Ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε ένα τεράστιο «διπλό» στη Μόσχα, ένα «διπλό» που άξιζε με βάση την εικόνα του αγώνα.
Αυτή μάλιστα. Ήταν μία νίκη «μήνυμα» προς όλους. Οι επιτυχίες μακριά από το ΟΑΚΑ στις έδρες της Γκραν Κανάρια και της Νταρουσάφακα αντιμετωπίστηκαν χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό και δικαίως. Πλέον όμως το πέρασμα από τη Μόσχα δίνει άλλο «αέρα» στους «πράσινους» και μία απόλυτα δικαιολογημένη ελπίδα για τη συνέχεια και για τη μάχη της πρόκρισης.
Η ομάδα του Ρικ Πιτίνο ήταν απόλυτα διαβασμένη. Ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει στο παρκέ κι έμεινε πιστή στο πλάνο της. Η τύχη λένε ότι βοηθάει τους ικανούς και ο Νικ Καλάθης ευστόχησε σ' ένα τρίποντο που ήθελε βεβαίως και τύχη, αλλά επιτέλους σκόραρε ένα μεγάλο σουτ στο φινάλε ενός σημαντικού αγώνα.
Είναι από τα σουτ που αλλάζουν καριέρες. Όχι στα 29 του χρόνια δεν θα γίνει ξαφνικά «εκτελεστής». Αλλά οι επαναλήψεις κουράζουν. Αν ο ηγέτης και αρχηγός των κυπελλούχων Ελλάδας σούταρε εξαιρετικά από μακριά δεν πρόκειται ποτέ να τον έβλεπε κανείς να αγωνίζεται στα παρκέ της Ευρώπης, παρά μόνο αν ήθελε να ενισχύσει την Εθνική.
Την ίδια στιγμή ο Ιωάννης Παπαπέτρου συνέχιζε να αποδεικνύει ότι αποτελεί τον δεύτερο πολυτιμότερο παίκτη της ομάδας του με μία πληθωρική εμφάνιση, ενώ ο Γιώργος Παπαγιάννης έχει ανεβασμένη αυτοπεποίθηση και δεν τον τρομάζει τίποτα όταν παίρνει την μπάλα στο «ζωγραφιστό». Κάνει ακριβώς ότι επιτάσσουν τα προσόντα του. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Τον αγώνα όμως εκτός από το σουτ του Καλάθη, τον πήρε η άμυνα. Αν κρατάς τόσο χαμηλά μία ομάδα με το ταλέντο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας μέσα στο γήπεδό της δεν έχεις να φοβάσαι. Ο χαρακτήρας που έβγαλε το «τριφύλλι» όταν έμεινε πίσω 74-67, με 1'59'' να απομένει, αποτελεί τη μεγάλη απόδειξη ότι πλέον ο Παναθηναϊκός πιστεύει στον εαυτό του και μακριά από την ασφάλεια του «σπιτιού» του.
Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα, αλλά αυτός ο θρίαμβος που είναι βγαλμένος από τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας του Παναθηναϊκού, του επιτρέπει να ελπίζει ότι όχι μόνο θα προκριθεί, αλλά κάνοντας ενδεχομένως και το 4Χ4 θα μπορεί να ελπίζει σ' ένα καλύτερο από την όγδοη θέση. Ωστόσο πρώτα πρέπει να σώσεις μία παρτίδα και μετά να την κερδίσεις. Και η ελληνική ομάδα δεν έχει πετύχει ακόμα το πρώτο, αλλά είναι φανερό ότι βαδίζει σε πολύ καλό δρόμο.
