Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ξαναβρεθεί σε αυτή τη θέση. Έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση ξανά σε playoffs, αλλά ποτέ στη συγκεκριμένη. Να ξεκινήσει με 0-1. Και είναι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να διαχειριστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα: Τα συναισθήματα... Τα κατεβασμένα κεφάλια από την ήττα και –ίσως πολύ περισσότερο- αυτή την αίσθηση, πως άφησες να σου γλιστρήσει από τα χέρια ένα παιχνίδι που έδειχνες να το ελέγχεις.
Ο τρόπος που ήρθε η ήττα, ψυχολογικά μπορεί να «βαρύνει» περισσότερο και από μια ήττα μπορεί να έρθει, ενώ είσαι πίσω στο σκορ σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Εκεί λειτουργούν άλλα συναισθήματα. Το πείσμα και ο εγωισμός καλούνται να ενεργοποιηθούν και τώρα και σε μέγιστο βαθμό. Το άλλο που πρέπει να ενεργοποιηθεί είναι η λογική. Το οποιοδήποτε συναίσθημα είναι κακός σύμβουλος σε αυτές τις σειρές αγώνων και θα πρέπει να μπει στην άκρη.
Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να επιλέξει τι έδειξε ο πρώτος αγώνας: Ότι μπορεί να νικήσει, ή πως ότι και να κάνει δεν θα μπορέσει να νικήσει; Η κατάρρευση του δευτέρου ημιχρόνου και αυτό το επιμέρους 43-16 δεν ήταν «φταίξιμο» δικό του μόνο. Είναι και αποτέλεσμα της αλλαγής της αντιμετώπισης πολλών πραγμάτων από την πλευρά της Φενέρμπαχτσε. Μαζί με την οδηγία από την αρχή για περιορισμό του Τζέιμς Γκιστ (κάποτε όταν οι δυο τους ήταν στα αντίστροφα στρατόπεδα, μεγάλο κομμάτι της στρατηγικής του Ομπράντοβιτς είχε στηριχθεί πάνω σε αυτό ακριβώς, βγάζοντάς τον εκτός παιχνιδιού) και του Κρις Σίνγκλετον που είναι κλειδιά στο παιχνίδι της ομάδας του Τσάβι Πασκουάλ, ήρθε και η πίεση στην περιφέρεια που έκοψε μαχαίρι τη δημιουργία: 10 ασίστ είχαν οι «πράσινοι» στο πρώτο μισό, μόλις 3 στο δεύτερο.
Το αποτέλεσμα φάνηκε στο παρκέ: Παίκτες αναλώθηκαν σε ατομικές ενέργειες, εκτός λογικής πολλές φορές και πάρα πολλές φορές υπό την πίεση του χρόνου, χωρίς καν να ακουμπάει η μπάλα στη ρακέτα. Δεν μιλάμε καν για εκτέλεση από το ζωγραφιστό! Έτσι δεν γυρίζεις παιχνίδι. Και πολύ περισσότερο, όταν ο αντίπαλος βλέπει το δικό σου καλάθι ωσάν πισίνα. Εδώ να πούμε κάπου πως η Φενέρμπαχτσε σουτάρει φέτος με ποσοστό 38,3% από τα 6μ75 και απόψε είχε 13/22, δηλαδή 59%. Για να μην πιάσουμε τον Κάλινιτς του 29,3% που μέτρησε 4/6, ενώ δεν έχει βάλει ποτέ πάνω από δύο τρίποντα σε αναμέτρηση!
Ο Τσάβι Πασκουάλ και το επιτελείο του έχουν πολλά να δουν, να αναλύσουν. Kαι οι πιο έμπειροι και μαθημένοι σε αυτές τις καταστάσεις παίκτες θα πρέπει να πάρουν από το χέρι τους υπόλοιπους. Όπως επίσης, μένει να φανεί αν τα λόγια του Γκιστ πριν από λίγες μέρες πως «η ομάδα αυτή έχει μέταλλο και όταν βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο ξέρει να αντιδρά» θα βγουν αληθινά για μία ακόμη φορά. Μικρή παρατήρηση: Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να μάθει και να διαχειρίζεται όλη αυτή τη θετική ενέργεια που μπορεί να δώσει ένα γεμάτο γήπεδο με καταπληκτική ατμόσφαιρα όπως ήταν σήμερα το ΟΑΚΑ. Θα πρέπει αυτή η ενέργεια να τον ωθεί, χωρίς τον παρασύρει. Λεπτή γραμμή, που όμως μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά.
