροπία. Ο Μάικ το κατάλαβε και τα έχει πάει εξαιρετικά. Δίνει τα συστήματα την σωστή στιγμή, κάνει τις αλλαγές όταν πρέπει. Διαχειρίζεται μια κατάσταση, όπου πρέπει να κάνει τα δικά του την ώρα που εγώ είμαι ακόμα head coach αλλά δεν βρίσκομαι μαζί του εκεί έξω. Τον υποστηρίζω πίσω από την… σκηνή. Και δεν είναι μόνο ο Μάικ αλλά όλοι όσοι δουλεύουν στο τεχνικό επιτελείο. Είμαστε όλοι μαζί σ’ αυτό».
Για το αν έχει νιώσει την ανάγκη να στείλει τον γιο του στον πάγκο για να πει κάτι στον Μπράουν: «Όχι. Κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού παίρνεις 15 με 20 αποφάσεις. Οι περισσότερες είναι εύκολες για μας γιατί γενικά μένουμε πιστοί στο πλάνο μας. Στο ροτέισον δεν γίνονται πολλές αλλαγές. Στην σειρά με το Κλίβελαντ όμως αυτό ίσως δεν ισχύσει. Τις περισσότερες φορές βλέπω το ματς και σκέφτομαι πως πρέπει να παίξουμε και είναι αυτό που επιλέγει ο Μάικ, ή να βάλουμε τον τάδε στο ματς, και τον βάζει! Σκεφτόμαστε με παρόμοιο τρόπο, αυτό είναι καλό».
Για την απόφασή του να ξαναδεί και τα επτά παιχνίδια των περσινών τελικών: «Οι τελικοί είναι το απόγειο για την δουλειά μας. Ταλαιπωρήθηκα αρκετά, είναι η αλήθεια. Όταν γίνεται κάτι άσχημο στην ζωή σου, αποκτάς μια άλλη προοπτική. Βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, να αφήσω τις λάθος αποφάσεις στο Game 5 ή στο 7 να σημαδέψουν το υπόλοιπο της καριέρας μου. Τα βάζεις με τον εαυτό σου αλλά μαθαίνεις γρήγορα και προχωράς. Πάντα παίρνεις αποφάσεις με τις καλύτερες προθέσεις, όμως κάποιες φορές δεν βγαίνει σε καλό, είτε είσαι παίκτης είτε προπονητής. Βλέπεις που έκανες λάθος, μαθαίνεις. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε φέτος».
Για το αν θα κοουτσάρει ξανά: «Εννοείται! Ξέρεις, από τότε που ξεκίνησε όλο αυτό, πίστευα ότι το καλοκαίρι θα έχω ξεμπερδέψει. Παραμένει μυστήριο όμως το τι έγινε και είναι ιδιαίτερα εκνευριστικό. Αλλά προτίθεμαι να κοουτσάρω για αρκετό καιρό. Είναι τρομακτικό όλο αυτό και ακόμα ελπίζω ότι θα βρεθεί μια καλύτερη λύση. Σχεδιάζω να επανέλθω του χρόνου. Αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ κάτι. Το καλοκαίρι θα ξεκαθαρίσουν όλα».
Για το αν μοιράζεται το «ταξίδι» του με τον γιο του, βλέποντας τα παιχνίδια μαζί του: «Βέβαια. Το μοιραζόμαστε όλη του τη ζωή. Τον είχα στους ώμους μου όταν γιορτάζαμε το πρωτάθλημα του ’96, ήταν τρεισήμισι χρονών. Από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις. Βλέπουμε μαζί παιχνίδια από τότε και είναι τόσο εμμονικός όσο κι εγώ».
Για το πότε κατάλαβε ότι ο γιος του ήθελε να γίνει προπονητής: «Μάλλον στο γυμνάσιο. Αγαπάει πάρα πολύ το μπάσκετ. Ήταν αρκετά καλό παίκτης τότε αλλά ήξερε ότι οι μέρες του ως παίκτης ήταν μετρημένες. Δεν θα ήθελε να βρει μια κανονική δουλειά, προτιμούσε να ασχοληθεί με το μπάσκετ».
Για το τι σήμαινε να τον έχει δίπλα του όλο αυτό τον καιρό και την μετακίνησή του στους Σπερς: «Η οικογένειά μας πέρασε δύσκολα με αυτό που αντιμετώπιζα. Έχω την υποστήριξη της γυναίκας και των παιδιών μου στο σπίτι και φυσικά έχω τον Νικ δίπλα μου. Καθόμαστε μαζί στο αεροπλάνο, βγαίνουμε. Η οικογένεια είναι τα πάντα, ειδικά όταν περνάς δύσκολα. Έχει πλέον την ευκαιρία να κάνει κάτι δικό του, δουλεύοντας με τους καλύτερους. Θα μας λείψει».
Photo credits: USA TODAY Sports, The Mercury News
